روزهای دشوار سجادی در وزارت ورزش؛ نابسامانی‌ها به پایان می‌رسد؟
- با رای اعتماد مجلس شورای اسلامی به حمید سجادی، او چهارمین وزیر تاریخ ورزش کشور لقب گرفت. پیش از سجادی، محمد عباسی، محمود گودرزی و مسعود سلطانی‌فر عهده‌دار این سمت بودند که در خصوص عملکرد آنها نقد‌های بسیاری صورت گرفت. سجادی سابقه حضور در وزارت ورزش را به عنوان معاون ورزش قهرمانی دارد و همین سابقه می‌تواند در ۴ سال آینده به کمک او بیاید؛ آن هم در شرایطی که ورزش کشور در دولت پیشین نتوانست عملکرد موفقی در حوزه‌های قهرمانی و حتی همگانی داشته باشد.
مهمترین چالش‌های سجادی در وزارت ورزش و جوانان را می‌توان در ابعاد مختلف مورد بررسی قرار داد. در ادامه به مهمترین این چالش‌ها پرداخته شده است.
مشکل همیشگی انتخابات فدراسیون‌ها
در طول سال‌های گذشته انتخابات فدراسیون‌ها به یکی از مهمترین مسائل ورزش کشور تبدیل شد. با وجود اینکه تعیین روسای فدراسیون‌ها در ایران توسط مجمع انتخاباتی مشخص می‌شود، اما همیشه این شائبه وجود داشته که وزارت ورزش با روش‌های مختلف فرد مورد نظر خود را به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب می‌کند. این موضوع آنقدر حاد شده که برخی از فدراسیون‌های جهانی و حتی کمیته بین‌المللی المپیک هم نسبت به انتخابات فدراسیون‌های ورزشی در ایران حساس شده‌اند و حتی کار به تهدید به تعلیق ورزش ایران هم کشیده شده است. انتطاری که از سجادی می‌رود این است که شرایطی فراهم کند تا انتخابات فدراسیون‌ها کاملا عادلانه برگزار شود و اینگونه نباشد که برخی از کاندیدا‌ها به دلایل واهی رد صلاحیت مدیریتی شوند و برخی دیگر از طرف وزارت ورزش مورد حمایت قرار بگیرند.
تعیین تکلیف شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزش
شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی به چالشی بزرگ برای وزارت ورزش تبدیل شده است. این شرکت مالکیت اماکن ورزشی که متعلق به فدراسیون‌ها هستند را در اختیار دارد و همین موضوع سبب شده فدراسیون‌ها برای در اختیار داشتن اماکن ورزشی که متعلق به خودشان است به شرکت توسعه اجاره بها پرداخت کنند. حتی گاهی اوقات اماکن ورزشی به بخش خصوصی واگذار شده و در چنین شرایطی نمی‌توان انتظار داشت که فدراسیون‌ها برای اجاره اماکن ورزشی بتوانند با بخش خصوصی رقابت کنند.
در شرایطی که این فدراسیون‌ها با مشکلات مالی زیادی روبرو هستند پرداخت اجاره بها باعث تشدید مشکلات آنها شده است. شرکت توسعه و تجهیز به قدری فربه و بزرگ شده که برای پرداخت حقوق کارمندانش هم به مشکل خورده است. اینکه این شرکت چه فایده‌ای برای ورزش کشور دارد مشخص نیست؛ چرا که تا الان به جز فشار مضاعف مالی به فدراسیون‌ها عملکرد قابل توجه دیگری نداشته است. به همین خاطر انتظار می‌رود سجادی راه حلی برای رفع این معضل بزرگ پیدا کند.
بی سروسامان مثل استقلال و پرسپولیس
استقلال و پرسپولیس دو باشگاهی هستند که بار اصلی فوتبال کشور را به دوش می‌کشند؛ دو باشگاهی که اگر وجود خارجی نداشتند فوتبال در ایران تا این حد مورد اقبال مردم نبود؛ اما سرخابی‌ها در سال‌های گذشته هرگز روزهای خوشی را تجربه نکردند و هر سال درگیر مشکلات و مسائلی بودند که به خاطر سوءمدیریت ایجاد شده بودند.
قرار بود در دولت قبلی سهام استقلال و پرسپولیس در فرابوس عرضه شود و در این خصوص مانور‌های خبری بسیاری ایجاد شد که البته هرگز این اتفاق رخ نداد. این که این مسئله تا چه حد امکان‌پذیر است مشخص نیست؛ اما هواداران استقلال و پرسپولیس انتظار دارند شرایطی ایجاد شود تا تیم‌های مورد علاقه‌شان به سروسامان برسند. انتخاب‌های اشتباهی که برای سرخابی‌ها و به خصوص باشگاه استقلال صورت گرفت از مهمترین نکات منفی کارنامه سلطانی‌فر محسوب می‌شود.
ساختار ناکارآمد وزارت ورزش
سال گذشته بود که ژاله فرامرزیان، معاون مالی و نیروی انسانی وزارت ورزش در گفت‌وگو با میزان عنوان کرد که ساختار وزارت ورزش بیمار است و بیکار‌های زیادی در این وزارتخانه حضور دارند. در این اظهارنظر حقایق زیادی نهفته است. یکی از مهمترین انتقاد‌هایی که به سلطانی‌فر شد این بود که افرادی در وزارت ورزش منصوب شدند که هیچ ارتباطی به ورزش ندارند؛ ضمن اینکه از کارشناسان و مدیران ورزشی این وزارتخانه هم استفاده درستی نشد. اصلاح ساختار وزارت ورزش می‌تواند یکی از مهمترین اقدامات سجادی در دوره مسئولیتش باشد.
چه کسی معاون ورزش قهرمانی می‌شود؟
معاونت ورزش قهرمانی مهمترین معاونت وزارت ورزش است. انتخاب فردی که بتواند ارتباط مناسب و به دور از چالشی با فدراسیون‌ها داشته باشد بسیاری از حواشی ورزش کشور را از بین خواهد برد. فدراسیون‌های ورزشی بار اصلی ورزش قهرمانی کشور را به دوش می‌کشند و نباید اینگونه باشد که فدراسیون‌ها، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش را رودرروی خود ببینند.
پرداخت بودجه فدراسیون‌ها به صورت عادلانه
یکی از اقداماتی که در ۴ سال گذشته توسط وزارت ورزش انجام شد پرداخت بودجه فدراسیون‌ها بر اساس عملکردشان بوده است. این اتفاق را می‌توان مثبت قلمداد کرد؛ اما باید تغییراتی در آن صورت بگیرد. چرا که عملکرد فدراسیون‌ها تنها در کسب مدال خلاصه نمی‌شود و باید از هر اقدام موثری که توسط فدراسیون‌ها انجام می‌شود استقبال شود. بسیاری از این اقدامات در کوتاه مدت جواب نمی‌دهد و بازدهی آن در سال‌های بعد قابل مشاهده است.
پروژه‌هایی که همچنان نیمه تمام هستند
مدیرانی که پاسخگو نیستند