عملیات نجات آبادانی‌ها از دریای مشکلات/ منصوریان خودش و صنعت‌نفت را احیا کرد
- بعد از مربیگری علیرضا منصوریان در نفت تهران، این مربی دوران حرفه‌ای خوبی را پشت سر نگذاشت. وی نه تنها در استقلال بلکه به ترتیب در تیم‌های ذوب‌آهن، تراکتورر و آلومینیوم هم موفق نبود. از این رو وقتی به عنوان سرمربی تیم بحران زده صنعت‌نفت انتخاب شد کمتر کسی تصور می‌کرد این فصل موفق شود و شاید خیلی‌ها این تیم را گزینه سقوط می‌دانستند.
همکاری منصوریان با صنعت نفت، اما خوش یمن بود و در بدترین شرایط مالی این باشگاه بهترین عملکرد را به نمایش گذاشت. البته صنعت نفت پیش از این هم با سیروس پورموسوی و قبل‌تر با اسکوچیچ موفق بود، اما هربار به دلیل همین مشکلات مالی از پا در آمد. اینبار، ولی صنعت نفت از ابتدا غرق در مشکلات بود و جالب است که در اوج همین مشکلات نتیجه گرفت.
تیم منصوریان چند هفته‌ای است خوب نتیجه می‌گیرد و هفته‌های ابتدایی فصل را فراموش کرده است. این نتایج وقتی ارزشمند می‌شود که تیم در بحران مالی به سر می‌برد و حتی چند جلسه‌ای تمریناتش به دلیل اعتراض به همین مشکلات تعطیل شد.
در اصل صنعت نفت به یمن کار بلدی منصوریان است که نه تنها از پا در نیامده بلکه خوب نتیجه می‌گیرد وگرنه این تیم طی فصول اخیر به دلیل مشکلات مالی بار‌ها در اوج، به بدترین شکل زمین خورد و همیشه در آن انتها برای بقا دست و پا می‌زد. در اصل این منصوریان است که با روحیه خاص خود فارغ از بحث فنی، بازیکنانش را به لحاظ روحی ساپورت کرده است. او خوب می‌داند، قبل از این که قرارداد ببندد هم می‌دانست در آبادان پول نیست؛ هیچ وقت پول نبوده است. از این رو با چنین ذهنیتی به آبادان آمد و از چرخه مربیگری لیگ برتر بیرون نماند. این انتخاب منصوریان که این بار اهدافی جز اهداف مالی را دنبال می‌کرد ما را به یاد فصل خوبی که با نفت تهران سپری کرد، می‌اندازد. فصلی که نفت را آسیایی کرد و برای این تیم منحل شده اعتبار کسب کرد.
اما کمتر کسی فکر می‌کرد وی در صنعت نفت آبادان عملکرد خوبی نشان دهد. این تیم از هفته سیزدهم به بعد و شکست مقابل مس رفسنجان تا کنون در همه بازی‌ها پیروز شده و امتیازات خوبی جمع کرده است. در حال حاضر تیم صنعت نفت در رده هشتم قرار دارد و جالب این که این پیروزی‌ها درست در اوج مشکلات مالی، اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها بدست آمده است.
در کنار کار خوب منصوریان که ریشه‌های روانشناختی دارد بدون شک مسئولیت پذیری بازیکنان نیز به شدت دخیل است. بازیکنانی اغلب بی اسم و رسم که شاید از سر نخواستنشان در تیم‌های دیگر اینجا گرد هم جمع شدند، اما بدون شک فصل تاریخی را برای این باشگاه رقم زدند، اگر بتوانند جایگاهشان را حفظ کنند یا ارتقا دهند. هر چند این عملکرد روحیه بخش فقط به درد همین امسال می‌خورد و آینده‌ای نخواهد داشت، اما برای تیم صنعت نفتی که امیدی نداشت بد هم نیست.
این تیم خوب که مسئولیت اجتماعی تمام نهاد‌های این شهر را یک تنه به دوش می‌کشد- در شرایطی که بخش خصوصی در فوتبال ما محلی از اعراب ندارد- قطعاً به حمایت بیشتری نیاز دارد. اگر مسئولین این شهر و استان خوزستان نخواهند و نتوانند از این تیم خوب حمایت کنند قطعاً زحمات مربیان و بازیکنان این تیم نیز به نتیجه نمی‌رسد و چه بسا این تیم خوب و خودساخته به زودی همچون فصول قبل سیر نزولی در پیش بگیرد.