قاچاق کودکان؛ بحران روزافزون در اروپا

- قاچاق کودکان نوعی برده داری مدرن است؛ کودکان برای مقاصدی مانند کار خانگی، گروه‌های مسلح، فعالیت‌های مجرمانه و حتی فرزندخواندگی قاچاق می‌شوند.

حتی اگر آن‌ها موفق به فرار شوند، آسیب‌های جسمی و عاطفی تأثیر طولانی مدت دارد؛ ترس، سوء استفاده و آزاری که کودکان می‌توانند تجربه کنند ممکن است ادغام مجدد در جامعه و بازسازی زندگی خود را برای آن‌ها دشوار کند.

قاچاق انسان یک جنایت و نقض جدی حقوق بشر است؛ هر ساله هزاران مرد، زن و کودک در کشور‌های خود و خارج از کشور به دست قاچاقچیان می‌افتند.

بیشتر کشور‌های جهان چه به عنوان کشور‌های مبدا و چه به عنوان کشور‌های ترانزیت یا مقصد قربانیان، تحت تأثیر قاچاق قرار دارند.

کشور‌های اتحادیه اروپا ۱۴ هزار و ۱۴۵ قربانی قاچاق را در بازه زمانی ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ گزارش کرده اند که ۷۲ درصد آن‌ها زن و دختر بوده اند.

کودکان قربانی قاچاق ۲۲ درصد از قربانیان ثبت شده را تشکیل می‌دهند.

با این حال، با توجه به عدم وجود داده‌های سازگار و قابل مقایسه، رقم واقعی می‌تواند بسیار بیشتر باشد؛ علاوه بر این، بیش از نیمی از قربانیان ثبت شده برای بهره کشی جنسی قاچاق می‌شوند.

با وجود این، قاچاق انسان یکی از جنایات در حال رشد تا به امروز باقی مانده است.

فن‌آوری‌های جدید، جریان‌های مهاجرت، و بحران ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹، خطرات و چالش‌های جدیدی را برای جامعه بین‌المللی به‌عنوان یک کل در مبارزه با این شکل جدید برده‌داری که قرار است در سرتاسر جهان ریشه‌کن شود، ایجاد می‌کند.

قاچاق انسان یکی از جرایم در حال رشد در اروپاست؛ با به دام افتادن قربانیان خود، قاچاق انسان شکل مدرنی از تجارت برده جهانی قدیمی را نشان می‌دهد.

واژه «بردگی مدرن» به طور فزاینده‌ای برای پوشش طیف گسترده‌ای از نقض حقوق بشر، از جمله استثمار جنسی، کار اجباری، اسارت بدهی، بردگی خانگی، فروش و بهره کشی از کودکان استفاده می‌شود.

در حال حاضر قاچاقچیان انسان در اروپا در حال رشد هستند چرا که ویروس کرونا به حمایت از قربانیان ضربه می‌زند.

یک نهاد حقوق بشر اروپایی می‌گوید که قاچاقچیان انسان در سراسر اروپا از همه‌گیری ویروس کرونا برای استثمار افراد آسیب‌پذیرتر سوء استفاده کرده‌اند و در همین حال تلاش‌ها برای پاسخگو کردن این افراد و حمایت از قربانیان آن‌ها مختل شده است.

بر اساس گزارش شورای اروپا (CoE)، محدودیت‌های کرونایی و پیامد‌های اقتصادی، چشم‌انداز قربانیان قاچاق در این قاره را بدتر کرده است، چرا که احتمال کمتری وجود دارد که این افراد شناسایی شوند یا بتوانند به مراقبت‌های بهداشتی و سرپناه دسترسی داشته باشند.

فرانسه در درجه اول کشور مقصد قربانیان قاچاق انسان است، اما همچنین کشور مبدأ و ترانزیت است.

بر اساس داده‌های موجود، تعداد قربانیان قاچاق انسان و سایر جرایم مرتبط با قاچاق در سال ۲۰۱۶، هزار و ۴۰۱، در سال ۲۰۱۷، هزار و ۲۶۳، در سال ۲۰۱۸، هزار و ۴۴۵، در سال ۲۰۱۹ به هزار و ۴۶۰ و در سال ۲۰۲۰ به هزار و ۲۴۳ نفر رسیده است.

اگرچه تعداد تحقیقات و تعقیب قضایی در پرونده‌های قاچاق انسان از سال ۲۰۱۶ افزایش یافته است، اما تعداد محکومیت‌ها کم است.