تاثیر مشارکت مردمی در پیشگیری از وقوع سرقت

علیرضا ناصری نژاد جانشین پلیس پیشگیری پایتخت درخصوص سهم نگرانی‌ها از دستبرد به اموال در دغدغه‌های مرتبط با امنیت شهروندی به میزان گفت: برآورد روشنی درباره این موضوع نمی‌توان به دست داد. به ویژه که در شرایط کنونی و با گسترش ابتلای شهروندان به بیماری کرونا ترس از مرگ به بزرگترین دغدغه و نگرانی برای مردم تبدیل شده است. شاید اگر امروز با بیماری کرونا مواجه نبودیم ترس از سرقت اموال به یکی از مهمترین دغدغه‌های مردم تبدیل می‌شد.

وی درباره تاثیر گسترش پدیده سرقت بر شان و جایگاه عمومی پلیس گفت: به هرحال مردم تامین امنیت را از پلیس مطالبه می‌کنند و این یکی از خواسته‌های اصلی شهروندان است. ماموریت اصلی پلیس هم برقراری نظم و امنیت است و این مساله شعار اصلی پلیس هم محسوب می‌شود. من تصور می‌کنم اگر به هر دلیلی امنیت محقق نشود در این صورت مردم به اصلی‌ترین خواسته‌ای که از پلیس دارند نرسیده اند و خود پلیس هم نتوانسته ماموریت اصلی خود را به انجام برساند. اما درباره مساله سرقت باید این نکته هم در نظر گرفته شود که چندین مولفه در بروز این پدیده نقش آفرینی می‌کند و نمی‌توان گفت فقط پلیس درباره موضوع سرقت دارای مسوولیت است.

 

ناصری نژاد ادامه داد: در میان عوامل مختلفی که در بروز پدیده سرقت موثر هستند یکی هم وضعیت اقتصادی جامعه است. در اینجا این مساله مطرح می‌شود که شهروندان بتوانند حداقلِ نیازهایشان را از راه مشروع به دست بیاورند. در کنار این نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم به مشارکت‌های مردمی بر می‌گردد. به این معنا که آمادگی ذهنی مردم در خصوص مواجهه و مقابله با سرقت باید شکل بگیرد. در این خصوص بحث مشارکت مردم برای پیشگیری از وقوع سرقت مطرح است.

 

جانشین پلیس پیشگیری پایتخت با بیان اینکه پلیس به طور عمده هر جرمی را به شکل یک مثلث ترسیم می‌کند و اصطلاح مثلث جرم را برای آن به کار می‌برد افزود: از این بابت وجود انگیزه و شرایط وقوع جرم یکی از اضلاع سازنده این مثلث است. به این معنا که فرد مجرم باید شرایط ارتکاب به جرم را داشته باشد. در وضعیت کنونی می‌توانیم وضع اقتصادی جامعه را در شکل دادن به این شرایط موثر بدانیم. ضلع دیگر این مثلث هم خود سوژه سرقت است. مثلا در حوزه سرقت‌های مربوط به موبایل قاپی خود گوشی تلفن همراه جزو عوامل سرقت به شمار می‌رود. ضلع سوم این مثلث هم به مهیا بودن امکان وقوع سرقت بر می‌گردد. این عامل به در دسترس قرار داشتن اموالی که طعمه سرقت واقع می‌شود باز می‌گردد.

 

 

ناصری نژاد خاطرنشان کرد: در صورتی که هر کدام از این سه ضلع حذف بشود دیگر سرقتی اتفاق نخواهد افتاد. از این بابت اگر در حوزه اقتصادی نیاز‌های جامعه به خوبی تامین شده باشد یکی از این اضلاع برداشته شده و در نتیجه جرم سرقت اتفاق نمی‌افتد. در بحث تدابیر پیشگیرانه اگر شهروندان اموالشان را در معرض سرقت قرار نداده باشند باز امکانی برای وقوع سرقت فراهم نمی‌شود. در حوزه مشارکت شهروندان هم اگر مردم احتیاط‌های لازم را داشته باشند و دقت کافی را برای حفاظت از اموالشان به خرج دهند باز شاهد وقوع سرقت نخواهیم بود.

 

وی تصریح کرد: وقتی بخواهیم پدیده سرقت را با شیوه‌ای علمی بررسی کنیم خواهیم دید دو ضلع از این مثلث جرم در دست خود شهروندان است. یعنی آن مالی که طعمه سرقت قرار می‌گیرد و آن شرایطی که مالباخته در اختیار مجرمان قرار می‌دهد به خود شهروندان و نوع رفتارهایشان وابسته است. در گذشته شهروندانی که برای دریافت وجه نقد به بانک مراجعه می‌کردند هنگام خروج از بانک آن وجه نقد را با دقت جاسازی می‌کردند و به خوبی مراقب اطراف خود بودند و کاملا مواظب بودند تا وجه نقدی که با خود به همراه دارند در معرض سرقت قرار نگیرد. درواقع با این شیوه یکی از اضلاع مثلث جرم حذف می‌شد.

 

ناصری نژاد اضافه کرد: در حال حاضر اما شاهد این هستیم که مثلا برخی از شهروندان گوشی‌های گران قیمت تلفن همراه را به راحتی در معرض دید سارقان قرار می‌دهند. بعضی از شهروندان هنگام نشستن در ایستگاه اتوبوس یا درون خودروهایشان درحالی که شیشه را هم پایین داده اند مشغول کار با تلفن همراه می‌شوند و این کالا را در معرض سرقت قرار می‌دهند. این عامل تاثیر قابل توجهی بر وقوع سرقت دارد و بر همین منوال حذف شدن این ضلع هم می‌تواند تاثیر عمده‌ای بر جلوگیری از انجام سرقت بگذارد.