سارا عرفانی: آثار ادبی پیرامون شهدا اغلب سطحی شدهاند/«شمرون تا کُناردون» روایتی از عشق و ایثار شهید «امیر محمد اژدری»
سارا عرفانی در گفتوگو با پیرامون کتاب «شمرون تا کُناردون» گفت: کتاب «شمرون تا کُناردون» داستان زندگی یک جهادگر آسمانی به نام امیر محمد اژدری است، در این کتاب به فعالیتهای ارزشمند و محروم ستیز این شهید پرداخته شده است.
وی در مورد علت نگارش کتاب «شمرون تا کُناردون» ابراز کرد: آشنایی و شناخت من با شهید امیرمحمد اژدری سبب شد تا با نگاهی به فعالیتها و تلاشهای بیوقفه او برای دستگیری از نیازمندان زمینه برای نگارش کتاب «شمرون تا کُناردون» فراهم شود، بعد از شهادت شهید اژدری همواره با خود میاندیشیدم که چرا در مورد این شهید که شناختی کامل از او دارم و با فعالیتهایش تا حدود زیادی آشنا هستم کتابی ننویسم و دین خودم را اینگونه به وی ادا نکنم.
عرفانی پیرامون شهید امیرمحمد اژدری بیان کرد: امیرمحمد اژدری تنها ۲۵ سال عمر کرده بود، اما به گفته اطرافیانش همانند یک فرد پنجاه ساله فعالیت کرده بود، تلاش و توجه اش برای رفع محرومیت در چهره مناطق محروم سبب شده بود تا مسئولیت گروه پزشکی و درمانی «امام رضا (ع)» همچنین مسئولیت گروه عمرانی «امام رضا (ع)» را همواره بر دوش بکشد او عضو شورای مرکزی قرارگاه «امام رضا (ع)» بود لذا همواره در استانها و شهرستانهای محروم اقدام به شناسایی و سپس برنامه ریزی برای رفع چالشها و مشکلاتی بود که پیش روی محرومان و نیازمندان وجود داشت. او حتی یکی از فعالترین افراد در کمک به زلزله زدگان کرمانشاه بود و در این زمینه به عنوان یکی از پیش قدمان جهادگر شناخته میشد.
وی ویژگی خاص شهید امیرمحمد اژدری را مورد بررسی قرار داد و افزود: آنچه پیرامون ویژگی و شخصیت شهید امیرمحمد اژدری میتوان گفت و در کتاب «شمرون تا کُناردون» نیز به آن اشاره شده خصیصه و علاقه وافر وی به رفع موانع موجود پیش پای محرومین بود؛ تفکر ویژه او بسیار قابل توجه بود، زیرا معتقد بود با وجود عدم حمایتها و کم کاریهای برخی مسئولین و کمبودها و نواقص هیچگاه نباید از مسئولیتها شانه خالی کرد و نباید از آنچه در اطراف ما میگذرد دور بمانیم و حتیالامکان همه تلاشمان برای آبادانی سرزمینمان و رفع نیاز محرومین به کار ببندیم شاید اگر تفکر و عقیده این شهید بزرگوار بسط پیدا کند، قطعاً کشور ما جزو کشورهای توسعه یافته و در عین حال موفق محسوب میشود.
این نویسنده در مورد کتاب «شمرون تا کُناردون» ابراز کرد: کتاب «شمرون تا کُناردون» در حقیقت از آخرین سفر شهید امیرمحمد اژدری آغاز میشود این سفر سه روزه که آخرین روزهای زندگی او محسوب میشود رویدادها و حوادث جالبی را مطرح میکنند البته در کتاب فلش بکهایی به گذشته دارد و فعالیتهای دیگر این شهید بزرگوار را به خوبی مطرح میکند.
عرفانی به سبک نگارش کتاب «شمرون تا کُناردون» اشاره و بیان کرد: کتاب «شمرون تا کُناردون» به سبک داستانی به مخاطب عرضه شده در این داستان فلش بکهایی به گذشته زده تا زندگی شهید امیر محمد اژدری را بیان کند از سوی دیگر کتاب «شمرون تا کُناردون» از زبان خود شهید بیان شده است البته میدانم که این کار یک کار جسورانه است که کمتر رخ داده، اما از آنجا که شناخت قابل توجهی نسبت به شهید داشتم فکر میکردم که میتوانم فضایی نزدیک به تفکرات و فضایی ذهنی او فراهم کنم در عین حال داستان با تکنیکهای فراوان در کتاب «شمرون تا کُناردون» آمده است.
وی در همین راستا ادامه داد: من معتقدم متاسفانه کارهایی که پیرامون شهدا پیش از این شکل گرفته آنگونه که باید و شاید در سطح شهدا نیست و بسیار سطحی شکل گرفته و از تکنیک در آنها استفاده نشده و من معتقدم اگر قرار است برای شهدا کاری انجام دهیم بهتر است که از همه توان و همه تکنیکها استفاده کنیم.
عرفانی تاکید کرد: از آنجا که مصاحبههای گستردهای برای نگارش کتاب «شمرون تا کُناردون» انجام شده بود و کار طولانی شده بود من به همراه نویسنده دیگری اقدام به نگارش کتاب «شمرون تا کُناردون» کردیم و تلاش کردیم تا قلمم آن را به یکدیگر نزدیک کنیم این تجربه جدید بود و من کمتر شنیده ام که در کشور ما دو نویسنده تلاش کنند تا کاری مشترک را تهیه کنند و در این زمینه علم مشترک را به مخاطب ارائه کنند.
این نویسنده کتاب علت نامگذاری کتاب «شمرون تا کُناردون» را مورد بررسی قرار داد و افزود: از آنجا که شروع زندگی شهید امیر محمد اژدری در کتاب «شمرون تا کُناردون» از منطقه شمیران تهران آغاز میشود و پایان زندگیاش متعلق به منطقهای که در آن به شهادت رسیده به لذا کتاب را به نام کناردون نامگذاری کردم، تا تقابل زندگی تا مرگ این شهید را روایت کند.
وی پیرامون جذابترین بخش کتاب «شمرون تا کُناردون» بیان کرد: شاید یکی از جذابترین بخشهای کتاب «شمرون تا کُناردون» متعلق به زمانی است که او برای شناسایی منطقه محروم عازم سفر شده و در مسیر خود متوجه مدرسهای که بیشتر شبیه یک کانتینر است میشود. در حقیقت نیمی از این کانتینر جایگاهی برای علوفه چهارپایان بود و بخش دیگر آن چند صندلی قرار گرفته بود که از آن به عنوان مدرسه یاد میشد، این کانتینر در سرما و گرما محلی برای حضور دانش آموزان محسوب میشد دیدن این صحنه دل شهید اژدری را بسیار به درد میآورد او تصمیم میگیرد همه توانش را به کار ببندد تا بتواند مدرسهای خوب برای بچههای محروم بسازد برای این کار تمام توانش را به کار میگیرد البته تصویری که بر روی جلد کتاب «شمرون تا کُناردون» قرار دارد نیز متعلق به همان مدرسه است که پس از شهادت امیر محمد اژدری پذیرایی دانش آموزان شد.
عرفانی پیرامون کتاب «شمرون تا کُناردون» خاطرنشان کرد: برای من جذاب است تا به جامعه خصوصاً جامعه جوان نشان دهم که افرادی مانند امیرمحمد اژدری جهادگرانی خستگی نا پذیر هنوز وجود دارند که جذابیتهای دنیا آنها را به خود جذب نکرده؛ این شهید در خانوادهای مرفه زندگی میکرد و نیاز نبود که همواره نگران جامعه محرومین باشد، اما او تمام آن جذابیتها را کنار گذاشته بود و همواره در سفرهای متعدد تلاش داشت تا مناطق محروم را شناسایی و با حضور تیمهای پزشکی دندانپزشکی و حتی عمرانی به منطقه برود و در جهت رفع درد و رنج نیازمندان و محرومین تلاش کند حتی او روزهای را به کورههای آجرپزی اطراف شهر میرفت تا در آنجا به حمایت از کودکان محروم و نیازمند برود و یا در مسیر پیاده روی اربعین نیز جزو افرادی بود که تلاش داشت تا شرایط را برای حضور زائران به بهترین شکل فراهم آورد.
این نویسنده کتاب خاطرنشان کرد: او شخصیتی تاثیرگذار و جهادی داشت؛ باید جامعه بداند که هنوز نیز جوانانی داریم که مانند هشت سال دفاع مقدس در جبهههای جهادی حضور مییابند و خاموش، ولی تاثیرگذار حرکت میکنند تلاش شهید امیر محمد اژدری تنها متعلق به گروه یا اجتماع خاصی نبود، تلاش او برای رفع محرومیت از چهره حتی مسیحیان قابل توجه بود تا جایی که در مراسم شهادت تعدادی از شهدای مسیحی حضور یافت و از تلاشهای آنان تشکر کرد.