عضویت در گروه بریکس؛ گام پیش‌روی ایران در مسیر منطقه‌گرایی

حشمت‌الله فلاحت پیشه در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به اهمیت برقراری ارتباط دولت جدید با کشورهای آسیای میانه و همسایگان گفت: در دنیای امروز ۳ جریان اصلی در مناسبات بین کشورها وجود دارد.

وی افزود: جریان نخست معتقد به جهانی‌سازی است و کشورهایی همچون آمریکا، ژاپن و استرالیا مدافع این جریان هستند. جریان دوم مدعی اتکا به خود هستند؛ کشورهای حامی این جریان معتقد هستند باید منفرد و جداگانه از دیگر کشورها کار کرد.

فلاحت پیشه عنوان کرد: جریان سوم مدافع منطقه‌گرایی است. ایران کشوری است که سیاست‌های آن در قالب این محور شکل می‌گیرد. تلاش ایران برای عضویت در سازمان همکاری شانگهای و نیز حضورش در «آ سه آن» در قالب همین جریان تعریف می‌شود.

 

وی افزود: در جریان نو منطقه‌گرایی هدف این است که کشورها صرفاً در مقابل جهانی‌سازی، نیستند بلکه سازوکارهایی را در بین خود، در حوزه‌های اقتصادی، امنیتی، نظامی، سیاسی، حتی علمی و فرهنگی ایجاد کنند و به‌جای منفعل بودن و پذیرش احکام و قواعد کشورهای غربی، خودشان به‌صورت فعال عمل کنند، حضور ایران هم در این قالب مهم و قابل‌تعریف است.

نماینده ادوار مجلس تصریح کرد: مهم این است که ایران در دل سازمان همکاری‌های شانگهای بتواند شاخص‌های اقتصادی و نفوذ فرهنگی خود را تقویت کرده و در قالب موافقت‌نامه‌های امنیتی توان نظامی و دفاعی خود را بهبود و گسترش دهد. در آن صورت تبدیل به یک عضو فعال در سازمان همکاری‌های شانگهای می‌شود که می‌تواند از این عضویت برای تقویت چانه‌زنی خود در دنیا استفاده می‌کند.

فلاحت پیشه گفت: در شرایط کنونی که کشور تحت تحریم‌های ظالمانه قرار دارد، اگر دستگاه دیپلماسی منفعل عمل کرده و شاخص‌های اقتصادی روزبه‌روز به سمت ضعف پیش بروند، آنگاه است که قدرت‌هایی که در قالب همکاری شانگهای حضور دارند و قدرت‌های شرقی امروز ایران را به عنوان یک خاکریز می‌بینند نه به عنوان یک عضو مقتدر.