چند نکته مهم پیرامون سیره رفتاری شبیه ترین فرد به «پیامبر اکرم(ص)»/لزوم الگوبرداری جوانان از حضرت «على اکبر (ع)»

حسن طاهری در گفت‌وگو با پیرامون نامگذاری روز هشتم ماه محرم با نام حضرت «علی اکبر (ع)» گفت: در دهه ابتدایی ماه محرم برای یادآوری تلاش و جایگاه شهدای قیام کربلا هر روز با نام یکی از این شهدا نام گذاری شده است که روز هشتم با عنوان حضرت «علی اکبر (ع)» شناخته می‌شود، لذا الگوبرداری از حضرت «علی اکبر (ع)» امری مهم به ویژه برای جوانان است، ایشان جوانی عابد بودند، عبادت گزینه‌ای ارزشمند برای جوانان بشمار می‌رود، در عین حال علاقه بسیاری به تلاوت قرآن داشتند.

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ابراز کرد: حضرت «على اکبر (ع)» بزرگ‌ترین پسر «امام حسین (ع)» بودند ایشان از نظر صورت و سیرت و سخن گفتن، به حدّى شبیه «پیامبر اکرم (ص)» بودند که هر کس شوق دیدار «خاتم النبیین (ص)» را داشت، به ایشان مى‌نگریست، «امام حسین (ع)» هنگامی که حضرت «على اکبر (ع)» به میدان نبرد می‌رفتند فرمودند: خداوندا! گواه باش که جوانى براى جنگ با آنان مى‌رود که شبیه ترینِ مردم به پیامبرت از جهت صورت و سیرت و سخن گفتن است و ما هرگاه مشتاق دیدار «پیامبر اکرم (ص)» مى شدیم، به او نگاه مى کردیم.

*** حضرت «علی اکبر (ع)» یک فرمانده یک الگو

وی جایگاه حضرت «على اکبر (ع)» را در واقعه کربلا مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: حضرت «على اکبر (ع)» از ارکان سپاه «امام حسین (ع)» بودند، ایشان بر حق مدارى و دفاع از حق تا ایثار بسیار استوار بودند و هنگامی که خبر شهادتشان را از زبان پدر بزرگوارشان در مسیر کربلا شنیدند بر عزمشان راسختر شدند، زیرا ولایت را بر حق دانسته و خود را سرباز ایشان می‌دانستند حضرت «على اکبر (ع)» پرورش یافته مکتب «سیدالشهدا (ع)» بودند.

این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: حضرت «على اکبر (ع)» همواره مرید و فرمانبردار «سیدالشهدا (ع)» بودند در مسیر کربلا موذن نماز‌های جماعت به امامت «امام حسین (ع)» بودند ایشان در جریان برخورد سپاه حُر با کاروان «امام حسین (ع)» از فرماندهان بودند همچنین مسئولیت آب رسانى به خیمه‌ها در شب عاشورا برعهده گرفتند از سوی دیگر اولین داوطلب براى شهادت بین بنى هاشم شده و به میدان رفتند.

*** شهادت حضرت «على اکبر (ع)» در راه خدا

طاهری به شیوه شهادت حضرت «على اکبر (ع)» پرداخت و افزود: حضرت «على اکبر (ع)» به میدان رفتند به مبارزه پرداختند سپس به نزد پدر باز گشتند و گفتند: اى پدر! تشنه ام. «امام حسین (ع)» فرمودند: «شکیبایى کن، پسر عزیزم جدّت با کاسه اى پُرآب به تو مى نوشاند». ایشان بازگشت و جنگید، سر انجام با نیزه یکی از دشمنان از اسب به زمین افتاد و دیگر دشمنان دور او را گرفتند و بدن مبارکشان را قطعه قطعه کردند.

وی بیان کرد: پس از شهادت حضرت «على اکبر (ع)» حضرت «زینب کبری (س)» خود را به پیکر به خون افتاده حضرت «على اکبر (ع)» رساندند، خود را بر روی ایشان انداختند و فرمودند: اى برادرم و فرزند برادرم، «امام حسین (ع)» نزد ایشان آمد و دستش را گرفت و حضرت «زینب کبری (س)» را به خیمه، باز گرداند سپس «سیدالشهدا (ع)» به جوانان کاروان روی کردند و فرمودند: «برادرتان را ببرید آنان، او را از آن جایى که بر زمین افتاده بود، بُردند و در خیمه اى نهادند که جلوى آن مى جنگیدند.

***اسوه‌ای برای جوانان

این کارشناس علوم قرآنی به الگو بودن حضرت «علی اکبر (ع)» اشاره و تاکید کرد: حضرت «علی اکبر (ع)» الگو و نمونه‌ای از یک جوان هستند، در زیارت ناحیه مقدسه از فردی به نام مرة بن منقذ عبدی که قاتل حضرت «علی اکبر (ع)» معرفی شده نام بردند و دیگر کسانی که در شهادت ایشان نقش داشتند، لعن شده‌اند همچنین در زیارت عاشورا پس از سلام بر «امام حسین (ع)» و قبل از سلام به اصحاب آن حضرت، سلام جداگانه‌ای نیز به حضرت «علی اکبر (ع)» داده شده است.

احمد رضا شبستری در گفت‌وگو با میزان پیرامون حضرت «علی اکبر (ع)» گفت: در یکی از شب ها که کاروان «امام حسین(ع)» در مسیر کربلا حکت می‌کرد برای لحظاتی خوابی سبک «امام حسین (ع)» را فرا گرفت بعد از مدتی کوتاه بیدار شدند و فرمودند: «انّا لله و انّا الیه راجعون الحمد الله ربّ العالمین» و دو یا سه بار آیه استرجاع را تکرار فرمودند؛ حضرت «علی اکبر (ع)» با درایت و فراستی که داشتند، متوجّه حال پدر شدند لذا مرکب خویش را به سوی اسب پدر هدایت کرده و از پدر گرامیشان سوال فرمودند: «پدر جان از چه جهت آیه استرجاع را تلاوت می‌کنید. «سیدالشهدا(ع)» فرمودند: فرزند عزیزم اندکی که خواب رفتم، سواری عنان اسب را کشید و گفت: «القوم یسیرون و المنایا تسری الیهم» این قوم در حال حرکتند در حالی که مرگ به سوی آنان می‌آید. حضرت «علی اکبر (ع)» پس از لحظه‌ای مکث، با قوّت قلب و شهامتی فرموردند: پدر جان  آیا ما بر حق نیستیم؟ امام در جوابش فرمودند: آری، به خداوندی که بازگشت بندگان به سوی اوست، ما بر حقّیم»، حضرت «علی اکبر (ع)» با شنیدن این پاسخ، بیان فرمودند: ای پدر وقتی بر حق بودن ما مسلّم است در این صورت باکی نیست و بر حق جان می‌دهیم. «امام حسین(ع)» وقتی مشاهده فرمودند: فرزندشان در این مصاحبه معرفتی سربلند و پیروز بیرون آمدند، شاد شدند و او را مخاطب قرار داده و فرمودند: خدایت پاداشی نیکو عطا کند؛ نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر خویش دریافت کند.

***نقش تربیت اسلامی 

وی ابراز کرد: تربیت شایسته «امام حسین(ع)» سبب شد که حضرت «علی اکبر (ع)» به بهترین صفات کمال آراسته شود. حضرت «علی اکبر (ع)» دارای اصالت خانوادگی، تربیت و وراثت، کسب علم و فضایل بودند، خلق و خوی ایشان و رفتار و حرکات و ادب و متانت این حضرت بسیار برجسته بود آن گونه که گفته و نوشته اند، رفتار ایشان یادآور حرکات و رفتار «پیامبر خدا (ص)» بود و همین سبب می‌گشت با دیدن این حضرت یاد «پیامبر اکرم (ص)» در ذهن‌ها زنده شود.

***زنده کردن سیره «پیامبر اکرم(ص)»

شبستری تاکید کرد: گاه این سوال پیش می‌آید اگر امروز حضرت «علی اکبر (ع)» در جامعه حضور داشت چه رویکردی را در پیش می‌گرفتند باید تاکید کنم با توجه به خصلت‌ها و ویژگی‌های شاخص حضرت «علی اکبر (ع)» قطعاً ایشان سیر و اخلاق و ویژگی «پیامبر اکرم (ص)» را ادامه میداد لذا بر هر جوان واجب می‌شود تا علاوه بر مطالعه پیرامون سیره و رویکرد «پیامبراکرم(ص)» و «ائمه اطهار(ع)» توجهی خاص به اجرا کردن سبک و الگوی زندگی این بزرگواران در زندگی خود داشته باشند.

این کارشناس علوم قرآنی اهمیت قیام کربلا را مطرح و خاطرنشان کرد: بزرگداشت حماسه قیام کربلا و فاجعه عاشورا همواره مورد تأکید «ائمه معصومین (ع)» و علما و مراجع جهان اسلام بوده و از اهمیت خاصی برخوردار است؛ بنابراین اگر ما می‌خواهیم که محرم و واقعه عاشورا بزرگ داشته شود، باید تعالیم و شعائر حسینی را در عاشورا و محرم حفظ کنیم.