هفته وحدت و دلیل نام گذاری آن

- وارد ماه ربیع الاول که شدیم، همانند نامش اعیاد و اتفاقات مبارکی همراه با تلخی‌های این ماه به چشم می‌خورد که یکی از آن‌ها میلاد با سعادت رسول اکرم (ص) است.

میلادی که میان سنی و شیعه در تاریخ آن شبه وجود دارد و از این رو در کشور ما این ایام را هفته وحدت نامگذاری کرده اند، اما چرا؟!

هفته وحدت از سوی چه کسی نامگذاری شده است؟

فاصله میان روز ۱۲ ربیع‌الاول سالگرد میلاد پیامبر اسلام (ص) طبق روایات اهل سنت، تا ۱۷ ربیع‌الاول تاریخ ولادت حضرت محمد (ص) طبق روایات شیعه در سال ۱۳۶۰شمسی و به‌پیشنهاد آیت‌الله منتظری و با تأیید امام خمینی (ره) به نام هفته وحدت نامگذاری شد.

در حقیقت اگر بخواهیم وسیع‌تر به تاریخ سری زده باشیم، پس از انقلاب اسلامی ایران، در ۱۳۶۰ شمسی، آیت‌الله منتظری در نامه‌ای به وزیر وقت ارشاد جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد داد تا به‌منظور هماهنگی و اتحاد با دیگر مسلمانان، فاصله میان ۱۲ ربیع‌الاول (سالگرد ولادت پیامبر اسلام (ص) بنابر روایات اهل سنت) تا ۱۷ ربیع‌الاول (تاریخ ولادت حضرت محمد (ص) بنابر روایات شیعه)، هفته وحدت نام‌گذاری شود.

پس از این موضوع نیز، امام خمینی در سخنرانی خود که در روز ۸ دیِ ۱۳۶۰شمسی داشتند ضمن اشاره به پیشنهاد آیت‌الله منتظری، این اصطلاح را به کار بردند.

رهبر کبیر انقلاب در بخشی از این سخنرانی خود فرمودند: ما فریاد می‌زنیم که باید همه با هم باشیم، هفته وحدت داشته باشیم. دین ما یکی است، قرآن ما یکی است، پیغمبر ما یکی است.

در حقیقت نامگذاری این ایام به عنوان هفته وحدت متضمن حکمت‌ها و نکاتی ظریف است که توجه و التفات به آن‌ها برکات مضاعفی را در بهره مندی از میلاد دردانه هستی، نبی الرحمه و رحمه للعالمین، نصیب مسلمانان و جهان اسلام خواهد کرد.

با وجود تحقیق و بررسی‌های عالمانه و موشکافانه در شناسایی زادروز پیامبر اسلام (ص)، توسط مورخان و پژوهشگران در تاریخ اسلام ضروری و کاری بایسته محسوب می‌شود، اما آنچه در حال حاضر ضرورت دارد، به نظر می‌رسد این است که پیامبر اسلام (ص) از همان آغاز خلقت، چون خورشیدی تابان و به تعبیر قرآن کریم چراغ روشنگر تاریخ بشریت را منور به نور هدایت خود ساخته و با تولد آن مکرم خدای متعال اراده فرمود، مقام کرامت را به دست ایشان و با کتاب کریم خود تحقق ببخشد.

نیم نگاهی به نگاه هفته وحدت

هفته وحدت در حقیقت نگاهی وحدت آفرین در همه مشترکات موجود در جهان اسلام و مسلمانان دارد.

نگاهی که به تعبیر امام علی (ع) سبب شده تا دست قدرت و توانای پروردگار در جمعیت و جماعت اسلام تجلی کرده و اختلاف و تک روی در جهان اسلام زدوده شود.

امام علی (ع) نیز در این راستا فرموده اند: با اکثریت هم داستان شوید که دست خدا همراه جماعت است و از تفرقه بپرهیزید که موجب آفت است. آنکه از جمع مسلمانان به یک سو شود، بهره شیطان است، چنانکه گوسفند، چون از گله دور ماند، نصیب گرگ بیابان است.

هفته وحدت را می‌توان هفته عزم و اراده در گام برداشتن به سوی بهترین‌ها دانست که لازمه باقی ماندن در این مقام تن دادن به فرمان همچنانی که به تو دستور دادیم، در این راه ایستادگی کن، استقامت کن و صبر نشان بده. خود این ایستادگی کار دشواری است، خواهد بود.

نگاه پیامبر (ص) به موضوع وحدت

تعمق و بررسی‌های متفاوتی در منابع اسلامی در طول سده‌ها و اعصار توسط محدثین و رجال حدیثی فریقین در دسترس همگان قرار گرفته است و طبق آن اتحاد و وحدت مسلمانان در آن از جایگاه رفیع و با عظمتی برخوردار است؛ و رفتار و گفتار رسول اکر (ص) و ائمه معصومین (ع) نیز گواه بر این ادعاست.

در حقیقت، وحدت امت اسلامی از اصول و ارزش‌های مورد تاکید پیامبر خدا (ص) محسوب می‌شود و از دیدگاه آن حضرت (ص) عزت و اقتدار همه جانبه مسلمانان در پرتو وحدت و همبستگی در برابر دشمنان مشترک است.

حضرت محمد (ص)، وحدت امت اسلامی را از جمله راهبرد‌های اقتدار امت اسلامی در همه دوران‌ها دانسته و برای تحقق آن تلاش فراوانی کرده اند، به گونه‌ای که شکوه جامعه اسلامی در عصر رسول خدا (ص) بازخورد راه کار‌های ارایه شده آن بزرگوار بوده است.

از نخستین اقدامات پیامبر اکرم (ص) پس از تشکیل حکومت اسلامی در مدینه به منظور تقویت بنیه آن ایجاد روحیه وحدت و یگانگی میان مسلمانان بود و پیامبر (ص) در این برهه از زمان با اجرای برنامه عقد اخوت و برادری میان مسلمانان برای تحقق این مهم اقدام کردند و هر مسلمانی با مسلمان دیگر پیمان برادری بستند و بدین ترتیب، بنیان اتحاد مستحکم شد.