چگونه به افراد معلول کمک کنیم؟
- برنا نوشت: هر سال روز افراد دارای معلولیت می آید و می رود اما آن چیزی که باید برای همیشه به تحقق برسد کمی با کندی رو به رو است و آن هم فرهنگ سازی در مواجه با افراد دارای معلولیت است. باید در مقابل معلولان همگی احساس مسئولیت داشته باشیم و بار سنگین رسیدگی به مشکلات آنان را فقط برعهده شخص، نهاد یا سازمان خاصی قرار ندهیم. همچنین بایستی گستره مسئولیت هایمان را وسیع کنیم و برای داشتن یک زندگی سرشار از آرامش، به فکر کسانی که در کنارشان زندگی می کنیم نیز باشیم و این نکته را فراموش نکنیم که شاید روزی ما نیز طعم معلولیت را بچشیم.
بهروز مروتی، مدیر کمپین معلولان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا گفت: انتظار افراد دارای معلولیت از مردم جامعه این است که در بدو مواجه با این افراد، به هیچ عنوان دل نسوزانند.
وی با بیان اینکه نگاه های افراد جامعه نسبت به افراد دارای معلولیت نباید نگاه دلسوزی باشد، افزود: پرسیدن سوالات شخصی درباره اینکه چرا معلولیت دارید؟ پدر و مادرت عادی بودند؟ و یا برای ازدواج مشکل دارید؟ درست نیست.
مروتی ادامه داد: آه کشیدن دیگران در مواجه با افراد دارای معلولیت مناسب نیست. افراد عادی اگر جایی دیدند افراد دارای معلولیت نیاز به کمک دارند اول از او بپرسند و اگر حس کردند فرد نیاز به کمک دارد از فرد دارای معلولیت باید پرسید چگونه باید او را کمک کنند.
مدیر کمپین معلولان گفت: بعضا می بینیم در ایستگاه های مترو خیلی شلوغ مردم حواسشان به افراد دارای معلولیت نیست و بهتر است در چنین شرایطی به این افراد هم کمک شود همچنین باید بدانیم اولویت استفاده از آسانسور مترو های شهری برای افراد دارای معلولیت و سالمندان است.
وی درباره یکی از خاطرات تلخ خود گفت: یک روز با همسرم که او هم دارای معلولیت است به جایی برای کاردرمانی رفته بودیم که فردی از همسر من پرسید فرزند هم دارید؟ همسر من در جواب گفت خیر اما با یک سوال شخصی مواجه شدیم که او پرسید؛ یعنی شما می توانید بچه دار هم شوید؟ چنین مواردی، مسائلی است که نشان می دهد مردم نباید در حریم شخصی دیگران دخالت کنند.
مروتی گفت: طی دو سال اخیر به واسطه ی شبکه ها و رسانه های اجتماعی، مشاهده می کنیم که گروه سنی نوجوانان برای کمک به سوی ما می آیند و خیلی محترمانه می خواهند به افراد دارای معلولیت کمک کنند. چنین مواردی نشان می دهد مردم از صدا و سیما جلوتر هستند.
مدیر کمپین معلولان با اشاره به اینکه امیدواریم با فرهنگ سازی رسانه های دغدغه مند بتوانیم فرهنگ برخورد با افراد دارای معلولیت را به دست آوریم، ادامه داد: به طور مثال برای ارتباط برقرار کردن با ناشنوایان لازم نیست افراد عادی بلند بلند صحبت کنند بلکه بهتر است مفاهیم خود را بنویسند تا آن هم بتوانند صحبت ها را متوجه شوند.
وی افزود: مردم عادی اگر دیدند کودکی در اتوبوس یا مترو در حال جیغ زدن است به همراهش خرده نگیرند و به تربیت او کاری نداشته باشند چرا که احتمال اوتیسم داشتن این کودکان زیاد است و این افراد به واسطه بیماری خود بی قرار و اضطراب دارند.
مدیر کمپین معلولان ادامه داد: با افراد دارای معلول باید مانند افراد عادی رفتار کرد.
وی با اشاره به افسردگی افراد دارای معلولیت در مواجه با دیگران گفت: خانواده های دارای بیمار اوتیسم بیشتر با این موضوع مواجه هستند چرا منجر به طرد اجتماعی و انزوا می شوند البته فردی که با هزار موانع از خانه بیرون می رود به نوعی به صورت مستقیم به او القا می شود که «تو جز این جامعه نیستی» چرا که دسترسی شهری برای او مناسب نیست و مراکز آموزشی هم برایش مناسب سازی نیست. چنین مواردی در ابتلا افراد به افسردگی بسیار موثر است.
مروتی تصریح کرد: افرادی هستند که به دلیل ناآگاهی و کم آگاهی به افراد دارای معلولیت می گویند چرا درس می خوانی و یا در نهایت با درس خواندن به کجا می خواهی رسید. این موارد باعث ایجاد ضربه های روحی به این افراد می شود و افسردگی را تشدید می کند و باعث می شود افراد دارای معلولیت کنج خانه را به تعامل ترجیح دهند.