سقوط به سوی سینمای سطحی و گیشه زده با «گشت ارشاد ۳»

- سینمای کشور طی دو سال گذشته روز‌های بحرانی را پس از شیوع پاندمی کرونا پشت سر گذاشته است، تعطیلی مداوم سینما‌ها و محدودیت‌های مختلف برای جلوگیری از شیوع بیشتر بیماری باعث شد تا سینما در عرصه تولید و پخش لطمات فراوانی را تجربه کند.  

با شروع واکسیناسیون سراسری، اما بالاخره ورق برای سینما برگشت، سینمایی که دو سال با صف طولانی فیلم‌های اکران نشده روبرو شده بود سرانجام روزنه امیدی پیدا کرد تا بتواند بار دیگر شاهد حضور تماشاگران در سالن‌های سینما باشد.

شروع همه گیری بیماری کرونا بدون شک مشکلات فراوانی برای اهالی سینما به همراه داشت، اما از سوی دیگر برخی هنرمندان اعتقاد داشتند که این وقفه طولانی مدت می‌تواند زمینه‌ای برای تفکر بیشتر و تولید آثار با کیفیت برای دوران پساکرونا باشد، این هنرمندان معتقد بودند که سینما می‌تواند از دوران گیشه زدگی خود فاصله گرفته و سطح سلیقه مخاطبان را بالا ببرد، اما طیف جدید اکران‌های سینما نشان داد که این نوع از نگاه به دوران کرونا کمی خوشبینانه بوده است.  

سینما‌های سراسر کشور پس از شروع واکسیناسیون شاهد اکران گسترده سینما‌های سراسر کشور هستند، به خصوص بعد از اعلام صد در صدی شدن ظرفیت سالن‌های سینما امید سینماگران به موفقیت آثارشان بیش از پیش شد، در حال حاضر سینما‌ها شاهد اکران آثاری در ژانر کمدی، اجتماعی، تاریخی و دفاع مقدس هستند، اما همچون دوران پیش از کرونا بار دیگر گیشه در اختیار سینمای کمدی بفروش است.

فیلم سینمایی «گشت ارشاد ۳» و «دینامیت» نماینده سینمای کمدی در اکران پاییزه سینمای ایران هستند، دو فیلمی که به راحتی مرز ۱۰ میلیارد فروش را رد کرده و همچنان امید به فروشی چشم گیر دارند، اما نکته قابل تامل در مورد این دو فیلم همان تئوری ساخت آثار بفروش و سطحی است.  

فیلم سینمایی گشت ارشاد ۳ از همان ابتدا با حاشیه کار خود را آغاز کرد حضور بهنام بانی به عنوان بازیگر اصلی این فیلم سومین نسخه از فیلم گشت ارشاد را در صدر حاشیه‌ها قرار داد، اتفاقی که امید فیلمساز برای فروش فیلمش را بسیار بالا برد.  

اما به طور کلی اکران این فیلم با وجود فروش میلیاردی یک حرکت رو به عقب برای سینمای کشور است، اکران گشت ارشاد در دورانی که مخاطبان بعد از دو سال بار دیگر به سالن سینما آمده اند نه تنها خدمتی به سینما بلکه سنگ بزرگی برای پیشرفت هنر هفتم محسوب می‌شود.  

گشت ۳ در ابعاد مختلفی قابل نقد است، اما مهمترین مشکل این نداشتن فیلم است، داستان و درام اصلی اثر کاملا کلیشه‌ای و وام گرفته از موفقیت‌های دو فیلم قبلی است، اثری که مشخصا فیلمنامه دم دستی و سطحی داشته که بر پایه شوخی‌های سطحی و سخیف بنا نهاده شده است، گویی اکثریت لحظات فیلم نه از دل فیلمنامه که از بداهه بازیگران ایجاد می‌شود، اما مشکل آنجاست که این بداهه پردازی تا حدی بالا می‌گیرد که درام کاملا در شوخی‌های سطحی گم می‌شود.  

از سویی گروه بازیگران این فیلم یک معضل دیگر است، به غیر از امیر جعفری که از تجربه اش وام می‌گیرد، سایر بازیگران نسبت به دو نسخه قبلی افت چشمگیری داشته و گه گاه همان کلاژ سابق را ارائه می‌دهند، ضعف دو بازیگر اصلی پولاد کیمیایی و ساعد سهیلی گا‌ها تا جایی پیش می‌رود که بازی مبتدیانه بهنام بانی از آن‌ها پیشی می‌گیرد.  

این فیلم اثر به طرز واضحی با سرعت زیاد و در زمان کم ساخته شده است، این شیوه از ساخت را می‌توان به راحتی با تماشای پلان‌های کاملا دم دستی و ساده فهمید، تصاویری که هیچ گونه خلاقیتی در آن‌ها نبوده و صرفا بازیگران را در خود جای می‌دهند.  

فیلم سینمایی گشت ارشاد ۳ هرچند نزدیک به ۲۰ میلیارد تومان فروش داشته، اما زنگ خطری معنادار نسبت به بازگشت سینمای گیشه زده و بفروش است، سینمایی که به هیچ وجه به تفکر و فرهنگ مخاطب توجه نداشته و فیلمنامه خود را تا شوخی‌های مبتذل مجازی پایین می‌آورد. اثری که امید می‌رود پایانی بر سه گانه گشت ارشاد باشد.