سیاست‌های آپارتاید رژیم اسرائیل مصداق جنایت علیه بشریت/لزوم جلوگیری از بی کیفرمانی مرتکبان جنایت در فلسطین
- نظام آپارتاید با تأسیس رژیم اسرائیل در ماه مه ۱۹۴۸ به وجود آمد و این رژیم بدون توجه به گرایش حزب حاکم در طول ده‌ها سال آن را در سراسر سرزمین‌های تحت کنترل خود ایجاد و حفظ کرد.
رژیم اسرائیل از زمان تأسیس خود، سیاست صریح ایجاد و حفظ هژمونی جمعیت یهودی و به حداکثر رساندن کنترل خود بر سرزمین‌های اشغالی به نفع جمعیت یهودی و در عین حال، به حداقل رساندن تعداد فلسطینی‌ها و محدود کردن حقوق آنها را در پیش گرفته و با ایجاد موانع متعدد از جمله سلب مالکیت فلسطینی ها، این سیاست را به منصه ظهور رسانده است.
در سال ۱۹۶۷، رژیم اسرائیل این سیاست را فراتر از خط سبز به کرانه باختری و نوار غزه که از آن زمان تا کنون آن را اشغال کرده است، گسترش داد.
قصد تجاوز و سلطه بر سرزمین فلسطینی‌ها
قصد سلطه و کنترل بر جمعیت فلسطین در سرزمین‌های اشغالی، از طریق سیاست‌های تبعیض آمیز سرزمینی، برنامه ریزی و همچنین انکار هر گونه توسعه کشاورزی یا صنعتی به نفع فلسطینی ها، کاملا روشن و آشکار است.
از زمان اشغال بیت المقدس شرقی، رژیم اسرائیل اهدافی را برای افزایش نسبت جمعیتی یهودیان به فلسطینی‌ها در کل بیت المقدس تعیین کرده و از طریق بیانیه‌های عمومی به صراحت اعلام کرده که انکار حقوق اقتصادی و اجتماعی فلسطینی‌ها در قدس شرقی، عمدی است.
رژیم اسرائیل اشاره کرده که این کار در واقع، سیاستی برای وادار کردن آنها به ترک کشور است.
چند پارگی سرزمینی و تفکیک یا جداسازی
در جریان تجاوز رژیم اسرائیل به مناطق تحت حاکمیت فلسطین در سال ۱۹۴۸، رهبران این رژیم مسئول اخراج دسته جمعی صد‌ها هزار فلسطینی و تخریب روستای فلسطین بودند.
این رژیم بیشتر زمین‌ها و منابع طبیعی فلسطینی‌ها را تصاحب و سیاست‌ها و اقداماتی را ایجاد کرد که به طور ظالمانه آنها را از نظر جغرافیایی و سیاسی چند پاره کنند.
به طور مثال، تا جولای ۲۰۲۱، ۳۵۸ هزار و ۸۰۰ فلسطینی در محدوده مرز‌های بیت‌المقدس زندگی می‌کردند که ۳۸ درصد از جمعیت شهر را تشکیل می‌دادند. از این تعداد، حدود ۱۵۰ هزار نفر در مناطقی زندگی می‌کردند که از بقیه شهر توسط حصار دیوار و سایر پست‌های بازرسی نظامی جدا شده است.
حدود ۲۲۵ هزار و ۱۷۸ شهرک نشین یهودی اسرائیلی نیز در ۱۳ شهرک غیرقانونی ساخته شده توسط مقامات رژیم اسرائیل و در خانه‌های شخصی که تحت طرح‌های تبعیض آمیز از فلسطینی‌ها گرفته شده بود، در بیت‌المقدس شرقی زندگی می‌کردند.
وجود قوانین حقوقی جداگانه، یکی از ابزار‌های اصلی است که رژیم اسرائیل از طریق آن فلسطینی‌ها را چند پاره می‌کند و نظام ظلم و سلطه خود را به اجراء در می‌آورد.
در واقع، سیاست‌های رژیم اسرائیل با هدف تقسیم فلسطینی‌ها به حوزه‌های مختلف جغرافیایی و قانونی، نه تنها برای رفتار متفاوت با آنها یا جدا کردن آنها از جمعیت یهودی، بلکه برای تضعیف روابط بین جوامع فلسطینی اتخاذ می‌شود.
انکار تابعیت، اقامت و زندگی خانوادگی
رژیم اسرائیل نظام چند پاره کردن و جداسازی خود را از طریق ابزار‌های قانونی مختلف حفظ می‌کند.
هدف این موارد، کنترل بر جمعیت فلسطین و حفظ اکثریت یهودی در مناطق کلیدی در سراسر سرزمین‌های اشغالی است.
رژیم اسرائیل قوانین و سیاست‌های تبعیض‌آمیزی را وضع کرده که زندگی خانوادگی فلسطینی‌ها را مختل کرده است.
انکار تابعیت و اقامت فلسطینی‌ها، نقض حق آنها برای اتحاد خانوادگی و بازگشت به کشور و خانه خود و محدودیت شدید آزادی رفت و آمد از جمله اقدامات در این راستا هستند که عمدتا هدفشان به حداقل رساندن حضور فلسطینی‌ها در داخل خط سبز برای حفظ اکثریت یهودی است.
سلب مالکیت زمین و اموال
در سال ۱۹۴۸، افراد و مؤسسات یهودی حدود ۶.۵ درصد از مالکیت زمین‌های فلسطین را در اختیار داشتند، در حالی که فلسطینی‌ها مالک حدود ۹۰ درصد از زمین‌های خصوصی در آنجا بودند. ظرف بیش از ۷۰ سال، وضعیت معکوس شده است.
رژیم اسرائیل از زمان تأسیس خود، اقدام به تصرفات گسترده و ظالمانه زمین را با طرد فلسطینی‌ها از سرزمین و خانه‌های خود کرده است.
این رژیم اقداماتی برای مصادره زمین در همه حوزه‌های سرزمینی ذیل سیاست یهودی‌سازی استفاده کرده و در این رابطه به دنبال به حداکثر رساندن کنترل یهودی‌ها بر زمین و در عین حال، محدود کردن فلسطینی‌ها در زندگی جداگانه و قرار دادن آنها در یک مکان به صورت متراکم است.
تلاش‌های مستمر رژیم اسرائیل برای انتقال اجباری فلسطینی‌ها در سراسر سرزمین‌های اشغالی ذیل طرح‌های و برنامه‌ریزی‌های مرتبط با محل سکونت آنها، به سلب مالکیت فلسطینی‌ها و تجلی استراتژی یهودی‌سازی و کنترل اراضی انجامیده است.
منطقه‌بندی و سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های تبعیض آمیز
در کنار سیستم مالکیت و تخصیص زمین، سیاست‌های منطقه‌بندی و برنامه‌ریزی محور نیز وجود دارد. در این راستا، شهرک‌های یهودی ساخته و مانع گسترش جغرافیایی شهر‌ها و مراکز فلسطینی شد و استفاده از زمین و دسترسی فلسطینی‌ها به زمین برای توسعه را با پهنه بندی آن به عنوان مناطق سبز، مناطق صنعتی یا مناطق نظامی تنظیم کرد.
برای مثال، از چنین برنامه‌ریزی‌هایی برای محصور کردن مناطق فلسطینی یا پاکسازی روستا‌های فلسطینی با تعیین آنها به عنوان مناطق نظامی یا پارک‌های ملی استفاده شد.
سرکوب توسعه انسانی فلسطینی‌ها
رفتار‌های تبعیض آمیز عمدی علیه فلسطینی‌ها در تمام مناطق تحت کنترل رژیم اسرائیل، آنها را به حاشیه رانده و در معرض آسیب‌های اجتماعی - اقتصادی گسترده قرار داده است.
مردم فلسطین از دسترسی عادلانه به منابع طبیعی و مالی، فرصت‌های معیشتی، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش محروم هستند.
بسیاری از آنها در مناطق پرجمعیت زندگی می‌کنند که عموما توسعه نیافته و فاقد خدمات ضروری کافی مانند جمع آوری زباله، برق، حمل و نقل عمومی و زیرساخت‌های آب و بهداشت هستند.
همچنین تضمین و اجرای حق آموزش و پرورش توسط رژیم اسرائیل که طبق قوانین بین المللی مسئولیت ارائه چنین خدماتی را برعهده دارد، در مورد فلسطینی‌ها صورت نمی‌پذیرد.
رژیم اسرائیل علیه دانش آموزان فلسطینی در سراسر سرزمین‌های اشغالی از جمله بیت المقدس شرقی، تبعیض قائل می‌شود.
تجزیه و تحلیل مرکز موسوا از بودجه وزارت آموزش رژیم اسرائیل در سال ۲۰۱۶ نشان داد که دانش آموزان فلسطینی از ۳۰ درصد بودجه کمتر در آموزش ابتدایی، ۵۰ درصد بودجه کمتر در سطح مدارس متوسطه و ۷۵ درصد بودجه کمتر در سطح دبیرستان نسبت به دانش آموزان یهودی با وضعیت اقتصادی- اجتماعی یکسان برخوردار هستند.
اقدامات و جنایات رژیم اسرائیل علیه بشریت
رژیم اسرائیل در راستای انتقال اجباری فلسطینی‌ها قوانین و سیاست‌های بی‌شماری را اجراء می‌کند تا آنها را از سرزمین‌های خود به مناطق کوچک و محصور فرستاده یا آنها را مجبور کند به طور کامل، خاک خود را ترک کنند.
مقامات رژیم اسرائیل از زمان اشغال کرانه باختری و نواره غزه، به طور گسترده و خودسرانه هزاران فلسطینی از جمله کودکان و مخالفان سیاسی را بدون تفهیم اتهام یا محاکمه عادلانه بازداشت کرده‌اند و برای چندین دهه، آژانس امنیت رژیم اسرائیل، سرویس زندان رژیم اسرائیل و نیرو‌های نظامی این رژیم، زندانیان فلسطینی را در حین دستگیری، انتقال و بازجویی مورد شکنجه یا بدرفتاری قرار داده‌اند.
این آژانس از روش‌های خشن مخصوصاً برای اخذ اطلاعات و اعترافات استفاده می‌کند. از جمله روش‌هایی که به طور منظم توسط زندانیان فلسطینی گزارش می‌شود، عبارتند از: غل و زنجیر کردن و بستن دردناک، حبس کردن در موقعیت‌های استرس‌زا، محرومیت از خواب، تهدید، آزار جنسی، سلول انفرادی طولانی مدت و آزار کلامی.
همچنین نیرو‌های رژیم اسرائیل تاکنون، هزاران غیر نظامی فلسطینی را در سرزمین‌های اشغالی کشته و مجروح کرده‌اند. این قتل‌ها غیرقانونی و خودسرانه بوده و تقریباً مصون و عمدتا خارج از چارچوب درگیری‌های مسلحانه و در جریان اجرای به اصطلاح قانون رژیم اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی از جمله در هنگام سرکوب اعتراض‌ها، هنگام اعمال محدودیت‌های رفت و آمد و انجام عملیات جستجو و بازرسی منازل انجام می‌شوند.
ضرورت اقدامات قاطعانه و حقوقی علیه نظام سلطه و آپارتاید رژیم اسرائیل
به طور کلی برچیدن نظام بی رحمانه آپارتاید برای میلیون‌ها فلسطینی که در سرزمین‌های اشغالی زندگی می‌کنند و برای بازگشت آوارگان فلسطینی که در کشور‌های همسایه اغلب در ۱۰۰ کیلومتری خانه‌های اصلی خود آواره هستند، ضروری است.
رژیم اسرائیل باید حقوق برابر و کامل بشر را به تمامی فلسطینی‌ها در سرزمین‌های اشغالی در راستای اصول حقوق بین الملل بشر و به دور از هرگونه تبعیض، اعطاء کند و در عین حال از احترام به حمایت‌های تضمین شده برای آنها در سرزمین‌های اشغالی تحت قوانین حقوق بین الملل بشردوستانه اطمینان حاصل کند.
علاوه بر این، رژیم اسرائیل باید به قربانیان نقض حقوق بشر، جنایات علیه بشریت و نقض جدی قواعد حقوق بین الملل بشردوستانه و خانواده‌های آنها غرامت کامل پرداخت کند. این‌ها باید شامل استرداد و غرامت برای تمام دارایی‌های به دست آمده بر اساس تبعیض نژادی است.
قطعنامه‌های متعدد شورای امنیت سازمان ملل متحد که در سال‌های مختلف به تصویب رسیده اند، اجرا نشده و این رژیم به واسطه اقدامات ناقض قوانین بین المللی خود، به جز محکومیت‌های روی کاغذ با عواقب ملموسی مواجه نشده است.
جامعه بین الملل نیز بدون انجام هیچ اقدام معنی داری برای پاسخگویی در قبال نقض‌ها و جنایات گسترده قوانین بین المللی توسط رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین، به تضعیف نظم حقوقی بین المللی کمک و این رژیم را به ادامه ارتکاب جنایات بدون مجازات تشویق کرده است.
در واقع، برخی از کشور‌ها با تهیه سلاح، تجهیزات و سایر ابزار‌ها برای ارتکاب جنایات بین المللی و با ارائه پوشش دیپلماتیک، از جمله در شورای امنیت سازمان ملل، برای محافظت از این رژیم در برابر مسئولیت پذیری و پاسخگویی، فعالانه از نقض‌های رژیم اسرائیل حمایت کرده اند.
آنها با این کار مردم فلسطین را کاملا شکست داده و تنها تجربه فلسطینی‌ها را به عنوان مردمی با حقوق کمتر و جایگاهی پست‌تر از یهودیان تشدید کرده اند.
دیوان کیفری بین المللی که صلاحیت رسیدگی به جنایات ارتکابی در سرزمین‌های اشغالی وفق اساسنامه رم را دارد، صلاحیت رسیدگی به جنایات ارتکابی در مناطق تحت حاکمیت رژیم اسرائیل را ندارد.
بنابراین، شورای امنیت سازمان ملل متحد باید تضمین کند که عاملان جنایت علیه بشریت را تحت قوانین بین المللی در رژیم اسرائیل و سرزمین‌های اشغالی یا با ارجاع کل وضعیت به دیوان کیفری بین المللی یا با ایجاد یک دادگاه بین المللی برای محاکمه عاملان ادعایی، به دست عدالت بسپارد.
همچنین باید تحریم‌های هدفمندی مانند توقیف دارایی‌ها و تحریم تسلیحاتی جامع علیه رژیم اسرائیل اعمال کند. در عین حال، مجمع عمومی سازمان ملل باید کمیته ویژه علیه آپارتاید را که در ابتدا در نوامبر ۱۹۶۲ تأسیس شد، برای تمرکز بر همه موقعیت ها، از جمله سرزمین‌های اشغالی که و در آن نقض فاحش حقوق بشر و جنایت علیه بشریت رخ داده است، مجددا تأسیس کند. این اقدام می‌تواند در راستای براندازی این نظام ظلم و سلطه، بر کسانی که مسئول هستند فشار وارد کند.
همه دولت‌ها و بازیگران منطقه ای، به ویژه آن‌هایی که از روابط دیپلماتیک نزدیک با رژیم اسرائیل برخوردارند مانند ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و کشور‌های عضو آن و بریتانیا و همچنین کشور‌هایی که در حال تقویت روابط خود با این رژیم هستند مانند برخی کشور‌های عربی و کشور‌های آفریقایی، باید از نظام آپارتاید تبری جسته و برای پایان دادن به این وضعیت غیرقانونی همکاری کنند.
همچنین دولت‌ها باید بر توقف فوری عرضه، فروش یا انتقال مستقیم و غیر مستقیم همه سلاحها، مهمات و سایر تجهیزات نظامی و امنیتی از جمله ارائه آموزش و سایر کمک‌های نظامی و امنیتی به رژیم اسرائیل اقدام کنند.
همچنین کسب و کار‌ها نیز موظفند فعالیت‌های خود را در سرزمین‌های اشغالی ارزیابی کرده و اطمینان حاصل کنند که به نظام آپارتاید کمک نمی‌کنند یا از آن سود نمی‌برند.
در نهایت، سازمان‌های بشردوستانه و توسعه ملی و بین المللی باید حمایت‌های دولتی و خصوصی به رژیم اسرائیل را به منظور پایان دادن به تبعیض و جداسازی در قوانین، سیاست‌ها و اقدامات علیه فلسطینی‌ها قطع کنند.