بروز بزرگترین بحران مهاجرتی جهان در مرزهای اروپا

– شبحی خودخواسته و خودساخته بر سر اتحادیه اروپا وجود دارد؛ ترس از مهاجرت.

 

به گزارش «یورو آبزرور»، ترس از مهاجرت در اروپا توسط مراکز متعدد قدرت و نیرو‌های سیاسی دامن زده می‌شود.

 

راست افراطی در اروپا با وجود عدم دستیابی به پیروزی در انتخابات، موفق شد روایتی منفی نسبت به مهاجرت در افکارعمومی در سراسر اروپا ایجاد کند.

 

این دیدگاه‌ها در نهایت بسیاری از دولت‌ها و فرآیند تصمیم گیری را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند.

 

طی سال‌های گذشته، کشور‌های اروپایی، با چنین روایت‌های راست گرایانه‌ای تغذیه می‌شوند و نمی‌توانند اقدام‌های موثری در زمینه مهاجرت انجام دهند.

 

گفتمان گسترده ضد مهاجرتی و سیاست‌های مبتنی بر آن، رویکرد طرد و ترس از مهاجران و نقض سیستماتیک حقوق بشر آن‌ها و کنوانسیون «ژنو» را رقم می‌زند که با ارزش‌های ادعایی اتحادیه اروپا مبنی بر برابری، آزادی و وحدت در عین تنوع در تضاد است.

 

اروپا در عین حال از ضعف سیاسی رنج می‌برد؛ زیرا مخالفان آن به خوبی می‌دانند که شورای اروپا با هیچ چیز به اندازه ورود چند هزار مهاجر که سعی در عبور از مرز‌های آن دارند، عصبی نمی‌شود.

 

شماری از این مهاجران از جمله کودکان و زنان بر اثر گرسنگی و سرما جان خود را از دست می‌دهند.

 

مرزبانان کشور‌های اروپایی از شوکر، گاز اشک آور و خودروهای آبپاش برای به عقب راندن مهاجران استفاده می‌کنند.

 

گزارش‌هایی از جدا شدن اعضای خانواده‌ها نیز وجود دارند.

 

فضای وحشت و ارعاب در مرز‌های کشور‌های اروپایی وجود دارد و از مهاجران به عنوان سپر انسانی استفاده می‌شود؛ آن‌ها از حق پناهندگی محروم می‌شوند.

 

به موازات این اتفاق ها، خبرنگاران نیز از دسترسی به مناطق تجمع مهاجران برای پوشش تحولات و سازمان‌ها و افراد از کمک رسانی منع می‌شوند.

 

جمعیت‌های محلی و سازمان‌های غیردولتی که قصد کمک به مهاجران را دارند، نیز با مجازات جریمه هزار یورویی یا تحمل ۵ سال زندان مواجه هستند.

 

این اتفاق‌ها در حالی رخ می‌دهند که «چارلز میشل»، رئیس شورای اروپا با سفر به کشور‌های ناقض حقوق مهاجران، همبستگی بی قید و شرط خود را با سیاست زمین سوخته دولت‌های مذکور اعلام کرد.

 

وی لفاظی هشداردهنده و نظامی گرایانه را در این باره تایید و اصل عدم بازگشت و تضمین‌های ارائه شده توسط قانون اتحادیه اروپا برای پناهجویان در مرز‌های اتحادیه اروپا را تضعیف کرد.

به این موضوع باید سوء استفاده از عباراتی مانند «تهدید هیبریدی»، «جنگ هیبریدی»، «حمله ترکیبی» را اضافه کنیم.

 

این روایت در تضاد با ایده اصلی اتحادیه اروپا به عنوان ابزار صلح است که بر پایه حقوق بشر بنا شده است و با واقعیت همخوانی ندارد؛ زیرا اگرچه با مهاجران به عنوان ابزاری برای اهداف بی‌ثبات‌کننده رفتار می‌شود، اما ورود غیرقانونی آن‌ها به کشور‌های اروپایی به خودی خود تهدیدی برای تمامیت ارضی، استقلال سیاسی یا امنیت آن‌ها نیست.

 

اتحادیه اروپا در تلاش است تا با ممنوعیت رسمی ورود افراد به کشور‌های عضو این اتحادیه، دوره ثبت درخواست پناهندگی را از ۳ روز تا ۱۰ روز فعلی را به ۴ هفته و همچنین زمان رسیدگی به درخواست‌ها را به ۴ ماه افزایش دهد.

 

علاوه بر این، این اتحادیه قصد دارد تا از کانال قوانین خود حق پناهندگی را تضعیف کند.

 

اتحادیه اروپا برای حل بحران مهاجرت باید طبق قانون تسهیلات پذیرش موقت و همچنین جابجایی اجباری را فراهم کند و به طور خلاصه پاسخی انسانی مبتنی بر همبستگی برای این بحران ارائه کند.