تنشهای نظامی و دیپلماتیک در جهان به کدام سو میروند؟
- بنبست روسیه و ناتو بر سر اوکراین به رویارویی سرد بین «آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه آمریکا و «سرگئی لاوروف»، همتای روس وی، در استکهلم منجر شد.
به گزارش «میدل ایست آی»، با افزایش تنشها بر سر اوکراین، مسکو به ناتو هشدار داده است که هرگونه گسترش فعالیت این نهاد به سمت شرق که شامل اوکراین و گرجستان شود، عبور از خط قرمز خواهد بود.
«جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا به تازگی با «ولادیمیر پوتین»، همتای روس خود دیدار کرد.
با این حال، سطح تنشها در شرق اروپا و سایر نقاط داغ جهانی، مانند تایوان، نشان دهنده بی ثباتی فزاینده است.
«نایل فرگوسن»، که یک مورخ است، در اوایل سال جاری میلادی به خروج آمریکا از افغانستان اشاره و آن را با «افول امپراتوری بریتانیا» در دهههای ۱۹۲۰ و ۳۰ مقایسه کرد.
در اوایل قرن بیستم، با ظهور مدعیان امپراتوری آلمان و ژاپن و افول انگلیس، شکل قدیمی در ۲ جنگ جهانی با خشونت بی سابقهای از هم پاشید.
نظم پس از ۱۹۴۵ در اروپا و منشور سازمان ملل با حذف ناسیونالیسم تهاجمی و برتری نژادی برای تضمین این بود که جهان هرگز دوباره وارد جنگ تمام عیار نشود.
این امر صلح را در اروپا، اگر نگوییم بقیه جهان، در بیشتر ۷۵ سال گذشته حفظ کرد، به استثنای جنگهای بالکان در دهه ۱۹۹۰.
در سالهای اخیر، پوپولیستهای دست راستی در آمریکا و در سراسر اروپای شرقی و مرکزی، با دیدگاههای بسیار تجدیدنظرطلبانه درباره درگیریهای اصلی قرن بیستم، به قدرت رسیدهاند.
رویارویی اخیر در مرز لهستان و بلاروس و تنش در اوکراین، نشانههای هشدار دهندهای است که درسهای قرن قبلی به آرامی در حال فراموش شدن است.
در ۱۸ ماه گذشته جنگی در قفقاز رخ داده است که جمهوری آذربایجان را وارد درگیری با ارمنستان کرده است.
اکنون جهان شاهد تشدید جنگ داخلی در اتیوپی و تشدید خشونت در درگیری طولانی مدت یمن است این در حالی است که در شمال آفریقا، الجزایر در یک بن بست در برابر مراکش قرار دارد.
اینها تنها نمونههایی از درگیریهای موجود در سطح جهان هستند.