دستورالعمل تأسیس و گسترش مدارس علوم و معارف اسلامی
از سوی وزیر آموزش و پرورش، «دستورالعمل تأسیس و گسترش مدارس علوم و معارف اسلامی» به ادارات کل آموزش و پرورش استانها ابلاغ شد.
-به نقل از مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، در راستای تحقق سیاست توسعه علوم اسلامی انسانی و پاسخگویی به نیازهای فرهنگی و دینی جامعه و به منظور اجرای هدف عملیاتی شماره ۱۵ سندتحول بنیادین آموزش و پرورش، «دستورالعمل تأسیس و گسترش مدارس علوم و معارف اسلامی»، از سوی وزیر آموزش و پرورش، به ادارات کل آموزش و پرورش استانها ابلاغ شد.
در بندهایی از این دستور العمل آمده است:
۱-در هر منطقه که حداقل ۳۵۰۰ دانش آموز پسر یا دختر در پایه نهم به تحصیل اشتغال دارند و تاکنون دبیرستان علوم و معارف اسلامی دایر نشده است، در اولین فرصت نسبت به راه اندازی یک واحد پسرانه و نیز دخترانه با هماهنگی دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش اقدام شود.
۲-در تأسیس دبیرستان علوم و معارف اسلامی، توصیه مؤکد به نوع وابسته آن است؛ بنابراین مدیران کل آموزش و پرورش استانها در گام اول، شرایط را برای راه اندازی این مدارس به صورت وابسته فراهم سازند و در صورتی که موفق نشدند به نوع دولتی اقدام کنند.
۳-در صورتی که تأسیس دبیرستان دولتی مستقل مقدور نباشد در مناطقی که تأسیس این مدارس ضروری است با حمایت از تأسیس اینگونه مدارس، در قالب مدارس غیردولتی یا واحد ضمیمه در یکی از مدارس نمونه-شاهد-فرهنگ یا هیأت امنایی معرفی شوند.
۴-در تأمین نیروی انسانی به ویژه در دروس تخصصی و با عنایت به این که تعداد این مدارس در اکثر قریب به اتفاق مناطق بسیار محدود است، حداکثر مساعدت مبذول شود.
۵-سعی کافی در معرفی این رشته و مدارس مربوط به کار رود و با اتکا و دلبستگی دینی و مذهبی مردم نسبت به جلب کمکهای مردمی برای بهبود کیفیت آن تلاش لازم به عمل آید.
۱-در هر منطقه که حداقل ۳۵۰۰ دانش آموز پسر یا دختر در پایه نهم به تحصیل اشتغال دارند و تاکنون دبیرستان علوم و معارف اسلامی دایر نشده است، در اولین فرصت نسبت به راه اندازی یک واحد پسرانه و نیز دخترانه با هماهنگی دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش اقدام شود.
۲-در تأسیس دبیرستان علوم و معارف اسلامی، توصیه مؤکد به نوع وابسته آن است؛ بنابراین مدیران کل آموزش و پرورش استانها در گام اول، شرایط را برای راه اندازی این مدارس به صورت وابسته فراهم سازند و در صورتی که موفق نشدند به نوع دولتی اقدام کنند.
۳-در صورتی که تأسیس دبیرستان دولتی مستقل مقدور نباشد در مناطقی که تأسیس این مدارس ضروری است با حمایت از تأسیس اینگونه مدارس، در قالب مدارس غیردولتی یا واحد ضمیمه در یکی از مدارس نمونه-شاهد-فرهنگ یا هیأت امنایی معرفی شوند.
۴-در تأمین نیروی انسانی به ویژه در دروس تخصصی و با عنایت به این که تعداد این مدارس در اکثر قریب به اتفاق مناطق بسیار محدود است، حداکثر مساعدت مبذول شود.
۵-سعی کافی در معرفی این رشته و مدارس مربوط به کار رود و با اتکا و دلبستگی دینی و مذهبی مردم نسبت به جلب کمکهای مردمی برای بهبود کیفیت آن تلاش لازم به عمل آید.
بیشتر بخوانید:
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *