شکست قابل پیش‌بینی هوگوپوشان ایران در توکیو/ تکواندو نیاز به شوک فنی دارد!
- تکواندوی ایران در المپیک توکیو عملکردی بسیار ضعیف داشت و از مجموع سه هوگوپوش کشورمان در این میدان بزرگ نه تنها مدالی به دست نیامد بلکه در مجموع تنها دو برد انفرادی توسط آرمین هادی‌پور و میرهاشم حسینی کسب شد که نشان از ضعف فنی تکواندوکاران داشت.
هادی‌پور که با رباط صلیبی پاره پا به این میدان بزرگ گذاشت تقریبا قابل پیش‌بینی بود که نمی‌تواند بر مصدومیت خود غلبه کند و شانس کمی برای کسب مدال داشت و حتی کارشناسان هم امیدی به موفقیت او نداشتند.
اما حسینی با انگیزه که پس از پیروزی در دور اول موجی از امیدواری در دل دوستداران این رشته به راه انداخت متاسفانه مقابل تکواندوکار ازبکستانی بسیار ضعیف بود و در شانس مجدد هم با شکست مقابل دای هون لی از کسب مدال بازماند.
از سوی دیگر ناهید کیانی در دیدار با کیمیا علیزاده در همان دور نخست شکست خورد و با توجه به عدم حضور حریفش در فینال، خیلی زود از دور رقابت‌ها کنار رفت.
این نتایج غیر قابل دفاع در حالی رخ داد که از قبل پیش‌بینی می‌شد تکواندوکاران ایران در این المپیک شانس چندانی برای کسب مدال ندارند. ناکامی در کسب حداکثری سهمیه‌های المپیک، نتایج ضعیف در قهرمانی آسیا و عملکرد دور از انتظار در شیاپ چانگ توکیو پازل ناکامی این رشته را تکمیل کرد.
ضعف فنی و بی انگیزگی در ساق‌های هوگوپوشان ایرانی به وضوح قابل مشاهده بود و غرور کاذبی که برخی از ورزشکاران و حتی مربیان را فرا گرفته بود در نهایت کار دست این تیم داد.
مردم ایران روزگاری با قهرمانی‌های هادی ساعی، یوسف کرمی، بهزاد خداداد، مهدی بی‌باک و ... از این رشته به عنوان یکی از موفق‌ترین ورزش‌های ایران یاد می‌کردند، اما گویی آن روز‌ها به خاطراتی غیرقابل تکرار تبدیل شده است.
وقتی ورزشکاری با یک مدال چنان مغرور می‌شود که برای خودش خط قرمز تعیین می‌کند و مربی به هر انتقادی واکنش نشان می‌دهد نتیجه همین می‌شود. باید پذیرفت عملکرد تکواندو از المپیک ریو تا به امروز جای نقد بسیار دارد و بهتر است سیدمحمد پولادگر خون تازه و تفکرات جدیدی در این مجموعه پیاده کرده و در مباحث فنی کار را دست کاردان بسپارد، چون با ادامه این روند هیچ اتفاق مثبتی در تکواندو رخ نخواهد داد.
تکواندوی ایران از نظر فنی بیمار است و دوای درد آن یک شوک مثبت به خصوص در بخش مردان است.
امیدواریم رییس فدراسیون به عذرخواهی از مردم اکتفا نکرده و از تجارب بزرگان این رشته استفاده کند تا دیگر ورزشکاران تازه کار با کسب یک مدال تلفن خود را از دسترس خارج نکنند و بدانند پوشیدن هوگوی تیم ملی چه ارزشی دارد و باید در قابل نتایج ضعیف خود پاسخگو باشند.