رضا میرکریمی: امیدوارم اگر از رییس جمهور بپرسند برای هنر چه کردید،برای سومین بار نگوید خانه سینما را باز کردیم

در ابتدای این مراسم رضامیرکریمی به روی صحنه آمد و گفت: سال ها بود مجبور نبودم به روی صحنه بیایم و صحبت کنم اما امروز برایم صحبت کردن کمی سخت است. در حقیقت از خودم خجالت می کشم تا خواسته های مان را اعلام کنم چون در دولت های مختلف  این حرف ها بارها زده شده است و هیچ گوش شنوایی نیست.

وی در ادامه گفت: دولت ها همیشه با سلیقه های مختلف می آیند و می روند اما انگار چیزی که در بین همه آن ها مشترک است کم اعتنایی به هنر و فرهنگ است. دیگر برایمان سخت است که بگویم ما را ببینید به همین دلیل ترجیحاً دیگر در این باره صحبت نمی کنم.

او همچنین گفت: امیدوارم زمانی که از رییس جمهور درباره حوزه فرهنگ و هنر سوال می شود برای سومین بار نگوید که خانه سینما را باز کردیم. این جشن را با ارزش می دانم چون از بزرگانی تقدیر می شود که گنجینه های سینما هستند.  در ادامه قرار است از یک شهروند
تقدیر کنیم چرا که  با رنج مردم آشنا است. در طی دو سال گذشته واقعاًبا اهالی سینما همدل بوده و پای درد و دلهای ما نشسته است.

در ادامه مراسم برای تقدیر از این شهروند که میرکریمی نامبرده بود هیئت مدیره خانه سینما ابراهیم مختاری، محمد رضا معینی، بهمن اردلان، سیدمهدی خادم، عبدالله اسفندیاری، و شادمهرراستین به روی صحنه آمدند و برای تقدیر از علی ربیعی وزیر تعاون و راه اجتماعی دعوت شد تا به روی صحنه بیاید ولوح یادبودی را دریافت کند.

ربیعی «وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی» گفت: ابتدا سلام می کنم و باید بگویم که خجالت می کشم که این جملات را دوستان در مورد من گفتند. واقعاً کاری نکرده ام و اگر هم کاری انجام شده جزو وظایف من بوده است.تمام دولت مانند من فکر می کنند. خوشحالم که د جایی حضور دارم کهمیتوانم برای دلم کاری انجام دهم. من صفت این دولت را «دولت فروتن» گذاشته ام. ما بدون شما نمیتوانیم کاری انجام دهیم. و همه ما به حضور شما نیازمندیم.

وی در ادامه افزود: من هنوز دیالوگ قدرت در فیلم سینمایی «گوزن ها» را حفظ هستم. هیچ نسلی بدون قهرمان ذهنی بزرگ نشده است. سینما در پرورش شخصیت افراد با کمک قهرمان ها بسیار اهمیت بخش است. مه همه سینمای ایران را دوست دارم. حتی فیلم هایی که به آن ها نقد وارد است چون به نظم به نیاز روز  زمان خود پاسخ داده اند. به همه می گویم خسته نباشید.  به نظرم جامعه ایران امروز به بسیاری از موارد نیاز دارد از جمله امید، امید به موفق شدن در کار ها.

او همچنین اظهار داشت: بین سینمای منتقد و سیه تفاوت قائلم. سینمای منتقد ما را به راه کار می رساند. ما نیاز به حرف زدن با جامعه و مردم خود داریم. این سینما میانجی است و باید جامعه را آماده زندگی کند.ما به اعتماد بزرگ در جامعه نیاز داریم. باید جامعه ای بسازیم که رنج مردم در آن کمتر و شادی در آن زیاد شود.  خیلی از سینما گر ها در شکل گیری شخصیت من تاثیر گذار بوده اند. سینماگران می توانند آرزوهای نسل جدید را بسازند تا به زندگی بهتری برسند.

در ادامه مراسم که اجرای آن بر عهده کامران ملکی بود عنوان شد که قرار است ساختمانی جدید به خانه سینما اضافه شود تا آنجانیزخانه اصناف سینمای ایران شود. همایون اسعدیان که دبیر هفدهمین جشن خانه سینما است  در ادامه به روی صحنه آمد و گفت: امسال قرار است  از گنجینه هایی تقدیر شود همچون فرهاد ورهرام. همیشه فکر می کردم که ما می توانیم با ساخت یک فیلم به شهرت برسیم اما یم مستند ساز به تنها چیزی که فکر نمی کند دیده شدن است. او برای این که دیده شود باید سال های سال کار کند.

وی در ادامه گفت: فرد دیگری که همیشه در موردش با احتیاط حرف زده ام احمد رضا درویش بوده است. چرا که جسارت خاصی دارد و همیشه محکم برخورد میکند.ساختن فیلم هایی چون «دوئل»، «رستاخیز» شهامت می خواهد. او شهامتی داشته که سال ها در جبهه ها حضور داشته است.

دبیر هفتدهمین جشن خانه سینما گفت: امشب از سعید پور صمیمی نیز قدردانی میشود.  کسانی که تئاتر دیده اند نمایش «ریچارد سوم» را فراموش نکرده اند. در سینما همچنین آثاری چون «ناخدا خورشید» نیز در ذهن همه بازی وی ماندگار شده است. کار کردن با او بسیار سخت است چون همواره دقیق است.

اسعدیان درباره رضا داوودنژاد گفت: داوودنژاد همچون یک جوان بعد از سال ها همچنان بدون ترس در هنر، تجربه می کند. چرا که جسارت دارد. او هنوزهم در عرصه سینما به دنبال نوآوری است. به همین دلیل او را شایسته دریافت جایزه سیف الله داد می دانیم. او در این سن فیلمی میسازد که قرار است در گروه «هنر و تجربه» نمایش داده شود. او همواره قلبش برای سینمای ایران می تپد.

او در پایان سخنانش گفت: تا آنجایی که به یاد می آورم برای بسیاری از مسئولین و بزرگان دعوت نامه ارسال کردیم برای وزیر خودمان هم «وزیر فرهنگ و ارشاد  اسلامی» علی جنتی دعوت نامه فرستادیم. شخصاً خجالت می کشم که وزیر ما امشب در این جمع حضور ندارد. نمی دانم چه باید بگویم.