ناکامی «شادروان» در خانه جشنواره فیلم فجر ۴۰

- فیلم سینمایی «شادوران» به کارگردانی حسین نمازی دومین فیلم روز دوم چهلمین جشنواره فیلم فجر بود که در برج میلاد تهران موسوم به خانه رسانه اکران شد. 

این فیلم با بازی «سینا مهراد»، «نازنین بیاتی»، بهرنگ علوی و رویا تیموریان به موضوعی اجتماعی پرداخته و در کنار این روایت سعی می کند تا با ایجاد برخی لحظات کمدی مخاطب را همراه کند اما این همراهی دقایقی رخ داده و به طور کلی با اثری در حد تله فیلم هستیم. 

فیلمنامه بزرگترین مشکل فیلم سینمایی «شادوران» است، اثری که داستانی تازه در خود نداشته و در طول داستان صرفا به دنبال جذب مخاطب به هر شیوه ممکن است، هرچند بازی بازیگران در خدمت متن بوده اما متن به دلیل نبود پیرنگی مناسب به یک چالش مبدل می شود. 

از سویی فیلم از لحاظ منطق روایی و همچنین مستندات قانونی دچار مشکلات فراوانی است و همه چیز را با سهوی داستان اتفاقات پشت سر می‌گذارد، فیلمی که با جامعه و قوانین روز جامعه بیگانه بوده و صرفا میخواهد خودش را در تنه سینمای اجتماعی جا دهد. 

فیلم سینمایی «شادوران» اثری ناموفق است، اثری که در کارگردانی هم اتفاق خاصی را در بر ندارد، چیدمان صحنه‌ها و همچنین دکوپاژ خیره کننده ای برای آن وجود ندارد، اثر صرفا در سطح حرکت کرده و به دنبال هیچ نوآوری نیست، صرفا فیلمی است که ساخته شده که در صورت ساخته نشدن هم چیزی از تاریخ سینما کم نمی کند. پ

این فیلم در بالاترین حد ممکن می تواند یکی تله فیلم نیمه کمدی باشد و به هیچ وجه در قامت جشنواره فیلم فجر به عنوان مهمترین رویداد سینمایی کشور نیست، اثری که مشخص نیست چگونه به بازگشت سرمایه و اکران فکر می کند، اثری نصفه نیمه که باعث شد تا اکثریت اهالی رسانه نقدهای سفت و سختی را نسبت به آن داشته باشند. 

در خلاصه داستان فیلم سینمایی «شادروان» آمده است: نادر پس از فوت ناگهانی پدرش (حسن) برای تسویه حساب با بیمارستان و خرج و مخارج کفن و دفن و حضور میهمانان برای مراسم دفن و ختم با مشکلات پیش بینی نشده‌ای دست به گریبان می‌شود.

روز دوم جشنواره فیلم فجر در کاخ رسانه نسبت به روز نخست با اکران آثار کم رمق‌تری روبرو بود و امید می رود که اهالی رسانه در روز سوم شاهد اکران آثاری با کیفیت تر باشند.