آشنایی با زندانیان سیاسی در پهناورترین زندان دنیا

به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از ریشه؛ در قسمت اول از سلسله گزارش‌های اختصاصی ریشه ذیل "کمپین دفاع از زندانیان سیاسی ایالات متحده" خواندیم که در آمریکا به ازای هر 100 هزار شهروند، 760 زندانی وجود دارد. در مجموع 7.2 میلیون نفر در زندان‌های آمریکا به سر می‌برند و این تعداد از زندانی‌های شوروی سابق در زمان دیکتاتور سابق آن "ژوزف استالین" هم بیشتر است.

برخلاف موضع رسمی دولت این کشور که می‌گوید آمریکا زندانی سیاسی ندارد، میلیون‌ها نفر در زندان‌های آمریکا به جرائم سیاسی در بازداشت به سر می‌برند.

با این مقدمه به مصادیقی از زندانیان سیاسی آمریکا اشاره می‌کنیم. این نخستین اطلاع‌رسانیِ جامع دربارۀ اسامی زندانیان سیاسیِ ایالات متحده به زبان فارسی است که در این گزارش اختصاصی و گزارش بعدی ریشه ملاحظه خواهید کرد.

"میامی فایو" (Miami Five) نام گروهی متشکل از 5 زندانی سیاسی اهل فلوریدای آمریکاست که سال 1998 دستگیر و 2001 به مجازات حبس محکوم شدند. این زندانیان سیاسی در آمریکا اصالتاً اهل کوبا بودند.

البته در آن زمان، همراه با این 5 نفر 11 زندانی دیگر هم بودند که آن‌ها به دلیل مساعدت با دستگاه قضایی ایالات متحده آزاد شدند، اما این 5 نفر حاضر به مساعدت نشدند.

دولت آمریکا این افراد را متهم کرده بود که از طرف دولت کوبا مأموریت داشتند با شنود کارمندان دولتی، جلوی عملیات تروریستی علیه تبعیدشدگان به کوبا را بگیرند. در اصل، دولت آمریکا این افراد را به جرم پیشگیری از اجرای نقشه‌های تروریستی بازداشت کرد!

پارلمان کوبا در 29 دسامبر 2001 در یک نشست اختصاصی نشان موسوم به "قهرمانان کوبا" را به این پنج زندانیِ اهل کوبا که گرفتار زندان تبعیض آمریکا شدند اهدا کرد تا شکاف میان واشنگتن و هاوانا بیش از پیش عمیق شود.

روابط دو کشور آمریکا و کوبا از سال 1959 پس از انقلاب کمونیستی که به رهبری "فیدل کاسترو" در کوبا صورت گرفت، دچار تنش شد و تلاش آمریکا برای سرنگون کردن دولت هاوانا و در مقابل اقدامات دولت انقلابی کوبا برای مبارزه با امپریالیسم آمریکایی روابط تنش‌آمیزی را میان دو کشور رقم زد.

آمریکا طی سال‌ها کوبا را مورد شدیدترین تحریم‌ها قرار داد، اما به اذعان "جان کری" وزیر خارجه آمریکا، سیاست تحریم و محدودیت‌های اعمال‌شده علیه کوبا، بیش از آنکه این کشور را منزوی کند، به انزوای واشنگتن منجر شد.

به خاطر همین روابط متشنج، تمام تلاش‌های قانونی در راستای آزادی پنج زندانی سیاسی کوبا در آمریکا (موسوم به میامی فایو) خنثی شده و فعالیت‌های اثبات‌کنندۀ بیگناهی این افراد به بن‌بست می‌رسیدند، تا اینکه دولت آمریکا در قبال آزادی چند تن از جاسوسان سیا در کوبا، تن به مبادلۀ زندانیان سیاسی داد.

*** این پنج نفر چه کسانی بودند و چه اشتراکاتی در بیوگرافی و فعالیت‌های مدنی-سیاسیِ آن‌ها می‌توان یافت؟

"آنتونیو گررو رودریگز" (Antonio Guerrero Rodríguez) متولد 1958 در فلوریدای آمریکاست. وی در کودکی پدر و مادرش را از دست داد.

او از نوجوانی به عضویت گروه "کارگران جوان کوبا" درآمد و به تحصیل در رشتۀ مهندسی معماری پرداخت. پس از اینکه ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد، به اتهام جاسوسی و تهدید امنیت ملی توسط دولت آمریکا دستگیر و توسط دادگاه ایالت کلورادو به 22 سال حبس محکوم شد و همچنان در زندان به سر می‌برد.

"رنه گنزالس زِورِرت" (René González Sehwerert) متولد 1956 در شیکاگو، خلبان و دانش‌آموختۀ هواپیمایی و دارای دو فرزند؛ وی به جرم همدستی با دولت‌های خارجی یا اپوزیسیونی که دولت آمریکا آن‌ها را به خارج از ایالات متحده تبعید کرده بود، به 15 سال حبس محکوم شد. او در سال 2011 آزاد شد.

"فرناندو گنزالس لورت" (Fernando González Llort ) متولد 1963 در هاوانا و فارغ‌التحصیل مؤسسه روابط بین‌الملل وزارت خارجه کوبا بود.

وی بی‌محاکمه و بی‌وکیل، به جرم سیاسیِ ضدّامنیتی 18 سال از عمرش را در زندان‌ آریزونای آمریکا گذراند. فرناندو سرانجام در 27 فوریه 2014 آزاد شد و به وطنش بازگشت. او اکنون نایب رئیس مؤسسه کوبایی "دوستی با مردم" است.

"جِراردو هِرناندز" (Gerardo Hernández Nordelo ) متولد 1965 در هاوانا، گرافیست و کاریکاتوریستی است که 15 سال به جرائم ضدّ امنیتی در سلول انفرادی زندان لامپک کالیفرنیای آمریکا به سر برد.

خبرگزاری آلمانی ولت گزارش داد مدافعانِ جِراردو، شواهدی در اختیار دارند که نشان می‌دهد اسنادِ بازداشت وی جعلی است و جِراردو تنها برای خنثی نمودن عملیات تروریستیِ آمریکایی‌ها علیه رهبران کوبا فعالیت می‌کرده است.

آخرین زندانی سیاسیِ این گروه کوبایی "رامون لابانینو" (Ramón Labañino Salazar ) متولد 1963 در هاواناست. وی فارغ‌التحصیل رشتۀ علوم اقتصاد از دانشگاه این شهر و فردی منحصربه‌فرد و شناخته شده در اخذ نتایج سرآمدِ علمی-آکادمیک بود.

لنز دوربین نهادهای اطلاعاتیِ آمریکا درست بلافاصله پس از عضویت لابانینو در اتحادیه جوانان ضدّکاپیتالیستی، روی وی زوم شد. این اتحادیه موظف بود نقشه‌های تروریستی علیه "فیدل کاسترو" را خنثی نماید. لابانینو در نهایت سال 1998 طی عملیاتی دستگیر و به 30 سال حبس محکوم شد.

به گزارش پایگاه تحلیلی "آمریکا 21" مارس 2014 دادگاهی بین‌المللی در شهر لندن تشکیل شد. این دادگاه، با حضور  شماری از سرشناس‌ترین حقوقدانان و فعالین بین‌المللی حقوق بشر از کشورهای هند، آفریقای جنوبی و فرانسه برگزار شد. حقوقدانان، برخورد ضدّ بشریِ آمریکا با این پنج زندانی سیاسی را به باد انتقاد گرفتند و خواستار آزادی فوری سه مردِ باقیمانده از آن پنج زندانی شدند.

در این دادگاه به صراحت اعلام شد که تنها جرم مشترک این پنج مرد کوبایی، عضویت در شبکۀ ضدّ تروریستیِ فلوریداست! جالب است در کشوری که خود را پلیس بین‌الملل می‌داند، افراد، نه به جرم عضویت در شبکه‌های تروریستی، بلکه به جرم عضویت در شبکه‌های ضدّ تروریستی به زندان می‌روند!

"ویرجیلیو پانس" هماهنگ‌کنندۀ اتحادیه کوبایی‌های فرانسه در این نشست، با مفید خواندن این گردهمایی خاطرنشان کرد:

"بسیاری از ما مهاجران کوبایی، سهمی هرچند اندک ولی در کمپین "کوبان فایو" داریم، چون مطمئنیم که این حرکت می‌تواند جان و زندگی انسان‌ها را نجات ببخشد."

واهمۀ آمریکا از اپوزیسیون‌های سیاسی این کشور به همین جا ختم نمی‌شود.

اتحادیه‌ها و احزاب ضدّکاپیتالیستی-ضدّامپریالیسیتی همواره در معرض این تهدید به سر می‌برند و عدۀ زیادی از زندانیان سیاسی در ایالات متحده، متعلّق به گروه‌های اپوزیسیون زیر بوده و هستند:

"American Indian Movement" (جنبش هندی‌های آمریکا)

"Partido Independentista Puertorriqueno" (حزب استقلال پورتوریکو)

"mexicano-chicano" (اتحادیه مهاجران مکزیکی‎‌تبار آمریکا)

"African-American Civil Rights Movement" (جنبش آزادیخواهان سیاهپوست در آمریکا)

"The white left anti-imperialists" (سازمان‌های ضدّامپریالیستیِ سفیدپوستان چپ‌گرا)

"radical Christian Plowshare-groups" (گروه‌های رادیکال مسیحی)

یک مثال بارز دیگر "مومیا ابوجمال" (Mumia Abu-Jamal) متولد 1954 در ایالت پنسیلوانیای آمریکاست.

ابوجمال به عنوان خبرنگار، تحلیلگر رادیو WHYY و نویسنده در حوزۀ حقوق شهروندی فعالیت داشت. وي عضو جنبش سياه پوستان آمريكا (پلنگان سياه) بود و مدت‌ها به خاطر تهیه و انتشار خبرهای جنجالی و تکان‌دهنده دربارۀ وحشی‌گریِ پلیسِ نژادپرست آمریکا، به شجاعت شهرت یافته بود. طرفداران وی، لقب "صدای بی‌صدایان" به او داده بودند.

ابوجمال 9 دسامبر 1981 توسط پلیس دستگیر شد و در یک درگیری فیزیکیِ خیابانی گروهی با پلیس به گواه شاهدان عینی، تا حدّ مرگ کتک خورد. در همان درگيري یک افسر پلیس کشته شد و ابوجمال را به اتهام قتل وی بازداشت و محكوم به اعدام کردند. سپس ديوان عالي دستور تجديد نظر در حكم وي را در ايالات "پنسيلوانيا " داد و حکم وی به حبس ابد تقلیل یافت، اما تمام این‌ها در حالی است که وي از همان ابتدا به دادگاه اعلام بي‌گناهي كرده بود.

اعضاي پارلمان اروپايي تأكيد دارند كه وي مرتكب قتل نشده است. کمپین ملی "Freedom Now!" توسط سازمان عفو بین‌الملل و حقوق بشر زندانیان سیاسی (National campaign for Amnesty and Human Rights for Political Prisoners.) تشکیل شد و دبیرکل این سازمان صراحتاً بر خدمتِ ارزندۀ زندان‌های آمریکا به نژادپرستی و ظلم صحّه گذاشت.

علاوه بر این، تظاهرات‌های بسیاری در شهرهای مختلف آمریکا در حمایت از ابوجمال شکل گرفت که مهم‌ترین آن‌ها در فیلادلفیا، سن‌فرانسیسکو و واشنگتن بود. اعتراض اصلی طرفداران وی این بود که تنها دليل زنداني شدنِ ابوجمال، اتهام و توطئه علیه اوست.

نه تنها اعتراضات، گره‌ای از حبس ناعادلانۀ ابوجمال باز نکرد، بلکه او از سال 1995 تا دسامبر 2011 به زندان فوق امنیتی SCI-Greene شهر پنسیلوانیا منتقل شد.

ابوجمال تا هم‌اکنون به جرم سیاسی در زندان به سر می‌برد. او سال 2008 تصريح كرد به دليل بي‌نظمي‌هاي محاكمه از پيگيري درخواست‌هاي مكرر كه بي‌گناهي او را به اثبات برساند، دلسرد شده است.

در گزارش بعد ریشه به زندانیان سیاسی دیگری در ایالات متحده آمریکا خواهیم پرداخت.

(کلیه منابع، در پایان گزارش سوم ذکر خواهد گردید)