اعطای نشان فداکاری به شهید «احمدبیگی»
برابر تصویب «شورای عالی نشانها» در ارتش جمهوری اسلامی ایران، نشان فداکاری به شهید «یعقوب احمدبیگی» تعلق گرفت.
- بنا به اعلام روابط عمومی ارتش، برابر تصویب «شورای عالی نشانها» در ارتش، بهپاس رشادت و مدیریت جهادی در صحنهها و برهههای سرنوشتساز دوران پیروزی انقلاب و دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام، «یعقوب احمدبیگی» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستادهاند، تعلق گرفت.
نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و ازخودگذشتگی دانشجویان و دانشآموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کردهاند؛ بنابراین گزارش، شهید یعقوب احمد بیگی، در سال ۱۳۲۹ در روستای «قلعه جعفر بیگ» از توابع شهرستان تویسرکان در استان همدان چشم به جهان گشود.
پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۸ در آزمون دانشکده افسری شرکت کرد و پس از قبولی وارد دانشکده شد. در روزهای اول پیروزی انقلاب «نماینده ارتش در بیت حضرت امام (ره)» بود و هشت ماه در جوار ایشان خدمت کرد. پس از انتقال به زابل در سال ۱۳۶۱، در همان سال عازم جبهههای جنوب شد. پس از هفت ماه حضور شبانهروزی در جبهه، در سال ۱۳۶۲ به زاهدان رفت و چندی بعد به ایرانشهر منتقل شد. وی در مهرماه سال ۱۳۶۴ عازم سومار شد و در خط مقدم به هدایت آتش توپخانه قوای اسلام پرداخت.
سرانجام این شهید والامقام در تارخ ۳ آبانماه ۱۳۶۴ مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد.
نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و ازخودگذشتگی دانشجویان و دانشآموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کردهاند؛ بنابراین گزارش، شهید یعقوب احمد بیگی، در سال ۱۳۲۹ در روستای «قلعه جعفر بیگ» از توابع شهرستان تویسرکان در استان همدان چشم به جهان گشود.
پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۸ در آزمون دانشکده افسری شرکت کرد و پس از قبولی وارد دانشکده شد. در روزهای اول پیروزی انقلاب «نماینده ارتش در بیت حضرت امام (ره)» بود و هشت ماه در جوار ایشان خدمت کرد. پس از انتقال به زابل در سال ۱۳۶۱، در همان سال عازم جبهههای جنوب شد. پس از هفت ماه حضور شبانهروزی در جبهه، در سال ۱۳۶۲ به زاهدان رفت و چندی بعد به ایرانشهر منتقل شد. وی در مهرماه سال ۱۳۶۴ عازم سومار شد و در خط مقدم به هدایت آتش توپخانه قوای اسلام پرداخت.
سرانجام این شهید والامقام در تارخ ۳ آبانماه ۱۳۶۴ مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *