مبارزه «امام جعفر صادق(ع)» با انحرافات فرهنگی و هدایت جامعه اسلامی

محمد حسن حسینی‌نیا در گفت‌وگو با میزان پیرامون رویکرد «ائمه اطهار (ع)» و خصوصا «امام جعفر صادق (ع)» به مواضع کلان جامعه اسلامی گفت: «ائمه معصومین(ع)» مواضع کلان جامعه اسلامی را مورد توجه قرار داده و برای دست یابی به آن تلاش فراوانی کرده‌اند، این مواضع کلان شامل اهداف جامعه اسلامی، نظام اسلامی، ارزش‌ها و آرمان‌های حکومت اسلامی خصوصا تمدن سازی که آینده نظام اسلامی را در بر می‌گیرد بوده است که در نهایت به ظهور «امام عصر(عج)» منتهی می‌شود، در عین حال حاکمیت نظام اسلامی و جهت گیری‌هایی که به صورت استراتژیک در رویکرد همه «ائمه معصومین(ع)» دیده می‌شود باید فصل مشترک تلاش‌ها و عملکرد آنها دانست، در این میان «امام جعفر صادق (ع)» نیز بر همین مبنا حرکت نموده و برای حفظ اسلام تدابیر ارزشمندی را در پیش گرفتند.

وی در همین راستا تاکید کرد: هدف «نبی اکرم (ص)» و «ائمه معصومین(ع)» به جایگاه ماموریت ویژه آنان اشاره دارد، حفظ و صیانت از جامعه اسلامی و ایجاد پایگاهی برای رشد و گسترش دین مبین اسلام در این هدف مهم مد نظر بوده است، این هدف بزرگ «پیامبر اکرم (ص)» حتی در قیام عاشورا نیز آثار سیاسی خاص خود را داشت، واقعه عاشورا را باید حفظ صیانت نظام اسلامی و شکل گیری پایگاه امنیت اسلامی دانست اما این هدف به واقعه عاشورا ختم نشد و رشد دین مبین اسلام با رویکرد «ائمه معصومین(ع)» مسیر خود را ادامه داد.

این کارشناس علوم قرآنی اظهار کرد: بعد از واقعه عاشورا و شهادت «سیدالشهدا (ع)» بقاء دین اسلام تضمین شد، در حقیقت حرکت «امام حسین (ع)» ثمره‌ای به نام ایجاد امنیت سیاسی - تاریخی برای دین اسلام در بر داشت به شیوه‌ای که دیگر هیچ یک از حاکمان به فکر نابودی اسلام نباشند. مسیر و پایگاهی که بیمه شده قیام عاشورا بود و به منظور شکل گیری قدرت اسلام به صورت تلویحی بنا نهاده شده بود موجب تدبیر «امام جعفر صادق (ع)» در پی ادامه مسیر «امام حسین (ع)» شد.

وی پیرامون سه رویکرد مهم «امام جعفر صادق (ع)» در مواجهه با دشمنان ابراز کرد: مواضع «امام جعفر صادق (ع)» برای پیشبرد اهداف بلندشان به سه دسته تقسیم می‌شود، ایشان سه رویکرد را در دروان امامت خود پیش گرفتند، اول برخورد با مباحث سیاسی حاکمان زمان، دوم مبارزات با مواضع و سیاست‌های انحرافی حاکمان وقت بود و رویکرد سوم مبارزات فرهنگی و عقیدتی ایشان بود، «امام جعفر صادق (ع)» به ایستادن در مقابل جریان سازی‌ها و مبارزه با فرقه‌های نو ظهور پرداختند.

***مبارزات فرهنگی

حسینی‌نیا مبارزات فرهنگی «امام جعفر صادق (ع)» را مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: رویداد‌های اقتصادی و سیاسی آن روزگار شرایطی را فراهم کرد تا انحرافات فرهنگی در جامعه اسلامی ایجاد شود، اما «امام جعفر صادق (ع)» به مبارزه با آن انحرافات فرهنگی پرداختند، در ادامه به تولید فرهنگ ناب اسلامی متناسب با آرمان‌های دینی «پیامبر اکرم (ص)» پرداختند این فرهنگ بعد از جریان واقعه عاشورا ایجاد شد تا آینده نظام اسلامی به رشد بالندگی نزدیک شود لذا پایه گذاری ساختار‌ها به شیوه‌ای متناسب و قائده‌مند از سوی «امام جعفر صادق (ع)» به اجرا گذاشته شد، بدین ترتیب می‌توان گفت امنیت سیاسی توسط قیام عاشورا بنا نهاده شد.

***هدایت جامعه اسلامی

این کارشناس علوم قرآنی تلاش «امام جعفر صادق (ع)» برای هدایت جامعه اسلامی را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: جامعه اسلامی باید به حدی فراگیر می‌شد که آینده جهان را ترسیم کند و قواعد متناسب با آینده در آن ارائه شود، همه این عوامل را می‌توان در علومی که «امام جعفر صادق (ع)» به شاگردان خود آموختند و پایه‌گذاری کردند دید، تربیت شاگردانی که در جای خود قابل توجه بودند زمینه رشد و تربیت حدود ۴ هزار نفر را فراهم کرد، بدین ترتیب فراگیری علوم ناب اسلامی گسترش یافت، آن هم در زمانی که انحرافات فکری که رواج شدیدی یافته بود. شاید عامل این خلاء را باید فاصله بین قیام عاشورا تا تربیت فرهنگی «امام جعفر صادق (ع)» دانست، چراکه عقاید و جریان‌های باطل سر بر آورده و خود را نشان داده بودند لذا این امام بزرگوار اقدام به سرکوبی و نابودی آن‌ها کردند و در کنار آن با کمک علوم دینی اسلامی توانستند از انحرافات جامعه اسلامی جلوگیری کنند.

وی پیرامون تولید فرهنگ ناب اسلامی توسط «امام جعفر صادق (ع)» ابراز کرد: تولید فرهنگ از سوی «امام جعفر صادق (ع)» رویکردی ناب بود و شاخص اصلی برای تشخیص عقاید و فرقه پردازی‌های باطل را فراهم کرد که در جای خود بسیار ارزشمند و مهم بود.

***نحوه تربیت شاگردان 

حسینی‌نیا تربیت شاگردان را یکی از رویکرد‌های ارزشمند «امام جعفر صادق (ع)» دانست و تاکید کرد: شاگردان زیادی در محضر «امام جعفر صادق (ع)» پرورش یافتند، باید به این نکته توجه داشت که منظور از پرورش شاگردان تنها به معنای آموزش علوم نیست بلکه به معنای کلی تربیت و حضور در فضای تعالیم و مربی‌گری این امام بزرگوار است، «امام جعفر صادق (ع)» هم بر علم شاگردان تاثیر داشتند و هم بر جلسات پرورشی برای آنان نظارت می‌کردند، ایشان تنها مسائل فقهی را برای شاگردان مطرح نمی‌کردند بلکه دامنه وسیع علوم شیعه را به شاگردان خود آموزش می‌دادند و کم کم بستر تمدن سازی تا ظهور را پایه‌گذاری کردند.

وی پیرامون جاذبه علوم اسلامی که توسط «امام جعفر صادق (ع)» به شاگردان ایشان تعلیم داده می‌شد بیان کرد: علوم اسلامی که «امام جعفر صادق (ع)» به شاگردان خود تعلیم می‌دادند، مواردی همچون علوم تصرفی، شیمی، فیزیک، علوم اجتماعی و علوم تکنیکی که ایشان به شاگردان خود تدوین، آموزش و درقالب معارف ارائه می‌دادند. این‌ها علوم نظری صرف نبود بلکه آنقدر در فضای تربیتی جاذبه داشت که شخصیت‌های مخالف نیز جذب آموزش و تربیت کانون پرورشی این امام بزرگوار شده بودند، جاذبه علمی - تاریخی که «امام جعفر صادق (ع)» به شاگردان خود ارائه کردند برای اثبات حقانیت «ائمه معصومین(ع)» بود.