آموزش مجازی کاریکاتوری از آموزش

-شیوع سراسری بیماری کرونا و هراس از ابتلا دانشجویان و دانش آموزان آموزش کشور را با چالش‌هایی مواجه نمود نظام آموزشی که تا کنون تجربه‌ای در زمینه آموزش مجازی در سطح وسیع نداشت آموزش را وارد شبکه‌های اجتماعی کرد و از این طریق سعی در استمرار آموزش با استفاده از پلتفرم های آموزشی نمود.

تصمیم به بازگشایی و استمرا و ادامه آموزش حضوری تصمیم سخت و حساسی بود و با توجه به اینکه در ابتدای ورود این بیماری تصور روشنی نسبت به تطویل آن وجود نداشت همه‌ی تصمیم هادر لحظه و آنی در این راستا گرفته شد. با تاخیری چند ماهه آرام آرام دانشگاه‌ها و مدارس به سمت مجازی شدن شیوه آموزش پیش رفتند و کم کم هر یک از این مراکز و موسسات با استفاده از یکی از پلتفرم‌های داخلی و خارجی به این سمت و سو کشیده شده اند.

این شیوه و رویه با توجه به پاندمی بودن کرونا ویژه کشور ما نبود بلکه بیش از یک و نیم میلیارد دانش آموز در جهان از این روند متاصر شدده و اسیب‌هایی را به فراخور تصمیمات نظام اموزشی کشورشان تجربه کرده اند.

از یک طرف خطر ابتلا به کرونا و از سوی دیگر دور بودن دانش آموزان و دانشجویان از فضا‌های آموزشی و وقفه ایجاد شده در روند آموزش نگرانی بزرگی است که ذهن تمامی تصمیم سازان را در سراسر جهان به خود مشغول داشته است.

اختلال در روند یادگیری
بر همه واضح و مشخص است که آموزش به طور کامل جز در صورت حضوری و روند چهره به چهره اتفاق نخواهد افتاد، دانشجویان و دانش آموزان نمی‌توانند فضای مجازی را به عنوان محیطی آموزشی برای خود در نظر بگیرند چرا که تا پیش از آن استفاده از این محیط برای آنان به جهت سرگرمی و گذران اوقات فراغت بوده است.

علی نژاد دبیر یکی از دبیرستان‌های شهر تهران در گفت‌وگو با میزان، گفت: به طور کلی دانش آموز نمی‌تواند در فضای مجازی تصور درستی از فضای آموزشی در ذهن داشته باشد و صرفا با فرستادن ویس و فیلم نمی‌توان یادگیری ایجاد کرد، در روند تدریس در فضای واقعی معلم متوجه دریافت مطالب آموزشی از سوی دانش آموز می‌شود و با طرح سوالاتی می‌فهمد که این موضوع به ططور کامل برای دانش آموز جا افتاده است یا خیر؟ همه دانش آموزان نیز در فضای مجازی توجه کامل به تمام نکات گفته شده و تدریس کامل و در نهایت یادگیری مطالب نمی‌کنند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه تدریس در فضای مجازی زمان و انرژی بیشتری را از دبیران طلب می‌کند، اما آن نتیجه‌ای که باید حاصل نمی‌شود علت این امر نیز این نکته است که فزایند یادگیری و یاددهی به طور کامل نمی‌تواند محقق شود.

اختلال در فرآیند عدالت آموزشی
با مجازی شدن آموزش و لزوم ابزار‌های هوشمند برای دسترسی به آموزش بخشی از دانشجویان و دانش آموزانی که در شرایط مناسب اجتماعی و خانوادگی نبودند نتوانسته اند چنانکه باید از این شرایط بهره ببرند. اگرچه که تعدادی از این دانش اموزان حتی مجبور به ترک تحصیل و یا همچنین بازمانده از تحصیل شده اند.

رضوان حکیم زاده معاون ابتدایی آموزش و پرورش درگفت‌وگو با میزان در این مورد گفت: در سال تحصیلی گذشته در حدود ۲۱۰ هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل ناشی از شرایط کرونا وجود داشت که این امار نسبت به سال قبل ۷۰ هزار نفر افزایش داشته است، اگرچه که بستر‌های ویژه‌ای برای استفاده همه دانش آموزان از آموزش مورد استفاده قرار گرفته بود، اما برخی خانواده‌ها به دلایلی، چون نگرانی از شیوع کرونا اجازه تحصیل به فرزندان خود نداده اند.

مجید حسینی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با میزان گفت: در حدود ۲ میلیون دانش آموز در مناطق محروم در کشور وجود دارد که بیشترین آسیب را به جهت عدم دسترسی مناسب به وسایل کمک آموزشی گوشی‌های هوشمند و سایر امکانات از آموزش مجازی متحمل شده اند.