کارنامه سیاه حقوق بشری فرانسه در قاره آفریقا

– گذشت زمان فرانسه را ناچار به مواجهه با گذشته استعماری و جنایت‌های بشری خود در قاره آفریقا از «الجزایر» گرفت تا «روآندا» کرده است.

 

به گزارش «کانسرویتیو و آناتولی»، گذشته سیاه فرانسه در قاره آفریقا که شامل استعمارگری کشور‌های این قاره، سرکوب وحشیانه جنگ‌های استقلال طلبانه این کشورها، آزار و اذیت مردم کشور‌های آفریقایی تحت سلطه در جریان جنگ‌های جهانی، ... موضوع‌هایی حساس برای تاریخ مدرن فرانسه هستند.

 

با وجود گستردگی و عمق جنایت‌های فرانسه در کشور‌های آفریقایی، این کشور نه تنها مورد بازخواست رسمی قرار نگرفته بلکه از پرداخت غرامت به قربانیان و بازماندگان این جنایت‌ها نیز سر باز زده است.

 

 

روند اشغالگری استعماری فرانسه در آفریقا از سال ۱۵۲۴ آغاز شد.

 

این روند با نقض گسترده حقوق بشر در این کشور‌ها همراه بود.

 

فرانسه در مدت تقریبا ۵۰۰ سال بر ۳۵ درصد قاره آفریقا شامل ۲۹ کشور سیطره داشت.

 

دوره پنج قرنی استعمارگری فرانسه بر آفریقا، با قیام‌های استقلال خواهانه‌ای همراه بود که با خشونت تمام سرکوب شدند.

 

در این سرکوب‌های خشونت بار بیش از دو میلیون آفریقایی جان خود را مستقیما به دست ارتش فرانسه از دست دادند و صد‌ها هزار نفر در پی حمایت فرانسه از نسل کشی در این کشور‌ها جان باختند.

 

فرانسوی‌ها حتی در کشور‌هایی که نفوذ سیاسی داشتند نیز دست به نقض عمده حقوق بشر زدند.

 

بخشی از مهم‌ترین جنایت‌های فرانسه علیه بشریت در کشور‌های آفریقایی در زیر آمده است.

 

 

سربازان فرانسوی در جریان جنگ استقلال الجزایر در سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۲ جنایت‌های متعددی را علیه مردم این کشور مرتکب شدند.

 

براساس تخمین‌ها حدود یک میلیون الجزایری در جریان جنگ استقلال به دست سربازان فرانسوی کشته شدند.

 

ضمن این که صد‌ها هزار نفر از آنان، مجروح، مفقود یا آواره شدند.

 

خشونت سیستماتیک علیه الجزایری‌ها تا زمان اعلام استقلال این کشور ادامه داشت.

 

 

فرانسه کشور‌های سنگال، ساحل عاج و بنین را مرکز تجارت برده داری خود قرار داده و تمام منابع طبیعی این منطقه را مورد بهره برداری قرار داد.

 

از این سه کشور، سنگال قربانی نسل کشی فرانسه نیز بوده است.

 

فرانسه در نسل کشی در کشور روآندا در سال ۱۹۹۴ که تقریبا ۸۰۰ هزار کشته برجای گذاشت، از طریق ارائه اطلاعات و تسلیحات به رژیم عامل نسل کشی، نقش داشت.

 

«پاریس» سال‌ها دسترسی به گزارش‌های مربوط به این نسل کشی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نسل کشی‌ها در جهان را ممنوع کرده بود.

 

 

ده‌ها هزار نفر از مردم ماداگاسکار به دست ارتش فرانسه، شکنجه و در نهایت سوزانده شدند.

 

شمار زیادی از مردم این کشور نیز با اجبار ارتش فرانسه ناچار به جابجایی شدند.

 

کامرون، چاد، مراکش، ... از جمله کشور‌هایی هستند که می‌توانند پرونده‌های پر و پیمانی از بی سابقه‌ترین جنایت‌های بشری فرانسه را به جهان ارائه دهند.

 

در مجموع باید گفت که ۲۹ کشور آفریقایی همچنان در انتظار عذرخواهی، پرداخت غرامت و بازگشت ثروت‌های غرات شده خود از سوی فرانسه هستند.

 

با وجود تاکید مورخان فرانسوی و آفریقایی بر شواهد زیاد دال بر جنایات استعماری فرانسه، مقام‌های این کشور پیوسته این فصل سیاه تاریخ خود را انکار کرده و تلاش می‌کنند آن را پنهان کنند.