واردات روغن زیتون سرطان‌زای پومیس در قالب روغن بکر و فرابکر/ اعلام آمادگی شورای ملی زیتون برای نمونه برداری و آزمایش روغن‌های وارداتی
مهدی عباسی در گفت‌وگو با میزان، درباره وضعیت تولید و صادرات زیتون، گفت: در حال حاضر استان زنجان ۳۵ درصد تولید زیتون کشور را بر عهده دارد و شرایط نامساعد آب و هوایی و عدم رعایت الگوی کشت در استان‌های قزوین، گیلان و زنجان باعث ایجاد چالش بیماری در باغات شده است. این بیماری‌ها از سال‌ها پیش وجود داشته، ولی طی یکی دو سال اخیر طغیان کرده است.
رئیس شورای ملی زیتون ایران تصریح کرد: میزان تولید نسبت به سال قبل دارای وضعیت خوبی است، ولی با وجود بیماری لکه طاووسی که یک بیماری قارچی بوده و از رطوبت بالای ۵۰ درصد شروع به رشد می‌کند و باعث ریزش شدید میوه می‌شود.
وی افزود: وزارت نیرو برای تامین منابع خود، شرکت‌های آب منطقه‌ای استان‌ها را ایجاد کرد در صورتی که این شرکت‌ها دولتی هستند، ولی به شیوه خصوصی خودگردانی می‌شوند. به این شرکت‌ها، بستر رودخانه‌ها را اجاره دادند و با این وضعیتِ بحران خشکسالی، اعلام کردند برنج بکارید که حدود ۶ هزار هکتار در حاشیه رودخانه قزل اوزن زنجان برنج کشت شد که باعث به وجود آمدن گرمای ۴۰ درجه‌ای و بخار آب شالیزار‌ها بر روی درخت زیتون شده و عامل به وجود آمدن بیماری لکه طاووسی است.
عباسی بیان کرد: قبل از صادرات وظیفه ما تامین نیاز‌های داخلی کشور است. ابتدا باید مصرف داخل را پوشش دهیم و بعد اقدام به صادرات کنیم. متاسفانه با توجه به سیاست‌هایی که در بحث زیتون اعمال می‌شود، اجازه کشت باغات زیتون را نمی‌دهند و این مسئله باعث شده که تلاش مضاعف کرده تا به تامین تولید داخل دست پیدا کنیم.
رئیس شورای ملی زیتون ایران گفت: زیتون مقدار خیلی کمی صادر می‌شود از طرفی روغن زیتون را وارد می‌کنیم. اگر بحث کشت برنج را در استان‌هایی مثل قزوین، زنجان و گیلان جمع می‌کردند و بخش کوچکی از میزان آب را به زیتون اختصاص می‌دادند، امسال صادرات زیتون صورت می‌گرفت، زیرا این محصول جزو محصولات استراتژیک محسوب می‌شود.
وی در خصوص این که چرا واردات روغن زیتون صورت می‌گیرد و درکشور تولید نمی‌شود، اظهار کرد: در ایران برنامه ریزی وجود ندارد و مسئولین در مواقع برنامه ریزی توجیه می‌کنند که وضعیت ما بهتر از اروپاست، ولی در عمل وقتی باغات زیتون و این صنعت را مشاهده می‌کنیم شاهد عدم توجه به این صنعت هستیم و کسی هم منابع و برنامه ریزی برای این صنعت در نظر نمی‌گیرد.
عباسی تاکید کرد: دو برابر میانگین مصرف جهانی کنسرو زیتون و ۱.۶ دهم میانگین مصرف جهانی، روغن زیتون مصرف می‌کنیم و این غیرمتعارف و خارج از استاندارد جهانی است.
رئیس شورای ملی زیتون ایران گفت: کنسرو زیتون، میوه شکسته و تازه خوری زیتون ارزش غذایی در مقابل روغن زیتون ندارد، ولی کسی سیاستی را اعمال نمی‌کند که روغن زیتون را به مصرف مردم برساند.
وی در خصوص موانع و مشکلات تولید زیتون بیان کرد: این موانع شامل عدم برنامه ریزی در صنعت زیتون و فراموش شدن بحث الگوی کشت در استان‌های زیتون خیز است. همچنین زیتون از محصولات استراتژیک است، به گونه‌ای که بسیاری از مرگ‌های خاموشی که هم اکنون در جامعه حتی در جوانان رخ می‌دهد مثل بیماری قلبی و ... به دلیل عدم استفاده از آن است.
عباسی در ادامه گفت: باید صنعت زیتون را در استان‌هایی مثل زنجان، قزوین بخش‌هایی از گیلان جایگزینی کنیم. همچنین باید در رابطه با بیماری‌های زیتون تحقیق کنیم، زیرا در صنعت زیتون هیچ درمانی برای بیماری‌های زیتون در نظر گرفته نشده و وجود ندارد.
وی افزود: مشکل دیگر نظارت بر واردات روغن زیتون است هم اکنون روغن‌های زیتونی که در بازار جولان می‌دهد روغن‌های بکر و فرابکر نیستند و طبق استاندارد ۱۴۴۶ ایران واردات این روغن‌ها به ایران ممنوع است، ولی متاسفانه به اسم روغن بکر و فرابکر وارد کشور می‌شوند در صورتی که این محموله پومیس است.
رئیس شورای ملی زیتون ایران گفت: واردات محموله پومیس باعث تزریق سرطان به جامعه و مصرف کنندگان می‌شود و از طرفی فعالین صنعت زیتون داخلی را نابود می‌کند.
عباسی در ادامه بیان کرد: کسانی که روغن بکر تولید می‌کنند مغلوب روغن وارداتی شدند، زیرا مصرف کننده توانایی تشخیص روغن زیتون را ندارد بنابراین سازمان استاندارد باید نظارت انجام دهد و پاسخگو باشد. بار‌ها با سازمان استاندارد مکاتبه کرده ایم که به صورت رایگان نمونه برداری و آزمایش روغن های وارداتی را انجام داده و نتیجه را به آن‌ها اعلام می‌کنیم، زیرا در حال حاضر در بحث نمونه گیری تخلف بزرگی صورت می‌گیرد.
رئیس شورای ملی زیتون ایران گفت: روغن پومیس یک یورو و روغن زیتون استاندارد حدود ۳ و نیم یورو است و کشور مبدا ۳۰ درصد بابت روغن زیتون یارانه پرداخت می‌کند و روغن زیتونی که به دست مصرف کننده به قیمت۱۰۰ هزار تومان می‌رسد در کشور مبدا ۱۳۰ هزار تومان تمام شده است، زیرا یارانه پرداخت می‌کنند تا روغن زیتون را تولید کنند.