بُرد قاطع آمریکا مقابل ایران/ فاطمه را سوزاندند، زینب را خفه کردند

گرینوالد با تأکید بر برگزاری دوره های آموزشی برای عاملان مجاهدین خلق [منافقین] در آمریکا می گوید: «چنین به نظر می رسد که چنین ترتیبات و تدارکاتی در قانون اساسی آمریکا حائز عنوان مجرمانه "پشتیبانی مادی" از تروریسم است  که بر اساس قانون اساسی یک جنایت محسوب می شود.»

به گفته گرینوالد سازمان مجاهدین خلق با سرازیر کردن مبالغ هنگفتی به حساب مجموعه ای از شخصیت های دموکرات و جمهوریخواه و روزنامه نگاران و دیگر افراد نظرساز آمریکایی (1.5 میلیون دلار تنها در سال 2012) آنان را به حمایت و طرفداری از خود وادار کرد.

نویسنده الجزیره می نویسد: «اما سیستم قضایی آمریکا ترجیح می دهد جرم "پشتیبانی مادی" از تروریسم را تنها برای مسلمانان بیچاره و بدشانسی مانند "سیدفحد هاشمی" رزرو کند که به عنوان یک شهروند آمریکایی فارغ التحصیل دانشگاه بروکلین، پس از آن که سالها پیش از محاکمه در زندان انفرادی محبوس بود، بعدتر به ادعای فراهم کردن "پشتیبانی مادی" القاعده به 15 سال حبس دیگر محکوم شد. اما نحوه این "پشتیبانی" سیدفحد چه بود؟ این که او تنها یک بار آن هم به طور موقت ناآگاهانه برای مردی سرپناه فراهم کرده بود که از قضا به القاعده جوراب و پالتو بارانی می فروخت.»

فرناندز می نویسد: «این جاست که برای بار دیگر عنوان "معیارهای دوگانه" به ذهن انسان می رسد. همه این مطالب در حالی است که در یک مقاله اخیر که در روزنامه "وال استریت ژورنال" (WSJ) منتشرشده، ایران از سوی خانواده قربانیان ادعایی حملات تروریستی ایران در جهان، محکوم به پرداخت غرامت شده و این قربانیان از گرم شدن روابط آمریکا با ایران احساس خطر و نارضایتی کرده اند.»

به نوشته الجزیره، «این به اصطلاح قربانیان تروریسم ایران، بیش از یکصد پرونده در دادگاه های آمریکا علیه ایران ساخته و پرداخته اند که طی آن ها ایران را متهم به دست داشتن در وقایعی از بمب گذاری سربازخانه ارتش آمریکا در لبنان تا حملات 11 سپتامبر(!) کرده اند. جالب است که بمب گذاری بیروت در شرایطی به حزب الله لبنان منتسب می شود که اساساً این سازمان در آن زمان وجود خارجی نداشته است.»

فرناندز می افزاید: «اما اگر همین طرز استدلال را در مورد حوادث دیگر نیز دنبال کنیم، به نظر می رسد آمریکا برای تعداد بی‌نهایتی از پرونده های قضایی - در لبنان و فراتر از آن - از صلاحیت کافی برخوردار باشد. آمریکا نه تنها در جریان حمله اسرائیل به لبنان با عجله و کشتی از پی کشتی، تسلیحات نظامی به این رژیم سرازیر کرد، که به موجب آن 1200 انسان که اکثراً غیرنظامی بودند جان خود را از دست دادند، بلکه آمریکا از منظر اقتصادی از طریق میلیاردها دلار کمک سالانه و از منظر اخلاقی با تکرار بی وقفه شعار "حق اسرائیل بری دفاع از خود" در تداوم تروریسم اسرائیل در غزه کمک قابل توجهی کرده است.»

بلن فرناندز نویسنده این مقاله در ادامه در بخش دیگری از حملات هواپیماهای بدون سرنشین و جنگ افروزی های امپریالیستی، امپراتورمآبانه و سلطه جویانه آمریکا به عنوان "سرگرمی" های آمریکا نام می برد و آنها را "ذاتاً بسیار تروریستی" عنوان می کند.

وی همچنین به نقل از یک محقق کالیفرنیایی می نویسد: «تحریم های اقتصادی علیه ایران که باعث آثار مخرب بر سلامت شهروندان بی گناه این کشور شده، به نوعی "تروریسم با حمایت سازمان ملل" تبدیل شده است. یکی از مثال های خیره کننده، تحریم های بیرحمانه، تحریم عراق است که "مادلین آلبرایت" وزیر خارجه وقت آمریکا در واکنش به گزارش های سال 1996 که نشان می داد تا آن زمان نیم میلیون کودک به خاطر سیاست های وحشیانه آمریکا جان خود را از دست داده اند تنها گفت: "فکر می کنیم به قیمتش می ارزد."»

فرناندز در پایان در جمع بندی مقاله خود آورده است: «با باز شدن پای صحبت از عملیات تروریستی علیه مردم، آمریکا این "سرزمین آزادگان" بی شک و بی بروبرگرد در یک پیروزی قاطع از ایران پیشی می گیرد. اما این پیروزی به طور گسترده در جریان حاکم رسانه و مجامع جهانی سانسور می شود، چرا که "معیارهای دوگانه" به یک "روند معیار" در مناسبات جهان تبدیل شده است.»