نژادپرستی تاریخی علیه جوامع بومیان در آمریکا و کانادا

- هیچ کس نمی‌داند که سالانه چند دختر یا زن بومی در آمریکای شمالی ناپدید می‌شوند.

پایگاه «استریت روتس»، تخمین‌هایی در این زمینه مطرح کرده است؛ در سال ۲۰۱۹، از مجموع ۶۰۹ هزار و ۲۷۵ مورد، ۸ هزار و ۱۶۲ جوان بومی و ۲ هزار و ۲۸۵ بزرگسال بومی در آمریکای شمالی، آمریکا و کانادا، مفقود شدند.

اما جنایات علیه افراد بومی اغلب گزارش نمی‌شود، و در موارد مربوط به سرخ پوستان آمریکایی و بومی آلاسکا، نژاد گاهی نادیده گرفته شده و یا به اشتباه به عنوان سفیدپوست طبقه بندی می‌شود.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا تخمین می‌زند که زنان بومی آمریکا ۳ برابر بیشتر از زنان سفیدپوست آمریکایی کشته می‌شوند.

جنبش زنان بومی گمشده و کشته شده (MMIW)، با اولین گردهمایی رسمی در سال ۲۰۱۵ در کانادا آغاز به کار کرد.

این جنبش یک ائتلاف از گروه‌هایی در سراسر کانادا و آمریکاست که به دنبال جلب توجه به خشونت نامتناسبی است که توسط زنان بومی تجربه می‌شود.

بسیاری از مردم بومی پس از تحمل آسیب‌های تاریخی پر رنج، از جمله از طریق جابجایی اجباری و یکسان سازی اجباری، به مقام‎ها اعتماد ندارند.

در نتیجه این افراد جنایاتی را که علیه آن‌ها در حال وقوع است گزارش نمی‌دهند؛ بنابراین جنایاتی که گزارش نمی‌شوند معمولاً شمارش نمی‌شوند.

از آنجایی که جوامع بومیان اغلب به عنوان کشور‌های مستقل در نظر گرفته می‌شوند، مقام‎های ایالتی یا محلی اقدامی در این موارد انجام نمی‌دهند.

احتمال حل شدن پرونده افراد مفقود که مربوط به رنگین پوستان در آمریکاست در مقایسه با پرونده‌های مربوط به قربانیان سفیدپوست کمتر است.

دادستان‌های آمریکا از پیگیری کیفری دو سوم سوء استفاده‌های جنسی در این کشور علیه بومیان و پرونده‌های مرتبط بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ که به آن‌ها ارجاع داده شده بود، خودداری کردند.

از نظر تاریخی، مردم بومی، مانند بسیاری از رنگین پوستان، توسط استعمارگران سفید پوست به عنوان فردی با حقوق مساوی با سفیدپوستان تلقی نمی‌شدند.

این احساس برتری نسبت به نژاد دیگر به تمایل استعمارگران به کشتن بومیان، وادار کردن آن‌ها به بردگی، بیرون کردن آن‌ها از سرزمین‌های مورد نظر و بعداً قرار دادن فرزندان آن‌ها در مدارس شبانه روزی منجر شد که در آنجا زبان و فرهنگ خود را از دست داده و گاهی اوقات جان خود را از دست می‌دادند.

بیشتر خشونت‌هایی که بومیان آمریکا تجربه می‌کنند توسط فردی از نژاد دیگر علیه آنان انجام می‌شود.

این نرخ خشونت بین نژادی برای بومیان آمریکا (۷۰ درصد) بسیار بیشتر از قربانیان سفیدپوست (۳۸ درصد) یا سیاه‌پوستان (۳۰ درصد) است.

همچنین، حدود ۹۰ درصد از قربانیان تجاوز به عنف در میان بومیان آمریکا، مهاجمانی از نژاد دیگری، معمولاً سفیدپوست، دارند.

بر اساس داده‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، بومیان آمریکایی نیز بیشتر از هر گروه قومی دیگری توسط پلیس این کشور و ۲ برابر بیشتر از آمریکایی‌های سفیدپوست کشته می‌شوند.