آمریکا بعد از 11 سپتامبر "افغانستان" را ویران کرد

فارن‌پالیسی نوشت: فقط چند روز پیش از تراژدی 11 سپتامبر افغانستان یک کشور کاملاً فراموش شده بود.

میهن زیبای افغانستانی‌ها که زمانی «باغ آسیای مرکزی» بود، از سال 1979 بدین‌سو به میدان نبرد جنگ‌های نیابتی تبدیل شده بود.

مردم افغانستان با افتخار از کشورشان دفاع کردند؛ اما به دست قدرت‌های خارجی، ویران‌گرترین نبردهای جنگ سرد را متحمل شدند.

چشم‌پوشی ایالات متحده از افغانستان و فرصت‌ طلبی پاکستان

پس از آن که جنگ پایان یافت، آن‌ها طبیعتاً از ایالات متحده و متحدان آن یعنی عربستان سعودی و پاکستان انتظار حمایت داشتند اما آمریکا افغانستان را به حال خود واگذار کرد و از بازسازی و ایجاد ثبات در این کشور خودداری کرد.

چشم‌پوشی ایالات متحده از افغانستان فرصتی مناسب برای پاکستان بود تا به منظور پر کردن این خلاء و  نفوذ کامل بر این کشور نهایتاً به یکی از اهداف اصلی ژئواستراتژیکی خود در منطقه دست یابد.

اسلام‌آباد با ایجاد طالبان به عنوان یک نیروی نیابتی، تا حدود زیادی در رویکرد استراتژیک خود موفق بود؛ طالبانی که دولت در حال تضعیف پس از جنگ سرد در افغانستان را به طور کامل نابود کرد و در ماه سپتامبر 1996 حکومت به رهبری مجاهدین را از کابل بیرون راند.

طالبان، افغانستان را به سرزمینی بی‌صاحب تبدیل کرد

در همین زمان، طالبان به القاعده پناه داد و از «اسامه بن لادن» رهبر این گروه محافظت کرد.

طالبان علاوه بر اینکه مانع کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر در داخل و خارج از افغانستان نشد. از درآمد قاچاق مواد مخدر برای تامین مالی حملات تروریستی خود در سرتاسر این کشور استفاده کردند.

در مجموع، طالبان افغانستان را به سرزمین بی‌صاحب تبدیل کرد؛ سرزمینی که شبکه‌های تروریستی و جنایی فراملیتی آزادانه در آن فعالیت می‌کردند و اغلب از آن  به عنوان پناهگاه امن عملیاتی استفاده کردند.

شوک، هرج و مرج و ضرر انسانی و مادی‌ که ایالات متحده در 11 سپتامبر متحمل شد، این کشور را وادار کرد تا دوباره در افغانستان درگیر شود، به سرعت طالبان را سرنگون کند و به استبداد آن پایان بدهد.

ناکامی طرح مارشال در بازسازی افغانستان

بعد از حادثه 11 سپتامبر، «جرج دبلیو بوش» رئیس جمهور پیشین ایالات متحده، طرح مارشال یا برنامه بزرگ برای بازسازی افغانستان پیشنهاد داد اما متاسفانه این طرح  هرچند باعث بازگشت 5 میلیون افغانستانی به کشور خود شد، اما با موفقیت همراه نبود.

فارن پالیسی در ادامه گزارش خود به تلفات حملات پهپادهای آمریکایی در افغانستان اشاره کرد و نوشت:از سال 2001 حدود 3 هزار و 500 نیروی بین‌المللی بر اثر حملات مستقیم یا غیرمستقیم تروریست‌ها در افغانستان کشته شده‌اند؛ علاوه براین نیروهای امنیتی افغانستان نیز خساراتی را متحمل شده‌اند و ابتدای این سال حدود 26 هزار غیرنظامی بی‌گناه این کشور کشته شدند.

سازمان ملل گزارش داد که در 6 ماه اول سال 2015، 5 هزار غیرنظامی در افغانستان کشته شدند.

بدون امنیت بازسازی افغانستان با مشکل روبرو است

این گزارش با اشاره به اینکه بازسازی افغانستان ساخت مدارس، دانشگاه، مراکز بهداشتی، بزرگراه، جاده، پل، سیستم آبیاری و نیز سایر زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی را در بر میگیرد، می‌افزاید: زیربناهای افغانستان پس از 37 سال جنگ تضعیف شده‌، جامعه جهانی در ارتش و پلیس این کشور سرمایه‌گذاری نکرده،بنابراین امنیت در این کشور وجود ندارد و بدون امنیت هم روند بازسازی یا آهسته است و یا اصلاً به پیش نمی‌رود.

تعداد اعضای پارلمان افغانستان بیش از همتایان آنها در کنگره آمریکا و پارلمان انگلیس است

نویسنده این گزارش در ادامه به این موضوع پرداخته که زنان و دختران افغانستانی از مداخلات نیروهای بین المللی در کشورشان بیشترین منفعت را برده‌اند؛ آنها در دوره طالبان از اساسی‌ترین حقوق ابتدایی خود از قبیل حق تحصیل و دسترسی به خدمات پزشکی محروم بودند، در حال حاظر 28 درصد از کرسی‌های پارلمان را اشغال کرده‌اند که می‌توان گفت تعداد نمایندگان زن در پارلمان افغانستان بیش از تعداد آنها در کنگره ایالات متحده و یا پارلمان انگلیس است.

فارن‌پالیسی در پایان با اشاره به اینکه افغانستان، نیروهای خودی را جایگزین همتایان بین‌المللی آن‌ها کرده، نوشت: سال گذشته شاهد انتقال مسالمت‌آمیز قدرت سیاسی به رهبری «اشرف غنی» و «عبدالله عبدالله» بودیم.

حکومت وحدت ملی در حال حاظر مشغول اجرای برنامه‌های اصلاحاتی خود است تا دستاوردهای 14 ساله افغانستان را حفظ و تحکیم نماید.

/انتهای پیام/

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.