هدف آمریکا از مسدود کردن سایت «پرس تی وی» چه بود؟
- در روز‌های اخیر، حذف برنامه‌های ایرانی از گوگل به مثابه عملی غیرحرفه‌ای و نشان‌دهنده رویکرد جانبدارانه علیه مسیر پیش‌رونده صنعت بومی تکنولوژی‌های ارتباطی و رسانه‌ای و با هدف تضعیف حاکمیت رسانه‌ای ایران، میدانی دوباره گشوده برای بحث درباره اقدامات سلطه‌جویانه استکبار علیه رسانه‌های ایرانی در چند دهه گذشته؛ از حذف شبکه‌های ایرانی از ماهواره‌ها تا جدیدترینشان که مسدودسازی دامنه دات کام وب سایت شبکه هایی، چون پرس تی وی است.
با حمیدرضا غلامزاده، مسئول کارگروه دیپلماسی عمومی ستاد حقوق بشر قوه قضاییه در همین باره سخن گفتیم.
غلامزاده درباره مسدود شدن دامنه.com شبکه پرس تی وی به دست دادگستری آمریکا گفت: این مسدودسازی بیشتر به این خاطر است که صدای روایت‌های جایگزین و آلترناتیو خاموش شود.
وی ادامه داد: برای پرداختن به علت مسدودسازی‌ها باید به این نکته مهم توجه کرد که آمریکا همواره تلاش کرده روایتی که مد نظر آن امپراطوری است، از طریق رسانه‌های جریان اصلی غرب به مخاطبان تحمیل شود.
تحلیلگر سیاسی و کارشناس روابط بین الملل تاکید کرد: در حقیقت امریکا با این نوع روایتگری تلاش کرده همیشه سیاست خارجی خود را به پیش ببرد. البته حکومت امریکا برای اجرای سیاست داخلی خود هم از این روش استفاده می‌کند.
کارشناس مرکز پژوهش مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: خیلی از محققان و اندیشمندان حوزه مطالعات امریکا در کتاب‌ها و مقالات علمی به این پدیده اشاره کرده اند که بین آنچه رسانه‌های آمریکایی روایت می‌کنند، با واقعیت‌هایی که درباره آن موضوع روی زمین وجود دارد، تفاوت بسیار دیده می‌شود. به بیان دیگر آنچه رسانه‌های جریان اصلی غرب منتشر می‌کنند، کمتر واقعیت وجودی دارد و بیشتر در تبلیغات خلاصه می‌شود.
شکست در میدان پیروزی در روایتگری
مدیر بنیاد جوانه صلح در توضیح مفهوم تقابل دو دیدگاه در جنگ روایت‌ها گفت: [سرهنگ]اندرو باکویچ استاد بازنشسته دانشگاه بوستون که سابقه نظامی‌گری حرفه‌ای برای امریکا را هم دارد، در کتابش با عنوان ((جنگ آمریکا برای خاورمیانه بزرگ)) از زمان تحقق انقلاب اسلامی تا دور دوم ریاست جمهوری اوباما همه جنگ‌ها و اقدامات نظامی ایالات متحده به ویژه در غرب آسیا را مورد بررسی قرار داده و اثبات کرده است که در تمام این درگیری‌ها ایالات متحده شکست خورده است و تنها با استفاده از قدرت رسانه خود را پیروز میدان نشان داده است.
غلامزاده اظهار کرد: یکی از مقالات علمی که در این خصوص با عنوان ((تاثیر سی ان ان))در سال ۲۰۰۰ درباره جنگ بوسنی و هرزگوین منتشر شده به خوبی توانسته اثبات کند که رسانه می‌تواند در سیاست خارجی اثرگذاری کند و اتفاقات را ترسیم کند.
این کارشناس مسائل آمریکا ادامه داد: در این مقاله به تفاوت آمار‌هایی که در زمان جنگ بیان شده و آنچه بعد مشخص شده اشاراتی شده است؛ برای مثال در جنگ بوسنی بعد از آنکه امریکا و ناتو وارد جنگ شدند، گفته می‌شد که ۴۰۰ دستگاه تانک صرب‌ها منهدم شده؛ در حالی که در مجموع فقط ۲۰ دستگاه تانک را هدف گرفته بودند. همین مبالغه در مورد تعداد سورتی‌های پرواز جنگنده‌ها و موارد مشابه هم دیده می‌شود. پس امریکا جنگ‌ها را نه در میدان بلکه در جنگ روایت‌ها پیروز می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر رسانه‌های جایگزینی مطرح شده اند که از رسانه‌های رسمی ایران تا رسانه‌های غیر رسمی دیگر کشور‌ها را شامل می‌شود. اینترنت این فرصت را به این رسانه‌ها داد که بتوانند خود را مطرح کنند و روایتگری جریان غالب غربی را به چالش بکشند.
تحلیلگر سیاسی و روابط بین الملل در توضیح نظر خود بیان کرد: چالشگری علیه روایت رسمی غرب، توانسته امریکا را زیر سوال ببرد که یک نمونه آن کنفرانس امنیتی مونیخ است که اثبات کرد کشور‌های جهان دیگر تمایلی به الگوبرداری از مدل امریکا ندارند؛ چرا که خود کشور‌های غربی به ارزش‌هایی که ادعا می‌کنند، پایبند نیستند.
مسئول کارگروه دیپلماسی عمومی ستاد حقوق بشر قوه قضاییه گفت: این تصویر مخدوش شده از لیبرالیسم آمریکا موجب شده ارزش‌های غربی معنایی نداشته باشد؛ پس روایت رسانه‌های جریان اصلی دیگر توان سابق را ندارد. به بیان دیگر، هالیوود، سی ان ان و فاکس نیوز همچنان قدرتمند هستند؛ اما دیگر قابلیت سابق در قهرمان سازی و نیز روایتگری را ندارند.
غلامزاده تاکید کرد: زمانی که روایت‌های جایگزین مطرح می‌شود، روایت غالب برای آنکه بتواند خود را مطرح نگه دارد، باید روایت‌های دیگر را به زیر بکشد.
مدیر بنیاد جوانه صلح تصریح کرد: جوزف نای که نظریه قدرت نرم را مطرح کرده بود، مدت هاست که جنگ روایت‌ها را معرفی می‌کند و توضیح می‌دهد که شما ممکن است جنگ را پیروز شوید؛ اما در جنگ روایت‌ها شکست بخورید و نتوانید روایت خود را قالب کنید. این سنگین‌تر و دارای تبعات بیشتر می‌شود.
این کارشناس سیاسی، جنگ ویتنام را نمونه بارز این تاکتیک دانست و افزود: از منظر نظامی، امریکا جنگ را پیروز شد، اما با افشاشدن جنایت‌هایی که مرتکب شده بود، جنگ روایت را که مهم‌تر است، باخت.
وی تاکید کرد: در حال حاضر آمریکا توان مقابله در میدان ندارد و جنگ سخت را در عراق و سوریه واگذار کرده و در یمن، متحد رسمی اش که عربستان سعودی است، هفت سال است که نمی‌تواند از باتلاق خودساخته‌اش خارج شود و در کنار همه آن‌ها جنگ روایت‌ها را هم باخته است.
کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: یمنی‌ها با آنکه فقیر هستند، به ثروتمندترین کشور منطقه که عربستان است، مقتدرانه حمله می‌کنند و با موشک و پهپاد، مخازن و تاسیسات مهم و گران‌قیمت نفتی عربستان را هدف می‌گیرند؛ سپس فیلم آن را برای بازنمایی در رسانه‌ها منتشر می‌کنند. یمن در جنگ روایت‌ها به خوبی عمل می‌کند؛ در نتیجه این وضعیت برای امریکا که متحد رسمی عربستان است، بسیار خسارت بار و سخت است.
غلامزاده گفت: وقتی تلویزیون‌های پرس تی وی، المسیره و دیگر رسانه‌های محور مقاومت، روایت دست اول متفاوت با روایت رسانه‌های غربی در خصوص اتفاقات غزه، جنگ یمن، انتخابات ایران، مسائل سوریه و عراق را به مخاطبان خود ارائه می‌کنند، بدیهی است که این روند به مذاق امریکا خوش نمی‌آید و واشنگتن این باخت را با مسدودکردن وب سایت این رسانه‌ها تلافی می‌کند.
این کارشناس سیاسی دامه داد: این رفتار امریکا از یک سو گروکشی اینترنتی است و از سوی دیگر تثبیت حکمرانی امریکا بر شبکه اینترنت است، به این معنی است که می‌گوید من می‌توانم هر وب سایتی را که بخواهم، مسدود کنم.
بهانه تراشی برای تحقق برنامه‌ها
غلامزاده گفت: طبق معمول، امریکا هر اقدامی که انجام می‌دهد، ابتدا بهانه، بستر و زمینه آن را فراهم می‌کند. ابتدا بهانه و سپس ادبیات سازی قبل از مسدود کرد وب سایت پرس تی وی هم انجام شد. یک هفته قبل از مسدود کردن پرس تی وی، هفته نامه تایم گزارشی را مطرح کرد مبنی بر اینکه پرس تی وی ابزار ایران برای انتشار اخبار دروغ به منظور تفرقه افکنی پروپاگاندا است تا از اعتراض‌ها و ناآرامی‌ها برای به خطر انداختن امنیت ملی ایالات متحده استفاده کند.
تحلیلگر سیاست خارجی و روابط بین الملل گفت: مرحله بعد این ادعا همان ادبیات سازی است که در جریان آن گزارش‌های امنیت ملی آمریکا موارد مشابهی را عنوان کردند؛ در نتیجه این مرحله، افکار عمومی دیگر مجبور به پذیرش اقدامات بعدی حکومت امریکا خواهد شد. از این منظر، دیگر به مسدودسازی وب سایت پرس تی وی سانسور نمی‌گویند، بلکه به آن برخورد با رفتار غلط رسانه ایرانی لقب می‌دهند.
مسئول کارگروه دیپلماسی عمومی ستاد حقوق بشر قوه قضاییه تاکید کرد: اگر لیبرالیسم یک کار را به خوبی بلد باشد، آن اقدام، بهانه تراشی و توجیه کردن رفتار‌هایی است که نقض شعارهایش باشد. در همین راستا، مردم امریکا که چندان دسترسی به حقیقت ندارند، ناگزیر باید ادعا‌های رسانه‌های جریان اصلی امریکا را باور کنند که برخورد‌های برنامه ریزی شده به روش فوق را به چالش نمی‌کشند.
مدیر بنیاد جوانه صلح عنوان کرد: اینترنت تا حد بسیار زیادی تحت حاکمیت امریکاست؛ به بیان دیگر، کسی که پلتفرم را در اختیار داشته باشد، می‌تواند بر ان حکمرانی کند و بر اساس ذائقه و سلیقه اش اعمال حاکمیت کند؛ مثلا توییتر و فیسبوک، اکانت ترامپ را آن هم در زمانی که رئیس جمهور آمریکا بود، بستند.
این کارشناس مسائل آمریکا تاکید کرد: با وجود تلاشی که امریکا برای دراختیارگرفتن مطلق حاکمیت بر اینترنت انجام می‌دهد، پروتکل‌هایی بین المللی‌ای وجود دارد که هر کشور می‌تواند دامنه‌های اختصاصی خود را داشته باشد و امریکا دیگر نمی‌تواند حاکمیت مطلق خود را بر آن اعمال کند، مانند دامنه.IR مگر آنکه امریکا بخواهد که اینترنت را کاملا قطع کند که این اقدام هم تبعات بسیاری دارد؛ بنابراین یکی از اقدامات خوب این است که با افشاگری، هزینه مسدودسازی‌ها در اینترنت را برای آمریکا افزایش دهیم. آشنا شدن مردم جهان از دامنه.IR وب سایت پرس تی وی نیاز به تبلیغ دارد هر چند آمریکا می‌تواند این سایت را در کشور خودش فیلتر کند.
وی ادامه داد: آنچه برای آمریکا مهم است، نکاتی در صحنه بین الملل است که ایران آن را بازگو می‌کند؛ اما ایالات متحده تلاش می‌کند آن را نادیده بگیرد، مانند جنگ در غزه و یمن. این مسائل یک حالت صفر و یک دارد؛ بر این مبنا که آمریکا نمی‌گوید، اما رسانه‌های ایران می‌گویند. برای مثال رسانه‌های غربی درباره جنگ غزه معمولا صحبت نمی‌کنند مگر حملات یمنی‌ها به عربستان سعودی که برای مظلوم نمایی عربستان، اطلاعات اندکی در باره آن بیان می‌شود.
غلامزاده در پایان گفت: طبعا وقتی پرس تی وی به بیان حقایق بپردازد، این مسئله در رسانه‌ها و افکار عمومی غرب تاثیر می‌گذارد و آن‌ها به دنبال پاسخ از مقامات امریکایی بر می‌آیند که این روند در مورد غزه اثبات شد. یکی از مواردی که امریکا احتمالا نمی‌خواست درباره آن افشاگری صورت گیرد، مسئله خروج ناتو از افغانستان و گره زدن سرنوشت نامعلوم آن کشور به آینده مبهم است.
انتهای پیام/