مدیریت مسالمت جویانه‌ی رفتار‌های خشن هنر پلیس است

مرتضی طلایی رئیس پلیس پیشین تهران بزرگ درخصوص ارزیابی اش از مهارت‌های پلیسی برای مقابله با رفتار‌های خشونت آمیز و مخل امنیت نظیر گروگانگیری به میزان گفت: برای روشن شدن موضوع خاطره‌ای از دوره مسوولیتم در پلیس را بازگو می‌کنم. در آن دوره ما با گروگان گیری‌های متعددی مواجه بودیم. یک مورد از این گروگانگیری‌ها در منطقه نظام آباد اتفاق افتاد که خبرش هم رسانه‌ای شد. البته بالغ بر بیست سال از این قضیه می‌گذرد. ولی هم نسل‌های ما در آن دوره این صحنه را به یاد دارند که پلیس در آن قضیه فداکارانه عمل کرد. در آن حادثه همه دیدند که رئیس پلیس برای نجات جان شهروندان جان خودش را در معرض خطر قرار داد و این به یک دیالوگ ماندگار در خاطره هم نسلی‌های ما در آن دوران تبدیل شد.

 

وی ادامه داد: هنوز هم بنده وقتی به بعضی از نقاط شهر می‌روم عده‌ای از شهروندان خاطره‌ی آن صحنه را یادآوری می‌کنند و خاطره آن صحنه بنده را در ذهن این شهروندان ماندگار کرده است. البته آن قضیه لحظه‌ای کوتاه بود، اما یک اثر عمیق را به همراه داشت. من باور دارم اگر همین مورد را یکی از هنرمندان به تصویر بکشد و با هنر خودش آن را عرضه بکند می‌تواند تاثیر بسیار مطلوبی به همراه داشته باشد. این را هم اضافه بکنم که در دوره مسوولیت من در پلیس حداقل هفت یا هشت مورد گروگانگیری شبیه به این مورد آن هم البته گروگانگیری‌های وحشتناک و پرمخاطره اتفاق افتاد.

 

 

طلایی بیان داشت: در یک مورد از این‌ها فرد گروگانگیر که مسلح به سلاح کمری بود و نارنجک هم پرتاب کرد و اسلحه بلند هم در اختیار داشت. وقتی هم که ما رفتیم با او صحبت کنیم به طرف ما نارنجک پرتاب کرد که به او نزدیک نشویم. چون این گروگانگیر قصد کشتن گروگان هایش را داشت. ولی ما آنجا توانستیم او را آرام بکنیم و قانعش کردیم تا سلاح هایش را تحویل بدهد و تسلیم بشود. این اتفاقات نتیجه هنر پلیس بوده و نباید تصور شود بنده به تنهایی موفق به این کار شده ام. درواقع پلیس توانسته این توانمندی و مهارت را به دست بیاورد که بتواند از طریق مذاکره یک مساله‌ی گروگانگیری را به شکلی مسالمت آمیز حل بکند.

 

رئیس پلیس پیشین تهران بزرگ اذعان داشت: من تصور می‌کنم ضرورت دارد تا جامعه هنری ما به چنین مسائلی بپردازد. اگر جامعه هنری ما چنین مواردی را در قالب کار‌های هنری به نمایش بگذارد قطعا تاثیر بسزایی در تولید امنیت خواهد گذاشت. بنده باور دارم امنیت یک محصول و تولید اجتماعی است و دارای یک فرایند خاصی هم هست؛ که این فرایند شامل تولید امنیت، نگهداشت امنیت و توسعه امنیت می‌شود. حال باید ببینیم تولیدکنندگان امنیت، نگهدارندگانش و توسعه دهندگانش چه کسانی هستند. اینجا نقش خانواده، نظام آموزشی، جامعه هنری و رسانه‌ها برای مشارکت در این فرایند تعریف می‌شود و مشخص می‌شود هر کدام از این موارد چه نقشی در موضوع امنیت خواهند داشت. البته بعضی از این‌ها دارای نقش چندوجهی هستند. خود پلیس دارای یک نقش چندوجهی است و هم در تولید امنیت و هم در توسعه آن می‌تواند همراهی و مشارکت داشته باشد. نگهداشت امنیت هم که رسالت نهاد پلیس به حساب می‌آید.