دستاورد‌های انقلاب اسلامی در قاب پیشرفت
_ حسین کنعانی مقدم در روزنامه حمایت نوشت: انقلاب اسلامی را نباید یک تحول صرفاً داخلی تلقی و یا بسامد آن را محدود به منطقه کرد؛ بلکه رویدادی جهانی بود که به دلیل وسعت و عمق آن، آثار گسترده‌ای بر جای گذاشت و به جهت اینکه ریشه‌های مستحکم داخلی داشت، تغییرات شگرفی در مناسبات کشور ایجاد کرد. انقلاب در مقابل یک انحطاط طولانی‌مدت تاریخی خط پایان کشید و ایران را در مسیر پیشرفت سریع و همه‌جانبه قرار داد. امام خمینی (ره) پس از طی کردن مرحله اول در ساقط کردن رژیم استبدادی پهلوی با همگامی همه‌جانبه مردم، خواست و اراده آن‌ها را در مرکز ساز و کار مدیریتی کشور قرار داد. او به اکسیر مشارکت عمومی و میدان‌داری ملت به‌ویژه جوانان در عرصه‌های مدیریتی اعتقاد راسخ داشت و به همین دلیل، روحیه خودباوری را به‌عنوان یک کلید موفقیت بزرگ، به ملت هدیه کرد.
دستاورد بعدی انقلاب اسلامی، تضمین ثبات و امنیت، حفاظت از مرز‌ها و یکپارچگی سرزمینی بود که از همان آغازین روز‌های پیروزی، هدف چالش‌ها و تهدیدات پرشمار دشمن قرار گرفت. نمایه قدرت انقلاب اسلامی در دهه اول، شکست دشمن در دفاع مقدس و فروپاشی هیمنه و عقبه غربی و شرقی آن بود. این اتفاق بزرگ در حالی روی داد که در دوره سیاه رژیم پهلوی و پیش از آن بر اثر جنگ‌ها و حاکمیت‌های فاسد و بی‌کفایت، بخش‌های مهمی از سرزمینمان به دست بیگانگان افتاد و از کشور جدا شد. در برخی موارد حتی جنگی روی نمی‌داد و تنها از طریق ارعاب و تهدید پس از عقد قرارداد‌هایی همچون ترکمانچای، بخش‌هایی از خاک ایران به یغما برده شد. در جنگ تحمیلی، اما ملت ایران ۸ سال تمام در برابر قدرت‌های جهان ایستادگی کرد، یک وجب از خاک کشور به دست متجاوزان نیفتاد و با اقتدار تمام آن‌ها را شکست داد.
با برقراری امنیت و ایجاد بستر‌های لازم در این خصوص، مرحله بعدی عبارت بود از معماری زیرساخت‌های اقتصادی با پیشران‌های علمی و فناورانه. امروز ایران اسلامی در حوزه علم و شرکت‌های فعال در این بخش ازجمله سرآمدان منطقه و جهان به شمار می‌رود. هزاران شرکت دانش‌بنیان با استفاده از تخصص میلیون‌ها جوان نخبه و تحصیل‌کرده در بخش‌های مختلف اعم از عمرانی، پزشکی، صنعتی، کشاورزی و ... به میدان آمدند و پروژه‌های بزرگی را به سرانجام رسانده‌اند که تا پیش از انقلاب یک‌صدم آن را مستشاران اروپایی و آمریکایی انجام نمی‌دادند و اگر قرار به انجام هم بود، میلیون‌ها دلار از سرمایه‌های کشور را در عوض آن دریافت می‌کردند.
علاوه بر این، انقلاب اسلامی به مدد روح خودباوری و ایمان به جوانان در بسیاری از فناوری‌های روز جهان در رتبه‌های برتر قرار دارد و وارد باشگاه کشور‌های برخوردار از این تکنولوژی‌ها شده است. موفقیت‌های به‌دست‌آمده در هوافضا، سلول‌های بنیادی، نانو، زیست‌فناوری، چرخه کامل سوخت هسته‌ای و توانمندی‌های برتر نظامی که در عمده آن‌ها حائز رتبه‌های نخستین بین‌المللی هستیم، حاکی از یک چرخش بنیادی و اساسی در سیر تحولی کشور است. ایران تا پیش از ۲۲ بهمن هیچ نقشی در تولید علم و فناوری جهانی نداشت و به‌اصطلاح روشنفکران آن زمان، اعتقاد داشتند برای ورود به حریم بازیگران قدرتمند دنیا باید همه جوانب و ابعاد زندگی مردم، غربی و فرنگی باشد. این موارد، حقایقی هستند که دشمنان ما تلاش می‌کنند با انواع و اقسام جنگ‌های رسانه‌ای، پروپاگاندای سنگین و سیاه نمایی‌های ناجوانمردانه آن را به حاشیه برانند و تنها راه پیشرفت کشور را به جای اتکا به توانمندی‌های داخلی، زانو زدن در برابر غرب و آمریکا جلوه دهند. جنگ نرم، تنها جنگی است که در زمان صلح نیز قابل انجام است و سپاه دشمن برای تحقیر ملت ایران و ترسیم آینده‌ای تیره و تار، تمام نرم‌افزار‌ها و ادواتش را به میدان آورده است.
علاوه بر این، انقلاب اسلامی جایگاه مردم را در عرصه سیاسی و مشارکت در تعیین سرنوشت خود به شکل غیرقابل مقایسه‌ای با دوره ستم‌شاهی ارتقا داد. مردم بازیگر اثرگذاری در همه ساحت‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ... شدند و از کمک‌های مؤمنانه در دوره فراگیری کرونا تا خدمت‌رسانی در حوادث طبیعی، مقابله با فتنه‌های داخلی و حضور در عرصه‌های استکبارستیزی نقش محوری ایفا کردند. از سوی دیگر، نگرش جامعه به مسائل بین‌المللی و جهانی از رهگذر ایدئولوژی انقلاب اسلامی دچار تحولات شگرفی شد. سطح ارزیابی‌ها و تحلیل‌ها نه تنها در بخش نخبگانی و در میان متخصصان، بلکه در میان عموم مردم نسبت به آنچه در جهان در حال روی دادن است، ارتقا یافت به نحوی که حتی افراد به ظاهر تحصیل نکرده و کم سن و سال نیز دید بازتری نسبت به افق‌های پیش روی جهانی دارند.
دستاورد دیگر انقلاب، افزایش صبغه اخلاق و معنویت در میان مردم است. این شجره طیبه ناشی از روح معنوی و وارسته امام راحل بود و برآیند کلی حاکی از آن است که عیار معنویت در میان مردم پررنگ شده است. این در حالی است که اصالت فرهنگ در دوره ستم‌شاهی با سکولاریسم، جدایی دین از سیاست و فاصله گرفتن حداکثری مردم از دین بود. به همین دلیل در سال‌های پایانی عمر حکومت طاغوت، بیشترین نماد‌های هرزگی و تشویق مردم به دین‌گریزی شکل گرفت.
نکته پایانی اینکه تلاش بدخواهان این مرز و بوم برای ایجاد تردید، دوقطبی‌های کاذب و القای ناکارآمدی با هدف فاصله‌گذاری میان مردم و مسئولان به نتیجه دلخواه مدنظر دشمنان منتهی نشده و علی‌رغم برخی کاستی‌ها، مردم انقلاب را متعلق به خود می‌دانند و در صیانت از آن لحظه‌ای تردید نخواهد کرد.