پشت پرده تغییر تابعیت کشتی‌گیر ملی‌پوش/ سرمایه‌هایی که مُفت از دست می‌روند!
- بدون شک نیروی انسانی به عنوان قوه محرکه، سرمایه‌های اصلی هر سازمان به خصوص ورزش هستند و از دست دادن آنها لطمات جبران ناپذیری به آینده آن سازمان خواهد زد، اما اینکه چرا برخی فدراسیون‌های ورزشی به راحتی چوب حراج به سرمایه‌های گران‌بهای خود می‌زنند جای سول دارد.
اخیراً تغییر تابعیت علی ارسلان، عضو پیشین تیم ملی کشتی فرنگی و مهاجرت او به صربستان حسابی خبرساز شده است. عده‌ای رفتن ارسلان به صربستان را بی‌توجهی محمد بنا و کادرفنی تیم ملی کشتی فرنگی و عده‌ای دیگر نفوذ صربستان در اتحادیه جهانی کشتی را عامل بی سروصدای این انتقال اعلام کردند، اما هیچکدام از طرفین توضیح شفافی در این باره ارائه نداد تا پشت پرده این اتفاق همچنان در هاله‌ای از ابهام باشد.
یکی از قوانینی که در نقل و انتقالات تمام فدراسیون‌های جهانی از جمله کشتی لحاظ می‌شود صدور رضایتنامه از سوی فدراسیون مبدأ است و بدون شک، بدون این رضایتنامه هرقدر هم کشور مقصد قدرتمند و دارای نفوذ باشد این انتقال امکان‌پذیر نخواهد بود.
اما اینکه در این بین چه اتفاقی رخ داده که فدراسیون کشتی مجوز حضور ارسلان برای کشتی گرفتن برای صربستان را صادر کرده، موضوعی است که تنها مسئولان این فدراسیون می‌توانند با شفاف‌سازی در این خصوص اقدام به تنویر افکار عمومی کنند تا پشت پرده این ماجرا روشن شود.
از گذشته و در سال‌های قبل هر ورزشکاری که قصد مهاجرت و پوشیدن پیراهن کشور دیگری را داشته است دو راه پیش روی خود می‌دیده است؛ قانونی و غیرقانونی.
اما راه قانونی چیست؟ فدراسیون‌های جهانی برای این منظور کسب رضایتنامه از فدراسیون مبدأ را به عنوان رکن اساسی و اصلی برای صدور این مجوز قرار داده است مانند اتفاقاتی که در گذشته برای کشتی‌گیری مانند سامان طهماسبی رخ داد و او با وجود داشتن مدال جهانی برای ایران به جمهوری آذربایجان رفت یا مهدی خدابخشی در تکواندو که با رضایتنامه فدراسیون ایران اکنون برای صربستان مبارزه می‌کند یا مهدی بیگی که با دریافت رضایتنامه فدراسیون ایران برای آذربایجان روی تاتامی می‌رود که از این موضوع به عنوان تابعیت مضاعف یاد می‌شود و نمونه‌های زیاد دیگری هم در رشته‌های ورزشی مختلف وجود دارد.
حالت دوم، اما تغییر تابعیت است؛ مانند اتفاقی که برای کیمیا علیزاده رخ داد و با درخواست پناهندگی تغییر تابعیت داد که موضوع بحث ما نیست.
از این نمونه‌ها در ورزش کشور کم نداریم، اما اینکه برخی با بیان اینکه مسئولان فدراسیون صربستان زیر پای ارسلان نشسته‌اند تا او به این کشور برود یا با توجیه این موضوع که بی‌توجهی فنی دلیل کوچ این کشتی‌گیر به صربستان بوده دنبال چه هدفی هستند، جز پاک کردن صورت مسأله، چیز دیگری نمی‌تواند باشد؛ چرا همانطور که گفته شد بدون رضایتنامه فدراسیون کشتی ایران حتی با وجود قدرت فراقانونی فدراسیون کشتی صربستان، به پشتوانه رییس صربستانی اتحادیه جهانی کشتی، چنین انتقالی غیرممکن خواهد بود.
در اینکه کشوری مانند صربستان که رییس اتحادیه جهانی کشتی را در رأس آن دارد، از نفوذ و قدرت بالایی برخوردار است و می‌تواند از خلأ و ضعف‌های قانونی بهره بهتری ببرد شکی نیست، اما بعید است چنین فدراسیونی در این سطح بخواهد اقدام به دور زدن قانون کند؛ که اگر اینطور است و فدراسیون کشتی مجوزی برای حضور ارسلان در صربستان صادر نکرده است باید واکنش مناسبی به این اقدام صرب‌ها انجام دهد؛ به خصوص اینکه باتوجه به سفری که رییس فدراسیون کشتی صربستان طی سال گذشته به ایران داشت رابطه حسنه‌ای هم بین فدراسیون‌های کشتی دو کشور برقرار است و می‌توان به راحتی این موضوع را حل کرد و مانع از حضور ارسلان به‌عنوان یکی از سرمایه‌های کشتی فرنگی کشور شد. در غیر اینصورت فدراسیون کشتی با شکایت به اتحادیه جهانی باید مقابل این بی‌قانونی بایستد تا حداقل از تکرار آن جلوگیری شود؛ که اگر اقدامی در این زمینه نشود باید به دنبال پشت‌پرده آن بود که فدراسیون ایران با چه استدلالی اقدام به صدور رضایتنامه علی ارسلان کرده است؟!
اگر این اتفاق به صورت قانونی و با صدور رضایتنامه فدراسیون کشتی ایران رخ داده است بهتر است مسئولان فدراسیون ایران برای تنویر افکار عمومی مسئولیت آن را بر عهده گرفته و شفاف سازی لازم را انجام دهند در غیراینصورت موضعی مقتدرانه اتخاذ کنند تا از تکرار چنین اتفاقاتی در آینده دور و نزدیک که چندان هم دور از ذهن نمی‌تواند باشد جلوگیری کنند تا دیگر شاهد خروج سرمایه‌های ورزش اول کشور و از دست رفتن امید‌های آینده ورزش نباشیم.
در هر صورت سال‌ها برای پرورش چنین استعدادهایی از پول بیت‌المال هزینه شده و حالا که زمان بهره‌بردای از این سرمایه‌هاست زیبا نیست که شاهد شکوفایی آنها زیر پرچم کشور دیگری باشیم.