پشت پا به بوکس ایران/ قیمت مدال شه‌بخش چقدر بود؟
_ بوکس ایران پس از مجمع انتخابی درگیر روز‌های پرتنشی شده و آسمان این رشته به قدری سیاه است که در آن رنگ‌ها با هم تفاوتی ندارند و هرکسی به خودش اجازه می‌دهد در صفحات مجازی دست به کُری‌خوانی زده و فضا را مسموم کند.
این روز‌ها بحث‌های حاشیه‌ای زیادی پیرامون رییس فدراسیون بوکس و سرمربی تیم ملی ایجاد شده و عده‌ای در صفحات شخصی خود مدعی شدند که ثوری و استکی تلاش کردتد تا برای مسابقات جهانی با لابی و پول خرج کردن مدال بخرند! این ادعا در حالی مطرح شده که کادرفنی و مسئولان فدراسیون آن را پوچ و بی‌اساس می‌دانند.
اینکه چه کسی حقیقت می‌گوید و چه کسی افکار عمومی را فریب می‌دهد را تنها زمان مشخص می‌کند و نمی‌توان از حالا در این خصوص با قاطعیت اظهار نظر کرد.
چیزی که مشخص است این رشته سر دراز دارد و وضعیت بوکس ایران شبیه به بازی جرات و حقیقت شده که اگر کسی جرات پذیرفتن اشتباهش را نداشته باشد با رو شدن برخی حقایق مواجه خواهد شد، اما این کار تنها به ضرر بوکس خواهد بود.
در میان این جنگ قدرت و کری‌خوانی‌های پیش‌پا افتاده در صفحات مجازی آیا کسی به فکر بوکسور‌های جوان تیم ملی هست؟ آیا کسی فکر می‌کند که دانیال شه‌بخش که بی‌تردید یکی از بهترین بوکسور‌های حال حاضر آسیا محسوب می‌شود در چه شرایط روحی عجیبی قرار می‌گیرد؟ آیا کسی متوجه می‌شود که سایر ملی‌پوشان به این فکر کنند که کادرفنی تبعیضی بین آن‌ها و سایرین قائل می‌شوند؟
راه‌اندازی این بازی غیر اخلاقی ضربه بدی به بدنه بوکس ایران و خصوصا تیم ملی خواهد زد و امید است هر دو طرف کمی از مواضع خود کوتاه بیایند. ضمن تاکید بر این نکته هنوز نمی‌توان با قاطعیت در خصوص شائبه‌های مطرح شده اظهار نظر کرد، ذکر برخی نکات خالی از لطف نیست.
نخست آنکه اگر قرار بود مدالی خریداری شود چرا حداقل مدال نقره خریداری نشد یا چرا دو یا سه مدال معامله نشد که تاریخ‌سازی کامل شود.
نکته دوم اینکه هنوز یادمان نرفته که علیرضا استکی در بازی میثم قشلاقی مقابل بوکسور بلاروسی تا چه اندازه حرص و جوش میزد و حتی در پایان بازی اشک از چشمانش جاری شد. اگر قرار به خرید مدال بود در بازی که به گواه بسیاری از کارشناسان و داوران میثم برنده بازی بود، این دیدار را به نماینده ایران می‌دادند.
مسئله سوم اینجاست که سید شاهین موسوی که یکی از نوابغ بوکس ایران محسوب می‌شود و در جهانی روسیه تا یک قدمی مدال پیش رفت چرا در بحث خرید مدال سهمی نداشت؟ بوکسور باتجربه‌ای که به راحتی میتوانست حداقل تا کسب مدال برنز پیش برود. البته اشکان رضایی هم شرایط و قرعه ایده‌آلی داشت و میتوانست به نیمه‌نهایی برسد.
بحث دیگری که وجود دارد این است که اگر فدراسیون بوکس پول خرید مدال جهانی دارد پس چرا پیش از اعزام‌ها همواره با مشکل مالی مواجه می‌شود و حتی حقوق ملی‌پوشان در برخی موارد عقب افتاده است.
اینکه تیم ملی بوکس موفق شده در دوران سرمربیگری علیرضا استکی و با درخشش دانیال شه‌بخش یک مدال تاریخی کسب کند، اتفاقی است که همیشه در تاریخ ورزش ایران از آن به نیکی یاد می‌شود، اما حواشی پیرامون این موفقیت بزرگ به قدری زیاد است که شاید تا چند ماه یا شاید یکی دو سال آینده این رشته را تحت تاثیر قرار بدهد.
از طرف دیگر اگر مدرک مستندی دال بر خرید مدال وجود دارد بهتر است بر همگان روشن شود تا دیگر جایی برای بحث باقی نماند، چون فدراسیون جهانی بوکس قطعا مستندات هر دو طرف را بررسی می‌کند و در نهایت مشخص می‌شود که تکلیف این پرونده فوق جنجالی چه خواهد شد.
بوکس ایران رقابت‌های قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی و بازی‌های کشور‌های اسلامی را در پیش دارد و برای موفقیت در این رویداد‌های بزرگ نیاز به آرامش دارد، اما فعلا حاشیه با این رشته المپیکی عجین شده و گویا روز‌های سخت‌تری هم در انتظار خواهد بود.
این طور که از شواهد پیداست دوطرف به این جنگ مجازی ادامه می‌دهند تا دست آخر یک نفر از پا بیفتد، اما بی‌انصافی است اگر در این میان تلاش‌های دانیال شه‌بخش جادوگر بوکس ایران را نادیده بگیریم. قیمت مدال شه‌بخش ۳ یا ۵ هزار دلار نبود بلکهدقیمت آن سال‌ها تلاش و زحمت و عرق ریختن بود و نمی‌توان قیمتی روی این اتفاق تاریخی گذاشت.
دست آخر اینکه تیم ملی بوکس در ۳ سال گذشته نتایج قابل قبولی کسب کرده و آیا در زمان کسب دو سهمیه المپیک و کسب دو نقره و دو برنز آسیا هم مدالی خریداری شده بود؟ پس بهتر است افرادی که در این میان به فکر ماهی گرفتن از آب گل‌آلود هستند به خاطر آرامش بوکس و تیم ملی هم که شده سعی کنند جو را آرام کنند و تسویه حساب‌های شخصی را به زمان دیگری موکول کنند.
گزارش از سعید میرزاییان