آذین: «سرجوخه» یک مجموعه آگاهی‌رسان و هشدار دهنده اجتماعی است

جبارآذین در گفت‌وگو با میزان پیرامون مجموعه جاسوس امنیتی «سرجوخه» گفت: در میان مجموعه‌های متوسط، و ریز و درشت تلویزیون گاه با همت برخی هنرمندان سریال‌هایی ساخته می‌شود که با سلیقه و ذائقه مخاطب، خانواده‌ها و به ویژه نسل جوان همسو می‌شود، «سرجوخه» از جمله این آثار است. «سرجوخه» اثری پلیسی، امنیتی، ورزشی، خانوادگی و اجتماعی است که در کل خوب نوشته و بازی شده و هنرمندانه به تصویر کشیده شده است.

این منتقد سینما و تلویزیون در همین راستا بیان کرد: این سریال با داستانی گیرا، شخصیت پردازی‌های باور پذیر و ماجرا‌ها و حادثه سازی‌های پرداخته شده؛ روایت زندگی پرفراز و نشیب یک جوان پایین شهری را به تصویر می‌کشد که برای سامان دادن به زندگی، خانواده و آینده‌اش دست به کار‌های مختلف می‌زند و او ناخواسته در مسیری قرار می‌گیرد که بیگانگان می‌خواهند از وی یک مزدور در جهت اهداف پلید خود بسازند.

آذین اظهار داشت: واقعیت‌های اجتماعی دستمایه اصلی نوشتار و ساختار «سرجوخه» بوده است از این رو فیلمنامه‌نویس با پژوهش در این زمینه و کارگردان با به تصویر درآوردن این نوشتار در حد توانایی‌های خود کوشیده به بررسی و نمایش موضوع‌های محوری سریال یعنی قمار و شرط بندی در جبهه شر و باطل و ستیزندگان با آن‌ها در جبهه خیر و قانون بپردازند گرچه بسیاری ازتیپ‌ها و مناسب شرور «سرجوخه» برگرفته از مشابه این افراد در غرب و سینمای غرب است، ولی عملکرد آن‌ها در جامعه امروز ایران جریان دارد که با واقعیت فعالیت‌های آن‌ها هماهنگ است.

این منتقد سینما و تلویزیون در همین راستا ادامه داد: گرچه نگاه آسیب شناسانه‌ اجتماعی به مضامین قمار و شرط بندی و به تبع آن‌ها جنایت و خیانت در «سرجوخه» در سایه حادثه پردازی‌های آن قرارگرفته و بیش از تحلیل نمایش آن‌ها مورد توجه است با این همه می‌توان تبعات و عوارض خلاف و قمار را در زندگی‌ها و عملکرد شخصیت‌های آن دید.

آذین همچنین اظهار کرد: تولید مجموعه‌های تلویزیونی بر اساس اقتدار نیرو‌های امنیتی و حفاظتی در قالب و ژانر پلیسی و معمایی به دلیل ویژگی‌های این نوع آثار و میزان تبحر و تخصص هنری سازندگان سریال ها، لحاظ سلیقه مخاطب و در آمیختن مضامین تلخ با چاشنی‌های عشق و حادثه و جذابیت‌های بصری و موضوعی و همچنین جنبه‌های آگاهی بخشی و هشداردهی اجتماعی این سریال‌ها عوامل اصلی تداوم تولید آن‌ها در تلویزیون بوده است  و تازگی نسبی مضامین سریال‌های پلیسی- امنیتی از دیگر مسائلی است که نظر‌ها را به سوی خود جلب می‌کند به هرحال در زمانه فقدان نوآوری و سوژه‌های نو در سریال سازی ساخت آثار‌ی مانند «گاند»، «خانه امن» و «سرجوخه» قابل تامل است.

وی پیرامون کاراکتر‌های «سرجوخه» بیان کرد: اغلب کاراکتر‌های «سرجوخه» ما به ازای اجتماعی دارند و خوانش پرونده آن‌ها وجود و فعالیت آن‌ها را در کشور در میان مردم و فضای مجازی تأیید می‌کند هرچندکه شکل و شمایلشان چندان ایرانی نیست، اما باورپذیر هستند.

این منتقدسینما و تلویزیون عنوان کرد: داستان اصلی سریال «سرجوخه و پیوند محتوایی آن با داستانک‌های فرعی درلوکیشن‌های دیدنی از ایران تا امارات هشدار آمیز بوده و بازگو کننده مخاطرات زیاده خواهی‌ها و سواستفاده‌ها توسط سوداگران داخلی و خارجی است که در کمین ایران و ایرانیان نشسته اند، گزینش مناسب بازیگران و هم خوانی آن‌ها با نقش‌های خود بازی‌های درست و هدایت شده و خوب بازیگران، فضاسازی‌های منطبق با رخداد‌های داستان، استفاده استاندارد از ابزار نمایشی و تصویری با رهبری کارگردانی کاربلد؛ از «سرجوخه» سریالی پر تحرک و تماشایی ساخته است.

آذین همچنین خاطرنشان کرد: سریال «سرجوخه» در کارنامه هنری احمد معظمی یک امتیاز دیگر  دارد چراکه در میان تولیدات پلیسی و امنیتی سیما کاری قابل اعتنا را جای می‌دهد، پیش‌تر هم به موضوعات مرتبط با ورزش و باند‌های ناسالم در عرصه ورزش در دیگر آثار پرداخته شده بود، ولی در اغلب آن‌ها ورزش، باند‌های مافیایی ارزی و قمار و شرط بندی در دیدگاهی ناسالم در حاشیه قرار داشتند اما در«سرجوخه» این موضوع محوریت دارد و سمت و سوی حوادث زندگی و برخی از شخصیت‌ها به ویژه شخصیت اصلی سریال را شکل می‌دهد که همین مورد از امتیازات سریال پر مخاطب «سرجوخه» است،  این مجموعه به عنوان یک  اثر تلویزیونی پرمخاطب امنیتی، ورزشی و اجتماعی با رویکرد و نگاه آسیب شناسانه به شخصیتی اجتماعی و جنبش آگاهی بخشی و هشدار دهی به جامعه جایگاهی مناسب ومطلوب را در تولیدات تلویزیونی به خود اختصاص داده است.