سالگرد توافق ابراهیم و اهدافی که محقق نشد!
کارنامه یک ساله خیانت امارات، بحرین و مغرب به فلسطین و جهان اسلام نشان میدهد که این توافق نه تنها دستاوردی قابل توجه برای این کشورها و حتی رژیم صهیونیستی و آمریکا به همراه نداشته بلکه روند زوال رژیم صهیونیستی را تسریع، مقاومت ملت فلسطین را فراگیرتر، انزجار ملتها از آمریکا را تشدید کرده و بیحیثیتی را برای سازشکاران به دنبال داشته است.
- بنا به اعلام نورنیوز، «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا طی سخنانی در مراسم نخستین سالگرد امضای توافق عادیسازی روابط میان امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی (توافق ابراهیم) ضمن تقدیر از این کشورها و مراکش که بعدا به این توافق پیوست، خواستار تداوم این مسیر از سوی دیگر کشورهای عربی شد.
خیانت این کشورها به آرمان قدس شریف و جهان اسلام گرچه با ادعای تسهیل حل مشکلات ملت فلسطین توجیه شد، اما چنانچه از همان ابتدا مشهود بود و کسی این ادعا را نپذیرفت، توافق مذکور در عمل علیه موضوع فلسطین و تماما در راستای منافع و اهداف شوم اسرائیل اجرایی شد.
رژیم صهیونیستی از رهگذر این توافقها نه تنها سعی کرد به موجودیت جعلی خود مشروعیت ببخشد بلکه ضمن کسب منافع اقتصادی، زمینه را برای گسترش فعالیتهای ضدامنیتی و شرورانه خود در منطقه مهیا و تیمهای متعدد جاسوسی را در این کشورها مستقر کرد.
ورای مباحث اعتقادی در این ماجرا، این کشورها به حسب سود و هزینه مادی و اعتباری نیز متضرر شدهاند:
نخست؛ این سازشکاری در درون این کشورها زمینهساز تنفر شدید مردم از دولتمردانشان بوده که نمود آن را در تظاهرات و اعتراضات مردم بحرین و مغرب میتوان مشاهده کرد.
دوم؛ گسترش موج انتفاضه اخیر از غزه و کرانه باختری تا قدس و اراضی اشغالی ۱۹۴۸ نشان داد که ملت فلسطین نیز به طور کامل اعتماد خود به این کشورها را از دست داده و با تکیه بر راهبرد مقاومت آرمان خود را دنبال میکنند.
سوم؛ این کشورها از این توافق در پی رسیدن به امنیت پایدار بودند حال آنکه روند تحولات نشان میدهد با توجه به باز شدن دست تلآویو در استفاده از ظرفیتهای این کشورها در راستای انجام اقدامات شرورانه، همان امنیت نیم بند هم از دست رفته است.
طبق شواهد موجود؛ انفجار و اختلال در کشتیهای اماراتی و مشکلات ایجاد شده در دریانوردی و تجارت دریایی در آبراههای منطقه، ناشی از اقدامات تیمهای جاسوسی و تروریستی رژیم صهیونیستی مستقر در کشورهای سازشکار عربی بوده است.
چهارم؛ از اهداف بحرین و امارات بهرهگیری از ظرفیتهای رژیم صهیونیستی در جنگ علیه مردم یمن بود حال آنکه امروز امارات و متحدانش در یمن جز فرار از این کشور گزینهای پیش رو ندارند و حمایتهای غرب و رژیم صهیونیستی نیز نتوانسته آنها را از شکست رهایی دهد.
پنجم؛ این خیانت همچنین با هدف جلب حمایت آمریکا صورت گرفت فرار رفتار واشینگتن در قبال افغانستان و آنانی که سالها به آمریکا خدمت کرده بودند نشان داد که آمریکا هرگز قابل اعتماد نیست و کشورهایی که با توهم برخورداری از حمایت آمریکا تن به خواستههای آن میدهند در نهایت با خیانت و منفعتطلبی آمریکایی قربانی خواهند شد و سرنوشتی جز نابودی نخواهند داشت.
ورای مباحث اعتقادی در این ماجرا، این کشورها به حسب سود و هزینه مادی و اعتباری نیز متضرر شدهاند:
نخست؛ این سازشکاری در درون این کشورها زمینهساز تنفر شدید مردم از دولتمردانشان بوده که نمود آن را در تظاهرات و اعتراضات مردم بحرین و مغرب میتوان مشاهده کرد.
دوم؛ گسترش موج انتفاضه اخیر از غزه و کرانه باختری تا قدس و اراضی اشغالی ۱۹۴۸ نشان داد که ملت فلسطین نیز به طور کامل اعتماد خود به این کشورها را از دست داده و با تکیه بر راهبرد مقاومت آرمان خود را دنبال میکنند.
سوم؛ این کشورها از این توافق در پی رسیدن به امنیت پایدار بودند حال آنکه روند تحولات نشان میدهد با توجه به باز شدن دست تلآویو در استفاده از ظرفیتهای این کشورها در راستای انجام اقدامات شرورانه، همان امنیت نیم بند هم از دست رفته است.
طبق شواهد موجود؛ انفجار و اختلال در کشتیهای اماراتی و مشکلات ایجاد شده در دریانوردی و تجارت دریایی در آبراههای منطقه، ناشی از اقدامات تیمهای جاسوسی و تروریستی رژیم صهیونیستی مستقر در کشورهای سازشکار عربی بوده است.
چهارم؛ از اهداف بحرین و امارات بهرهگیری از ظرفیتهای رژیم صهیونیستی در جنگ علیه مردم یمن بود حال آنکه امروز امارات و متحدانش در یمن جز فرار از این کشور گزینهای پیش رو ندارند و حمایتهای غرب و رژیم صهیونیستی نیز نتوانسته آنها را از شکست رهایی دهد.
پنجم؛ این خیانت همچنین با هدف جلب حمایت آمریکا صورت گرفت فرار رفتار واشینگتن در قبال افغانستان و آنانی که سالها به آمریکا خدمت کرده بودند نشان داد که آمریکا هرگز قابل اعتماد نیست و کشورهایی که با توهم برخورداری از حمایت آمریکا تن به خواستههای آن میدهند در نهایت با خیانت و منفعتطلبی آمریکایی قربانی خواهند شد و سرنوشتی جز نابودی نخواهند داشت.
رَکب اخیر آمریکا و انگلیس به فرانسه در ماجرای توافق با استرالیا نیز نمونه جدیدی از این رفتار ذاتی آمریکاییها محسوب میشود.
نکته مهم از آن سو اینکه؛ سران رژیم صهیونیستی نیز که از پی این توافق بدنبال رفع بحرانهای داخلی و خارجی خود بودند نتوانستند از این حیث طرفی ببندند و بحران ناکارآمدی، معیشت، مهار کرونا، فساد گسترده و تبعیض نژادی همچنان بر دولت این رژیم سایه افکنده است.
بر این اساس؛ کارنامه یک ساله خیانت امارات، بحرین و مغرب به فلسطین و جهان اسلام نشان میدهد که این توافق نه تنها دستاوردی قابل توجه برای این کشورها و حتی رژیم صهیونیستی و آمریکا به همراه نداشته بلکه روند زوال رژیم صهیونیستی را تسریع، مقاومت ملت فلسطین را فراگیرتر، انزجار ملتها از آمریکا را تشدید و بیحیثیتی را برای سازشکاران به دنبال داشته است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *