روشنگری و تبیین حقیقت در عصر امامت «جوادالائمه»

غلامحسین صدوقی در گفت‌وگو با ميزان پیرامون سیره سیاسی «امام جواد (ع)» گفت: ظلم و ستم حاکمان وقت سبب شد تا «امام جواد (ع)» در حصر قرار بگیرند با این حال این امام بزرگوار ارتباط خود را با شیعیان و مردم قطع نکردند. ارتباط «امام جواد (ع)» با شیعیان، بیشتر از طریق وکلا و نامه‌نگاری انجام می‌گرفت.

وی عوامل متعدد و تاثیرگذار در زمان امامت «امام جواد (ع)» را مورد بررسی قرار داد و بیان کرد: محدودیت‌های سیاسی حکومت عباسی نشان می‌دهد امامت در دوره ایشان نیازمند تدابیر خاص بوده که این امام بزرگوار در طول عمر کوتاه خود آن را به خوبی و مدبرانه اجرا گذاشتند.

***وجود فرقه‌های مختلف و هدایت تحسین برانگیز «امام نهم(ع)»

صدوقی به ویژگی‌های خاص در دوره امامت «امام جواد (ع)» اشاره و ابراز کرد: در دوره امامت «امام نهم شیعیان»، فرقه‌های مختلف زیادی فعالیت داشتند ایشان شیعیان را از عقاید آنان آگاه می‌کردند.

وی به علم و آگاهی «امام جواد(ع)» اشاره و ابراز کرد: مناظرات علمی «امام جواد (ع)» با عالمان فرقه‌های اسلامی در مسائل کلامی و مسئله‌های فقهی مانند حکم قطع کردن دست دزد و احکام حج، از جمله مقوله‌هایی است که این امام بزرگوار پیرامون آن نظر داده‌اند.

صدوقی به توصیف «مام رضا(ع)» پیرامون «جوادالائمه(ع)» اشاره و اظهار کرد: پس از ولادت «امام جواد (ع)» پدر گرامی این امام بزرگوار،  «امام نهم(ع)» را مولودی پربرکت برای شیعیان توصیف کردند.

وی به سیاست‌های مامون در قبال «امام‌جواد (ع)» پرداخت و تاکید کرد: دشمنان ائمه همگی افرادی سیاستمدار بودند آنان تلاش می‌کردند تا «ائمه معصومین(ع)» را از مردم جدا کنند، سیاست مامون برای خراب کردن چهره «امام رضا (ع)» و «امام جواد (ع)» در اذهان عمومی رویکردی بود که وی در پیش گرفت، اما تدابیر «امام رضا (ع)» در زمان امامت خود و «امام جواد (ع)» در زمان زندگیشان سبب شد تا سیاست‌های وی با شکست مواجه شود.

صدوقی به سایر اهداف سیاسی مامون در قبال «امام جواد (ع)» اشاره و خاطرنشان کرد: مامون دختر خود را به عقد «امام جواد(ع)» در آورد تا از این راه ایشان و ارتباط شیعیان با این امام بزرگوار را کنترل کند و حتی در مواردی خود را علاقمند به علویان نشان می‌داد و آنان را از قیام علیه خود باز دارد.

***«امام جواد (ع)» درهدایت دین و مذهب شیعه بسیار موفق عمل کردند

منصور شنان نصاری کارشناس علوم قرآنی در گفت‌و‌گو با ميزان با اشاره به ابعاد شخصیتی «امام جواد (ع)» گفت: «امام جواد (ع)» شخصیتی بی نظیر، جامع الکمالات و فضایل علمی و اخلاقی بودند که دوست و دشمن را تحت تاثیر خود قرار داده و به اعجاب و تحسین وا می‌داشتند. توانایی این امام بزرگوار در علوم سبب شد تا همگان به امامت ایشان ایمان بياورند.

وی در همین راستا ادامه داد: علمای شیعه همگی بر فضل، بزرگواری، علم، حلم و دیگر کمالات «اما نهم(ع)» تصریح کرده‌اند و ایشان را همچون جد بزرگوارشان «رسول خدا (ص» و «امام علی (ع)» جامع خوبی‌ها بر شمرده‌اند.

شنان نصاری با اشاره به ظلم و سیاست‌های اتخاذ شده از سوی حاکمان عصر «امام جواد (ع)» بیان کرد: دو خلیفه هم عصر «امام جواد (ع)» مامون و معتصم بودند که همواره تلاش داشتند تا ایشان را تحت نظر بگیرند و از ارتباط ایشان با شیعیان و جامعه بکاهند زیرا این امام بزرگوار را همواره به عنوان یک خطر بالقوه برای حکومت خود بشمار می‌آوردند.

این کارشناس علوم قرآنی اظهار کرد: «امام جواد (ع)» نخستین امامی هستند که در سن کودکی به امامت رسیده، ایشان در زمان شهادت «امام رضا (ع)» تنها هشت ساله بودند، این امر سبب شد که بسیاری از مخالفان این حضرت سن ایشان را برای امامت کوچک بدانند تا سبب مطرح شدن بهانه‌های برای عدم امامت ایشان شوند، اما «امام نهم (ع)» در پاسخ به این تنگ نظری‌ها با برخوردی عاقلانه و استدلالی منطقی ثابت کردند که مقام نبوت و امامت به سن نیست بلکه به کمال عقل و معنویت است.

***توان علمی «امام محمد تقی(ع)»

وی به توان علمی بالای «امام جواد (ع)» اشاره و تصریح کرد: «امام نهم (ع)» در بعد علمی شخصیت ارزشمند و تاثیرگذاری در عصر خود بودند و توانستند در مباحث اعتقادی و شبهات ایجاد شده بسیار عالمانه عمل کنند، در مناظره‌هایی که برگزار می‌شد نیز هموار سربلند و غالب بودند.

شنان نصاری افزود: در زمان امامت «امام جواد (ع)» خلفای بنی عباس برای محکم کردن پایگاه حکومتی خود دست به اعمال ناشایست بسیاری می زنند که از آن جمله می‌توان به جعل روایت از زبان «پیامبر اکرم (ص)» به نفع خلفای عباسی اشاره كرد.

***روشنگری و تبیین حقیقت در عصر امامت «جوادالائمه»

وی ابراز کرد: «امام نهم (ع)» در طول دوران امامت خود تلاش کردند تا با روشنگری و تبیین حقیقت، بسیاری از ابهامات و مشکلات پیش روی جامعه را مرتفع کنند و در هدایت دین و مذهب شیعه بسیار موفق عمل کنند.