منتظری: با تفکیک جشنواره فیلم فجر هویت سینمای ملی آسیب دید
سیدرضا منتظری در گفتوگو با میزان پیرامون ادغام جشنواره جهانی و ملی فیلم فجر گفت: مهمترین نکتهای که در رابطه با جشنواره فیلم فجر وجود دارد این است که این رویداد سینمایی برخلاف اکثریت جشنوارههای معتبر سینمایی جهان بر اساس نگاهی ایدئولوژیک پدیده آمده است. جشنواره فیلم فجر در واقع نماد فرهنگی و هنری پیروزی انقلاب اسلامی است که همه ساله در ایام الله دهه مبارک فجر برگزار میشود و به نوعی در راستای سلسله جشنهای پیروزی انقلاب اسلامی به شمار میرود و از این رو قیاس آن با سایر جشنوارههای سینمایی جهان و نگاه مقلدانه به آن رویدادها برای تغییر هویت و حرکت جشنواره فیلم فجر از اساس اشتباه است.
دبیر تحریریه خبرگزاری «سینماپرس» در همین راستا اظهار کرد: امیدوارم این جشنواره زمانی بتواند در اندازه و قواره واژه مقدس «فجر انقلاب اسلامی» خودنمایی کند تا ما این احساس را داشته باشیم که در یک جشن واقعی متعلق به انقلاب اسلامی شرکت میکنیم.
وی تأکید کرد: مدیران و مسئولان فرهنگی موظفند هنرمندان را در مسیر درستی که منتهی به انقلاب اسلامی ایران و حفظ آرمان و ارزشهای آن میشود هدایت کنند نه اینکه قصد داشته باشند آب در آسیاب دشمنان بریزند و با تقلید از غربیها مبادرت به برگزاری جشنواره کنند.
منتظری سپس متذکر شد: جشنوارههایی نظیر «کن»، «ونیز»، «برلین» و... نیز همواره بر اساس موضوعات و تمهای مورد نظر حکومتهای شان مبادرت به پذیرش فیلمها میکنند، اما متأسفانه همواره جای فیلمهای استراتژیک، ملی و انقلابی در جشنواره فیلم فجر ما خالی بوده است.
این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران تصریح کرد: بساط دورهمی خصوصی و اشرافی جهانی فجر که کوچکترین قرابتی با فرهنگ ایرانی و انقلابی نداشت و بودجههای بیت المال را بر باد فنا میداد، اما کسانی که منافع شخصی شان با این رویداد گره خورده بود همواره مانع از درهم شکستن هیمنه پوشالی این رویداد ضد فرهنگی میشدند که رسماً تنها عنوان «فجر انقلاب» را با خود به یدک میکشید و هیچ ارتباطی به اهداف و آرمانهای دینی، ملی و انقلابی در آن دیده نمیشد.
منتظری متذکر شد: این رویداد حیات خلوتی برای روشنفکر مآبان شده بود که خوشبختانه با روی کار آمدن محمد خزاعی به عنوان رئیس سازمان سینمایی در اقدامی جهادی، انقلابی و آگاهانه بساطش برای همیشه برچیده شد.
کارگردان فیلمهای کوتاه «سمفونی تنهایی» و «چراغ قرمز» تأکید کرد: نکته قابل تأمل آنجا است که مدیران این رویداد داعیه ثبت در «فیاپف» و رتبه الف گرفتن این جشنواره را داشتند در صورتی که هیچ یک از جشنوارههای معتبر بین المللی تا این اندازه بدون برنامه و بدون مانیفست برگزار نمیشوند. در همه جشنوارهها بر اساس فرهنگ و دین و نیازهای حکومت شان فیلمهایی وجود دارد، اما در جشنواره موسوم به جهانی فجر هرگز این گونه نبود و مسئولانش در پی برگزاری یک شوی تمام عیار بودند!.
وی افزود: مضاف بر این اصولاً بنده متوجه نمیشوم چرا برخی از سینماگران و مدیران سینمایی تا این حد میل به غرب گرایی دارند و در پی آن هستند که غربیها عملکردشان را تأیید کنند؟ واقعاً سینمای جمهوری اسلامی ایران را چه کاری است با نهادهایی مانند «فیاپف»؟ چرا ما باید از ارزشها و آرمانهای مان دور شویم که فلان نهاد غربی بخواهد ما را تأیید کند؟
منتظری خاطرنشان کرد: بنده باز هم تأکید میکنم بی تردید یکی از اشتباهات بزرگ تاریخی و سینمایی مدیران سینمایی در هشت سال گذشته تکه پاره کردن جشنواره بین المللی فیلم فجر بود؛ اتفاقی که علیرغم انتقادات گسترده کارشناسان، منتقدان و اهالی رسانه و حتی نامه نگاریهای مکرر انجمنهای مختلف خانه سینما از کانون کارگردانان گرفته تا اتحادیه تهیه کنندگان و انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران ادامه پیدا کردن و مسئولانش با پافشاری بر عملکرد نادرستشان به شکاف در سینما بیش از پیش دامن زدند.
این منتقد سینما ادامه داد: ما امروز باید به این بیندیشیم که چرا سینمای مان از گفتمان انقلاب اسلامی و ارزشها و آرمانهای انقلابی دور افتاده است؟ باعث تأسف است که باید عنوان کنم وضعیت سینمای کشور بسیار فاجعه بارتر و سیاهتر از آن چیزی است که ما سالها است تذکر میدادیم؛ سینمای ما به لحاظ موضوعات مختلف اعتقادی اعم از سبک زندگی، نشان دادن رفتار فرزندان با والدین، مسائل ملی و... وضعیت خراب و بحرانی دارد و باید در پی ترمیم آن باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به هر صورت اینک با تدبیر و درایت محمد خزاعی بار دیگر نور امید برای احیاء جشنواره بین المللی فیلم فجر و رشد سینمای ایران در دلهای ما زنده شده و امیدواریم که از سال آینده بتوانیم شاهد برگزاری باشکوه و با عظمت جشنواره بین المللی فیلم فجر انقلاب اسلامی در ایام الله دهه مبارک فجر باشیم و کسانی که قصد داشتند این رویداد انقلابی را کمرنگ، خنثی و یخ زده کنند برای همیشه به فراموشی بسپاریم.