آیا دشمنی با طب ایرانی پایان مییابد؟
- طب ایرانی سالها است که مغفول مانده در حالی که ظرفیت بسیار بالایی برای پیشگیری و درمان بیماریها دارد.
طب ایرانی با کتاب قانون ابو علی سینا شناخته میشود که حتی در بسیاری از کشورهای دنیا همچون کشورهای اروپایی در دانشکدههای پزشکی تدریس میشود.
طب اسلامی و طب ایرانی با تلفیق یکدیگر مکمل هم شدند و اکنون طب ایرانی اسلامی شکل گرفته که با وجود ظرفیتهای بسیار زیاد آن از سوی برخی مسئولین با بی مهری روبرو است.
یکی از دلایل اصلی مخالفت با طب ایرانی، مافیایی است که در بخش درمان وجود دارد.
شاید شما هم یکی از افرادی باشید که با مخالفت پزشکان طب مدرن با درمان از طریق طب ایران روبرو شده است.
متأسفانه این دیدگاه در میان پزشکان مدرن که اعتقاد به درمان با داروهای شیمیایی دارند، بسیار قوی است که طب ایرانی اسلامی کارآمدی ندارد و نمیتواند جایگزین طب مدرن شود.
طب ایرانی اسلامی قصد آن را ندارد تا خود را جایگزین طب مدرن کند و یا پزشکان شیمیایی را کنار بزند تا در جایگاه آنها قرار گیرد.
طب ایرانی قصد دارد با ابراز وجود خود که سابقه طولانی در تاریخ ایران دارد، رقیب جدی طبی شود که حتی پایه همان طب مدرن است.
باید رقابت سالم میان این دو سبک از پزشکی در جامعه ایجاد شود.
وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی همانگونه که به پزشکی مدرن بها میدهد و حمایت میکند، باید از طب ایرانی اسلامی نیز حمایت و دفاع کند و زمینه ابراز وجود بیشتر به این بخش بدهد.
سامان دادن به پزشکان طب ایرانی، ایجاد مراکز درمانی زیر نظر وزارت بهداشت، ایجاد داروخانههایی که داروهای گیاهی را بر اساس نسخههای پزشکان این بخش به بیماران تجویز میکنند، بخش از اقداماتی است که باید برای سامان دادن به آن انجام شود.
جدای از آن رقابتی که میان این دو سبک از طبابت به وجود خواهد آمد باعث ارائه خدمات بهتر از سوی دو طرف خواهد شد.
ضمن آن که حق انتخاب نیز به مردم داده میشود تا خود از میان طب مدرن و طب ایرانی و سنتی انتخاب کنند.
در بحرانی که با شیوع ویروس کرونا در کشور به وجود آمد، برخی با دشمنیهایی که با طب ایرانی اسلامی کردند، از ورود این بخش برای پیشگیری و درمان کرونا جلوگیری کردند در حالی که این بخش میتوانست بخشی از فشار زیادی که به نظام سلامت کشور وارد میشود بر عهده گرفته و کاهش دهد.
متاسفانه در زمینه طب ایرانی اسلامی، بدبینیهایی ایجاد شده که باعث گشته اعتبار آن تخریب و تضعیف شود که البته این اقدامات مخرب هم از درون این بخش وجود داشته و هم از بیرون آن.
افرادی با ادعای دانش در زمینه طب ایرانی و اسلامی با اظهارات خود باعث تخریب آن شدند و از بیرون نیز نسبت به آن گارد جدی وجود دارد که البته از سوی بخش پزشکی مدرن صورت میگیرد.
باید دیدگاه وزارت بهداشت و نظام سلامت کشور را نسبت به طب ایرانی تغییر داد تا بتوان از این بخش پزشکی کشور بهره بیشتری برد.
کشورهای غربی با انحصار داروهای خاص شیمیایی خود نوعی استثمار دارویی در جهان ایجاد کرده اند که هم اکنون نیز ایران به خاطر تحریمهای اقتصادی به آن دچار است و داروهای خاص برای بیماران با دشواری وارد میشود و کمبودهای زیادی در این بخش وجود دارد.
امید است با روی کار آمدن دولت جدید و نگاهی که این دولت و وزیر بهداشت آن به طب ایرانی اسلامی دارد، در این بخش شاهد شکوفاییهای امید بخشی باشیم که قطعاً میتواند دنیا را شگفت زده کند.