لیگ برتر والیبال و رفتارشناسی مربیان/ از توهم توطئه تا پنهان کردن واقعیت‌ها

- تا پایان لیگ برتر والیبال ۲ یا ۳ بازی دیگر باقی مانده است و تیم‌های پیکان تهران و شهداب یزد در مرحله سوم پلی‌اف که همان فینال لیگ برتر والیبال محسوب می‌شوند به مصاف هم خواهند رفت. روز یکشنبه سپاهان بار دیگر مقابل پیکان شکست خورد و شهداب یزد هم توانست فولاد سیرجان که فصل قبل قهرمان لیگ شده بود را مغلوب کند و برای اولین بار فینالیست لیگ برتر والیبال شود.

سپاهانی‌ها که یکی از تیم‌های پرهزینه لیگ برتر والیبال محسوب می‌شوند همچون سال گذشته که در مرحله مقدماتی لیگ صدرنشین شده بودند در مرحله دوم پلی‌آف حذف شدند تا رحمان محمدی راد یکبار دیگر نتواند رنگ فینال را با سپاهان ببیند. محمدی راد که حتی دستیاری آلکنو را در تیم ملی والیبال نپذیرفت جزو معدود مربیانی است که با کت و شلوار در مسابقات لیگ حاضر می‌شود.  این مربی در نیمه نهایی رودرروی پیکان قرار گرفت و در هر دو بازی خیلی راحت‌تر از حد تصور مقابل این تیم مغلوب شد. این در شرایطی است که سپاهان بازیکنان مطرحی همچون امیر غفور، مجتبی میرزاجانپور، فرهاد قائمی، سیامک مرندی و مسعود غلامی را جذب کرده بود؛ اما در نهایت حتی به فینال لیگ برتر هم نرسید.

پیکان هم با اتکا به تجربیات پیمان اکبری و دستیارانش و البته ستاره‌هایی که در اختیار دارد توانست به فینال لیگ برتر والیبال برسد. صحبت‌های پیمان اکبری پس از بازی مقابل سپاهان هم در نوع خود عجیب بود. وی عنوان کرد که تیم دهم فصل قبل را به فینال لیگ برتر والیبال رسانده است.‌ ای کاش اکبری به این نکته هم اشاره می‌کرد که پیکان در فصل گذشته هیچ بازیکن شاخصی در اختیار نداشت؛ اما برای فصل جاری بازیکنانی همچون محمدرضا حضرت‌پور، پوریا یلی، پوریا فیاضی، حمزه زرینی، محمدطاهر وادی، آرمین تشکری که همگی در فینال فصل گذشته لیگ برتر والیبال حضور داشتند به تیم پیکان اضافه شده بودند و نقش غیرقابل انکاری در صعود این تیم به فینال لیگ داشتند.

فولاد سیرجان که در فصل گذشته قهرمان شده بود نتوانست در فصل جاری از عنوان قهرمانی خود دفاع کند. این تیم نسبت به فصل قبل صابر کاظمی که بهترین بازیکن تیمش بود را در اختیار نداشت؛ اما بازیکنانی که جذب این تیم شده بودند بازیکنان کوچکی نبودند. الکساندر بلاگویچ که سابقه بازی در لیگ جهانی را برای صربستان داشته یکی از بهترین بازیکنان سیرجان در فصل جاری بود. فاضل پژوهان هم امسال یکی از بهترین پاسور‌های لیگ بود که در تیمش هم عملکرد خوبی داشت.

سعید رضایی، سرمربی تیم فولاد سیرجان در اولنی تجربه سرمربیگری خود در این تیم نتوانست موفقیتی را با این تیم کسب کند. جالب اینجاست که وی در هر دو بازی مرحله نیمه نهایی که مقابل شهداب یزد بازنده شد اشاره‌ای به قدرت تیم حریف نکرد. وی پس از بازی اول مقابل شهداب عنوان کرد که تیم حریف با یک بازی ساده توانست سیرجان را شکست بدهد و در بازی دوم هم گفت که کسی فکر نمی‌کرد سیرجان با شرایطی که امسال داشت به این مرحله برسد.

اینکه چرا کسی تصور فینالیست شدن فولاد سیرجان را نمی‌کرده را باید رضایی پاسخ دهد؛ اما این تیم هم همچون شهداب یزد وابسته به تک‌ستاره‌هایش بوده است. تفاوت شهداب با فولاد سیرجان این بود که تیم یزدی در میانه فصل کادر فنی تیمش را به علاوه یکی دو بازیکن تغییر داد که یکی از این بازیکنان اسماعیل‌نژاد بود. این بازیکن در ست دوم بازی مقابل سیرجان مصدوم شد؛ اما حتی مصدومیت این بازیکن هم نتوانست باعث پیروزی فولاد سیرجان مقابل شهداب شود.

در مجموع با نگاهی به صحبت‌های مربیان لیگ برتر والیبال که در طول فصل انجام دادند، می‌توان اینطور استنباط کرد که برخی از آنها شایستگی نشستن روی نیمکت یک تیم لیگ برتری را ندارند. مربی که اشتباهاتش باعث شکست تیمش شده به جای اعتراف به این اشتباهات تلاش می‌کند با فرافکنی و مقصر جلوه دادن داور و همینطور دست‌های پشت پرده، عملکردش را توجیه کند.

از طرفی مربیگری در والیبال تنها به نگاه کردن به افق، کاغذ‌ها را زیر و رو کردن و البته زیر سوال بردن موفقیت مربیان بزرگ والیبال کشور به دست نمی‌آید. به همین خاطر پیشنهادی که می‌توان به این مربیان کرد این است که اگر واقعا علاقه‌مند به مربیگری در لیگ برتر والیبال هستند تلاش کنند دوران آزمون و خطای خود را در لیگ‌های پایین‌تر طی کنند. چرا که روند فعلی باعث می‌شود خیلی زود از چرخه مربیان فعال خارج شوند. هر چند در صورت عدم استفاده از آنها باید باز هم شاهد افشاگری‌هایی بود که نشات گرفته از توهم توطئه است.