پیمان امنیتی «آکوس»؛ ناقض معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای
پیمان سه جانبه آکوس، بار دیگر نگرانی‌ها درباره استاندارد‌های دوگانه هسته‌ای آمریکا را پررنگ کرد.
– پیمان سه جانبه «آکوس» میان آمریکا و انگلیس از یک سو و استرالیا از سوی دیگر با هدف به اشتراک گذاری فناوری بسیار حساس زیردریایی هسته‌ای، گذشته از همه جنجال‌ها و موضع گیری‌های سیاسی، اقدامی غیرمسئولانه و خطرناک است.
به گزارش «چاینا میل»، پیمان «آکوس» که با ذهنیت مقابله و ممانعت ایجاد شده است، اقدامی غیرمسئولانه و خطرناک بوده و تلاش‌های جهانی برای عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای را به شدت تضعیف می‌کند.
ضمن اینکه صلح و ثبات در منطقه اقیانوس آرام را نیز به خطر می‌اندازد.
صادرات فناوری هسته‌ای به یک کشور عاری از تسلیحات هسته‌ای، نقض آشکار معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (NPT) است که تاکنون بیش از ۱۹۰ کشور جهان آن را امضا کردهاند.
معاهده مذکور جهت اخذ تعهد از جامعه بین المللی برای جلوگیری از پراکندگی تسلیحات هسته‌ای و ارتقا همکاری در استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای در نظر گرفته شده است.
کمک آشکار آمریکا و انگلیس به عنوان کشور‌های دارای تسلیحات هسته‌ای و امضاکننده پیمان «ان پی تی»، به استرالیا در زمینه فناوری‌های هسته‌ای برای مصارف نظامی، بدون شک سبب گسترش مواد و فناوری‌های هسته‌ای خواهد شد.
البته سالهاست که آمریکا چشم خود را بر روی تلاش متحدانش برای دستیابی به فناوری‌ها و تسلیحات هسته‌ای می‌بندد و انگشت اتهام خود را به سمت پروژه‌های هسته‌ای غیرنظامی سایر کشورها، می‌گیرد.
واشنگتن بار دیگر استاندارد‌های دوگانه‌ای در زمینه صادرات و استفاده از تسلیحات هسته‌ای را اجرا می‌کند و از این موضوع به عنوان ابزاری برای بازی خطرناک ژئوپلتیک استفاده می‌کند.
در مقابل این فرصت برای کشور‌های آسیا و اقیانوسیه و حتی سراسر جهان به وجود آمده که به تعهدات عدم اشاعه‌ای استرالیا به عنوان عضو «ان پی تی» و پیمان منطقه‌ای آزاد هسته‌ای جنوبی اقیانوس آرام اشاره کند.
در چند دهه گذشته، کشور‌های غربی با ایجاد بلوک‌های انحصاری تلاش کردهاند تا دستور کار جهانی را در جهت تامین اهداف خود و بدون توجه به منافع مشترک جهانی تامین کنند.
«آکوس» نیز با نام «تضمین صلح و ثبات» در منطقه، در واقع هیچ تفاوتی با سایر گروه‌های کوچک مانند پیمان «پنج چشم» و گروه چهارجانبه امنیتی «کواد» ندارد.
این گروه‌های بسته، نماینده منافع تعداد انگشت شماری از کشورها هستند که اصل چندجانبه گرایی واقعی را زیر سوال برده و تهدیدی جدی برای ثبات منطقه‌ای و بین المللی هستند.
برای افزایش اعتماد متقابل و ارتقای همکاری بین کشورها و در نتیجه تقویت صلح و توسعه، سازوکار‌های منطقه‌ای باید وارد عمل شوند، آمریکا و انگلیس باید فوری ذهنیت منسوخ جنگ سردی خود را کنار گذاشته و احترام به حقوق و اراده کشور‌های منطقه را بیاموزند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *