ابوریحان بیرونی؛ شاعر، فیلسوف و پژوهشگری برجسته/ضرورت شناخت اندیشه‌های نابغه ایرانی
کاظم کامران شرفشاهی در گفت‌وگو با پیرامون سالروز بزرگداشت ابوریحان بیرونی گفت: ابوریحان بیرونی از جمله بزرگترین شخصیت‌ها و نوابغ علمی ایران و جهان به شمار می‌رود و زندگی این شخصیت فرهیخته و تیزهوش حیرت انگیز است.
وی در همین راستا ادامه داد: اگرچه از حیات ابوریحان زمان زیادی می‌گذرد، اما او همچنان به عنوان یکی از نوابغ علمی مورد توجه همگان است، همه ابوریحان را به عنوان یک پژوهشگر و دانشمند در رشته‌های گوناگون می‌شناسند او توانست در زمان زندگیش اطلاعات ارزشمند علمی را به جامعه بشریت ارائه کند و توانسته کشفیات ارزنده را در راستای آسایش زندگی جامعه بشری به ثبت برساند.
شرفشاهی به مهمترین آثار ابوریحان بیرونی اشاره و تاکید کرد: شاید بتوان از جمله مهمترین آثار ابوریحان بیرونی را کتاب ماللهند و آثارالباقیه نامید البته تالیفات فراوانی به ابوریحان‌بیرونی نسبت داده شده که برخی از این آثار در اثر رویداد‌های مختلف به تاراج زمان رفته است و تنها تعداد مشخصی از آثار همچنان باقی مانده است.
وی به شخصیت ابوریحان بیرونی اشاره و بیان کرد: ابوریحان به تمام علوم زمان خودش تسلط ویژه داشته همچنین به عنوان یک صاحب نظر در علم جغرافیا فلسفه خصوصاً نجوم شناخته می‌شود از جمله نظراتش در حوزه زبان‌شناسی و علاقه اش به زبان فارسی نیز در موارد بسیاری نام برده شده است در عین حال علاقه او به زبان مادریش سبب شده تا کتاب به زبان فارسی داشته باشد.
این عضو انجمن قلم در مورد ابوریحان ابراز کرد: ابوریحان بیرونی در آثار خود ظرفیت و جایگاه زبان فارسی را بیان کرده از سوی دیگر از آنجا که تسلط و اشراف این شخص به زبان و فرهنگ ادبیات فارسی بسیار بوده توانسته نکاتی ارزشمند پیرامون زبان فارسی را در آن دوره مطرح کند به هر حال آنچه از آثار و متون ادبی باقی مانده است نشان می‌دهد ابوریحان دست توانمند در حوزه شعر و ادبیات داشته و در عین حال با برخی از سخنوران زمان خود در ارتباط بوده عده‌ای دیگر معتقدند که او اشعاری سرود بوده که در جای خود جذابیت داشته است، اما اشعارش از بین رفته و صرفاً اشاراتی از این سو و آن سو در مورد اشعار این شخصیت ذکر شده است.
شرفشاهی پیرامون شیوه نگارش متون ابوریحان بیان کرد: ابوریحان تسلط ویژه‌ای بر نگارش متون داشته و این نکته از آثار باقیمانده از وی قابل استخراج است علاوه بر این توانمندی و تسلطش بر علوم زمان زمینه را فراهم کرده تا همه او را به عنوان یک فیلسوف بشناسند.
وی به اهمیت ابوریحان بیرونی به عنوان یک دانشمند اشاره و ابراز کرد: ابوریحان برای جهانیان شخصیت شناخته شده است و به لحاظ تاریخی هیچ کس نمی‌تواند او را از جامعه ایرانی مصادره کند، اما باید این مهم را در نظر داشت که تمام شخصیت‌های علمی و هنری متعلق به تمام ملیت‌ها و بشریت هستند لذا مرز‌ها و جغرافیای نمی‌تواند عاملی برای به فراموشی سپردن برخی از افراد شود.
این نویسنده پیرامون وظیفه ما در قبال دانشمندانی همانند ابوریحان تصریح کرد: وظیفه ما در این برهه بیش از هر چیز دیگری شناخت اندیشه‌های ابوریحان بیرونی است همچنین شناخت و مطالعه آثار ابوریحان از جمله نکاتی است که می‌تواند برای نسل جوان قابل توجه و الگو باشد در عین حال وجود افرادی همانند ابوریحان‌بیرونی عاملی غرورانگیز برای جامعه ایرانی محسوب شود.
وی خصلت پژوهشگری ابوریحان بیرونی را مورد بررسی قرار داد و افزود: عطش سیری ناپذیر و کسب علم و دانش و اطلاعات ابوریحان را به عنوان یکی از برجسته‌ترین پژوهشگران ایرانی بدل کرده است در تاریخ آمده است که هنگامی که آخرین لحظات عمرش را می‌گذراند همچنان منتظر رسیدن اطلاعات پژوهشی از یک فرد بود، وقتی علت نگاه جستجوگرانه ابوریحان بیرونی را از خودش جویا شدند متوجه شدند که قرار بوده است این فرد تحقیقاتی انجام دهد و جواب این تحقیق را به ابوریحان بدهد این امر نشان می‌دهد علاقه جستجو گرانه برای دریافت علم و پژوهش تا چه حد در این فرد زنده بوده و این امر چقدر مهم و چقدر راهگشا برای جامعه امروزی است.
شرفشاهی اهمیت پژوهش و نگاه جستجوگرانه ابوریحان بیرونی را مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد: پژوهش و بررسی‌های علمی یکی از نکات مهم است که جامعه به آن نیاز دارد چنانچه همه افراد به آن توجه داشته باشند قطعا به جامعه توسعه‌گرا تبدیل خواهیم شد، هنگامی که ابوریحان بیرونی در بستر مرگ بود و به او خرده گرفتند که چرا همچنان به دنبال پاسخ سوالاتش است و او پاسخ داد دانستن و مردن بهتر است یا ندانسته مردن؟ جامعه امروز باید به این مهم توجه ویژه داشته باشد، زیرا این کلیدی راهگشا برای حرکت به سمت تعالی رشد و توسعه خواهد بود. بررسی زندگی یک عالم و دانشمند امری ارزشمند است، زیرا تجربه‌های او راهنمایی برای زندگی ما خواهد بود.