سناریوی پایانی کرونا چیست؟

– بیماری «کرونا» تاکنون بیش از ۲۴۱ میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا کرده و مرگ حدود ۵ میلیون نفر را رقم زده است اما همچنان این پرسش مهم مطرح است که سناریوی پایانی کرونا چیست؟

 

به گزارش «اکونومیست»، اگر خوش شانس باشیم، زمستان ۲۰۲۵ زمستانی عادی خواهد بود؛ تا آن زمان سیستم‌های مراقبت بهداشتی همواره تحت تاثیر بیماری‌های تنفسی ناشی از «کووید -۱۹» قرار خواهند گرفت.

 

جهان تاکنون بار‌ها همه گیری را تجربه کرده است؛ بر اثر شیوع «وبا» در دهه ۱۸۳۰، تقریبا ۳ درصد مردم جهان در یک ماه جان خود را از دست دادند.

 

احتمالا یک میلیون نفر در پایان قرن نوزدهم بر اثر ابتلا به «آنفولانزا» جان باختند؛ «آنفولانزای اسپانیایی» که از سال ۱۹۱۸ شیوع پیدا کرد، در عرض چند سال ۵۰ میلیون نفر را به کام مرگ فرستاد.

 

اکنون «کووید -۱۹» به این فهرست افزوده شده است.

 

براساس مدل مرگ و میر «اکونومیست»، احتمالا بین ۱۰ تا ۱۹ میلیون نفر یا میانگین ۱۶.۳ میلیون نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست بدهند.

 

«کووید -۱۹»، کُشنده‌ترین بیماری است که بشر با آن مواجه بوده است.

 

در حالی که برخی نمی‌دانند به این بیماری مبتلا هستند، این بیماری جدید که همه جا را فرا گرفته، با سرعت گسترش بالا ادامه دارد.

 

اما در نهایت، «کووید -۱۹» مانند دیگر ویروس‌ها نمی‌تواند میزبان جدیدی برای رشد خود بیابد اما توجه داشته باشیم که تاکنون تنها یک بیماری انسانی به نام «آبله» کاملا ریشه کن شده است.

 

بیماری‌های دیگر مانند «وبا»، «آنفولانزا» و «سرخک» از طریق مقابله و واکسیناسیون به تدریج بومی شدند، اما حذف نشدند.

 

«کووید –۱۹»، نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ بیشتر کشور‌ها پذیرفته‎اند که ریشه کن کردن «کووید -۱۹» غیرممکن است.

 

قابلیت انتقال فوق العاده سویه «دلتا» «کووید -۱۹»، بیهودگی هدف ریشه کن کردن بیماری کرونا را آشکارتر کرده است.

 

بومی شدن یک ویروس به این معناست که ویروس مذکور با سرعت ثابت گردش می‌کند و انتقال آن به طور کلی ثابت، پایدار و قابل پیش بینی می‌شود.

 

ضمن اینکه واکسیناسیون نقطه تعادل آن را پایین می‌آورد؛ همان اتفاقی که برای ویروس‌های «فلج اطفال» و «سرخک» رخ داد.

 

در همین حال، «آنفولانزا» یکی از خطرناکترین بیماری‌های بومی است که با وجود واکسن سالانه بین ۲۹۰ تا ۶۵۰ هزار نفر عمدتا سالمند را به کام مرگ می‌فرستد.

هنوز نمی‌توان با قطعیت در مورد آسیب‌های ناشی از «کووید -۱۹» بومی شده سخن گفت.

 

براساس برخی برآوردها، «کووید -۱۹» بومی در آمریکا می‌تواند سالانه جان بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار نفر را بگیرد؛ این در حالی است که سالانه ۱۲ تا ۵۲ هزار آمریکایی به دلیل ابتلا به «آنفولانزا» می‌میرند.

 

از نکات قابل توجه در مورد «کووید -۱۹» می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

 

- «کووید -۱۹» برخلاف «آنفولانزا» از طریق کودکان منتقل نمی‌شود.
- واکسن‌های «کووید -۱۹» برخلاف واکسن‌های «آنفولانزا» که تاثیر ۴۰ تا ۶۰ درصدی دارند، موثرترند.
- بدترین فصل «کووید -۱۹» به اندازه «آنفلوآنزا» مرگ و میر در پی نداشته است.

 

صرف نظر از این که «کووید -۱۹» با بومی شدن در کجا به پایان می‌رسد، هیچ جای جهان هنوز به آن نقطه نرسیده است.

 

سرعت بومی شدن «کووید -۱۹» در کشور‌های مختلف به سه عامل؛ درصد جمعیت مصون در برابر ویروس، چگونگی درمان بیماری و نحوه جهش و تکامل ویروس، بستگی دارد.

 

تاکنون حدود ۳.۸ میلیارد نفر دستکم یک دوز واکسن «کووید -۱۹» را تزریق کرده‎اند و ۲.۸ میلیارد نفر نیز کاملاً واکسینه شده‎اند.

 

این تعداد را به کسانی که از ابتلا جان سالم به در برده‎اند، اضافه کنید؛ به نظر می‌رسد بیش از نیمی از جمعیت جهان تا حدی از مصونیت در برابر «کووید -۱۹» برخوردار هستند.

 

این یک واقعیت است که «کووید -۱۹»، تقریباً به بیماری تبدیل خواهد شد که بشریت می‌تواند با آن زندگی کند، نه تنها به خاطر واکسن‌ها بلکه به دلیل پیشرفت سریع در درمان این بیماری؛ زندگی با دارو‌های درمان کننده «کووید -۱۹» آسان‌تر خواهد شد، اما همچنان نگرانی درباره گردش ویروس «کووید -۱۹» وجود دارد.

 

حتی با آغاز «کووید -۱۹» بومی، جهان هنوز راه طولانی در پیش دارد.

 

استفاده از همه ابزار‌ها - واکسن برای افراد آسیب پذیر، ماسک و تهویه - برای رسیدن سریع و ایمن به کووید -۱۹ م بومی لازم است، اما چالش‌ها در ماه‌ها و سال‌های آینده ادامه خواهد داشت و مسیر می‌تواند بسیار ناهموار باشد.