بحران افغانستان و خطر تجزیه این کشور

- آمریکا که پس از ۲۰ سال اشغال افغانستان به اهدافی که برای خود تعریف کرده بود دست نیافت، اکنون بازی را با ایجاد درگیری میان طالبان و پنجشیر در دستور کار خود دارد.

حتی جو بایدن در تازه‌ترین اظهار نظر خود درباره افغانستان گفته که احتمال بازگشت و بازیافت القاعده نیز وجود دارد.

البته به این گروه‌ها باید داعش را نیز اضافه کرد.

سخن بایدن درباره بازگشت القاعده به افغانستان یک آرزو و یا یک پیش بینی نیست بلکه راهبردی است که آمریکایی‌ها سال‌ها است برای آن نقشه کشیده‎اند.

حضور نظامی آمریکا در افغانستان و حتی در دیگر کشور‌ها همچون سوریه و عراق، تجزیه این کشور‌ها و تشکیل چندین کشور کوچک و ضعیف است که میان آن‌ها در محدوده جغرافیای کشور درگیری و اختلافات باقی خواهد ماند.

افغانستان به خاطر وجود قومیت‌های گوناگون ظرفیت آن را دارد که در شرایط کنونی جرقه تجزیه روشن شود.

طالبان پس از دستیابی به قدرت، اگرچه اعضای کابینه خود را معرفی کرده، اما دولت به معنای واقعی کلمه تشکیل نداده است.

رتق و فتق امور افغانستان بحران زده قاعدتاً کار گروه طالبان نیست و نیازمند همراهی و مشارکت مردم و دیگر جریان‌ها و اقوام این کشور است.

طالبان و حتی احمد مسعود با چالش مشروعیت روبرو هستند، طالبان سعی کرد تا با دعوت از چند کشور برای حضور در مراسم تشکیل دولت خود مشروعیت نسبی را در منطقه به دست آورد.

این سیاست طالبان با شکست روبرو شد چرا که به جز پاکستان دیگر کشور‌ها برای حضور در کابل اعلام آمادگی نکردند و طالبان را به رسمیت نشناخته‎اند.

مردم افغانستان پس از ۲۰ سال اشغال و چپاول این کشور از سوی آمریکا و دیگر کشور‌های غربی اشغالگر، خروج آن‌ها از خاک سرزمین خود را یک فرصت برای بازسازی و ایجاد یک دولت قوی می‌پنداشتند که این فرصت فعلا از دست رفته است.

کشور‌های همسایه که هر یک قدرتی در منطقه هستند، شرایط موجود در افغانستان برای آن‌ها پذیرفتنی نیست، منطقه خواهان صلح و ثبات است، اما آمریکا و غرب خواهان بی ثباتی و درگیری منطقه‌ای است.

قطعاً هر یک از اقوام افغانستان در شرایط بحرانی کنونی از سوی یکی از کشور‌های همسایه به خاطر قرابت قومی و مذهبی حمایت می‌شود.

این حمایت‌ها در صورت گسترده‌تر شدن، حتی به درگیری غیر مستقیم و نیابتی میان کشور‌های همسایه حامی اقوام کشیده خواهد شد.

قدر مسلم سیاست اعلامی و اعمالی کشور‌های همسایه که نقش اساسی در ایجاد صلح و امنیت در افغانستان دارند، بی طرفی در بحران این کشور و تلاش برای تشکیل یک دولت فراگیر مردمی است.