لغو محدودیت تردد شبانه؛ آغاز یک پایان
اکنون، از پس فروخواباندن آتش ویروس کووید-۱۹ با پادزهر واکسیناسیون، رئیس جمهوری فرمان کشور را به سمت خروج از جاده محدودیتهای کرونایی چرخانده و صفحهای از تاریخ سلامت کشور را ورق زده است. چیزی که باقی میماند داستان پولهایی است که جریمههای محدودیت تردد شبانه به دنبال آورده است.
- به چشم برهم زدنی دو سال هم از عمر نامبارک کرونا گذشت و ابراهیم رئیسی رئیس جمهور نورسیده ایران از پس یک دوره پر تب و تاب رویارویی و ستیز با این بیماری پرآفت و بلا، با نظر به پیشرفت واکسیناسیون عمومی، به میمنت و مبارکی ممنوعیت تردد شبانه در شهرهای کشور را لغو و ناقوس عادی سازی رفت و آمدها را به صدا درآورد تا آنگونه که در اخبار آمده این لغو محدودیت از آغاز آذرماه رنگ اجرایی شدن به خود بگیرد.
آغاز ماجرای کرونا آن روزهایی بود که این ویروس بدکردارِ کووید-۱۹ عشوه میخرید و جلوه میفروخت و خلقی را از شرارت و تباهکاری اش به جان آورده بود. از همین هم این بیماری جانکاه اقصای عالم را به زیر تیغ ستمکارگی اش کشاند و برای ایرانیان هم بهار سال ۹۹ را به خزانی خونین بدل کرد. از پی این روزگار پر نکبت، ستادِ برپا شده برای تدارک مبارزه با این طاعون نوآمده از سر چاره جویی، شهرهای کشور را به نسبت تنازع و کشمکشی که با کرونا داشتند قرمز، نارنجی، زرد، آبی و سفید اعلام کرد. همین رنگ بندی به رغم حرف و حدیثهای کارشناسانه شاقولی شد برای وضع قانون محدودیت رفت و آمدهای درون و برونِ شهرها.
ستاد مقابله با کرونا که قبای قانونگذاری هم به قامتش دوخته بودند در تصمیمی پایهای وارد شدن یا خروج هر خودرویی با پلاک شخصی از شهرهای نارنجی و قرمز را ممنوع اعلام کرد. در پاییز همان سال ۹۹ ستاد مقابله با کرونا باز در مصوبهای دیگر آمد و رفت خودروها در شهرهای قرمز و نارنجی را هم از ساعت ۲۱ شب تا چهار بامداد با منع و محدودیت همراه کرد و برای متخلفان جریمهای دویست هزار تومانی در نظر گرفت. اجرای چنین مصوبهای که در کوران کرونا و با هدف کم کردن از روند پرفشار گسترش این بیماری به تصویب رسیده بود در روزها و ماههای گذشته، اما به سنگ مخالفت و نارضایتیهایی اصابت کرد. چرا که بقای چنین قانونی در شرایط عادی شدن وضع فعالیتها و کنار گذاشتن دورکاریها صدای اعتراض شهروندان و حتی تنی چند از مسوولان را درآورده بود.
بیشتر بخوانید:
از پیشاهنگان مخالفت با ادامه طرح ممنوعیت تردد شبانه یکی هم عین الله جهانی معاون اجتماعی و فرهنگ ترافیک پلیس راهور بود که آغاز فصل سرما و بارشها را دلیلی برای نیاز بیشتر به استفاده از خودروهای شخصی دانسته بود و همین را حجتی برای لغو طرح محدودیت تردد شبانه گرفته بود. پیش و پس از او دیگرانی هم البته برای اجابت مطالبه لغو محدودیت تردد شبانه به میدان آمدند و افزایش بار ترافیکی در ساعاتی خاص، بی اثر ماندن این طرح، شدت گرفتن بحران کرونا و درخواستهای مردمی را دلایلی برای ضرورت لغو اجرای این طرح گرفتند.
گذشته از این، اما دهانهای دیگری هم به انتقاد از درآمدهای بی حساب و کتابی باز شده که دولت از بابت جریمه متخلفان در این طرح محدودیت تردد به جیب خود سرازیر کرده است. حال آنکه بنا به این انتقادها این طرح گذشته از کم اثر بودن در مهار ویروس کرونا در کار بسیاری از صاحبان کسب و کارها و اصناف هم مزاحمتهایی را موجب شده است.
اکنون، اما از پس فروخواباندن آتش ویروس کووید-۱۹ با پادزهر واکسیناسیون، رئیس جمهوری فرمان کشور را به سمت خروج از جاده محدودیتهای کرونایی چرخانده و صفحهای از تاریخ سلامت کشور را ورق زده است. چیزی که باقی میماند داستان پولهایی است که جریمههای محدودیت تردد شبانه به دنبال آورده است. سرنوشت این درآمدها چه خواهد شد؟ آیا پلیس راهور عایدی این جریمهها را به دست سکان داران ستاد کرونا سپرده است؟ شاید در این پله آخرِ محدودیتها اطلاع رسانی کردن در باب حجم درآمد ناشی از جریمهها و چگونه هزینه کردنشان کاری است که از فرماندهان پلیس یا دیگ مسوولان کشور انتظار میرود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *