روایت کارآفرینی بانوی موفق برای دختران ناشنوای سن‌بالا/ هزینه از جیب شخصی و سنگ‌اندازی مسئولان!
خبر گزاری میزان - لیلا منادی - برای توسعه کشور هرگز نیازی به انتظار بیگانه نشستن نیست چه آنگه اگر قطار پیشرفت کشور از این ایستگاه به مقصد و مقصود که همان «رفاه» و «سعادت» ملت است، می‌رسید تاکنون باید توسعه پایدار و صدالبته عادلانه می‌داشتیم ولی شوربختانه نمی‌توانیم از فعل «داریم» استفاده کنیم!
توسعه این مرز و بوم نیاز به افراد با اراده‌ای دارد که هرگز «زانوی قوی خودی» را با «عصای لرزان دیگری» معاوضه نمی‌کنند و کم نیستند چنین انسان‌هایی که به معنی واقعی کلمه «انسان» هستند و صرفاً سودپرست نیستند.
سیده گوهرشاد صالحیان مدیرعامل و مؤسس شرکت تعاونی تولیدی بهزیست گنبد یکی از همین بانوان با اراده‌ای است که مشق نوع‌دوستی نیز کرده و توانسته است با کوشش و تلاش بی‌حد با کلیه کارخانه‌ها نساجی داخل و خارج از کشور ارتباط برقرار کند و مواد اولیه و پارچه‌های مختلفت در طرح‌ها و رنگ‌های گوناگون تهیه و با ابتکار و سلیقه خاص خود رضایت مشتریان و خانواده‌ها را جلب کند.
کیفیت تولیدات و مدیریت صحیح باعث شده است امروزه به‌عنوان تعاونی برتر کشور، کارآفرین برتر، صنعتگر نمونه استان و تداوم برتر ملی به جامعه بین‌المللی معرفی شود.
تحریریه اقتصادی در همین زمینه با مدیرعامل و مؤسس شرکت تعاونی تولیدی بهزیست گنبد به گفت‌وگو نشسته است.
میزان: لطفاً در خصوص نحوه فعالیت خود و تولیدات شرکت بهزیست گنبد توضیح دهید؟
صالحیان: تولیدات این شرکت تولیدات خاص مانند انواع روتختی، پرده، روپوش مدارس و ... بود که در کنار این فعالیت با شروع بیماری کرونا خط تولید را جهت تولید لباس‌های بیمارستانی تغییر دادیم و قراردادهایی بستیم با سازمان علوم پزشکی استان گلستان و مازندران و ۱۰۰ هزار دست لباس بیمارستانی را با رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی آماده و تحویل دانشگاه علوم پزشکی گلستان و مازندران دادیم.
در حال حاضر ۶۰ نفر خانم با ما همکاری می کنند که به خاطر وجود بیماری کرونا تعدادی از آنها تولید را در منزل انجام می‌دهند به این شکل که کارها در شرکت برش زده می‌شود وبعد برای تکمیل کار و دوخت به خانم‌ها درب منزل آنها تحویل می‌شود.
میزان: بفرمایید چه فعالیتهای دیگری در حوزه تولید داشته‌اید؟
صالحیان: با شیوع بیماری کرونا و با قرار گرفتن در شرایطی که با کمبود ماسک مواجه بودیم. دیدم که واجب‌ترین کار جهت کمک به مردم کشورم تولید ماسک است، به همین دلیل در کنار فعالیتهای دیگر اقدام به خرید دستگاه‌های تمام‌اتوماتیک ماسک از چین کردم و موفق شدم این دستگاه‌ها را وارد کشور و آغاز به‌کار کنم.
در حال حاضر این ۲ دستگاه تمام‌اتوماتیک به همراه دستگاه بسته‌بندی خودکار در حال فعالیت بوده و روزانه ۳۵۰ هزار و ماهانه ۱۰ میلیون عدد ماسک را به‌صورت اتوماتیک و بدون دخالت دست تولید می‌کند که شرکت تولید «ماسک بهزیست» بزرگ‌ترین تولیدکننده ماسک در استان گلستان است.
میزان: هم‌اکنون چند نفر در کارگاه تولید ماسک شرکت تعاونی «بهزیست گنبد» مشغول به‌کار هستند؟
صالحیان: در ابتدای فعالیت حدود ۳۰ نفر در تولیدی ماسک با ما همکاری می کردند که با توجه به مشکلات که برای فعالیت در این حوزه ایجاد شد در حال حاضر این تعداد به ۱۰ نفر تقلیل پیداکرده است، با زیادشدن دست در تولید ماسک و وفور ماسک‌های بی‌کیفیت و ارزان در بازار ما خیلی متضرر شدیم و در حال حاضر حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ ماسک دپو شده در کارخانه‌دارم که این برای یک تولیدکننده فاجعه است.
میزان: با توجه به اینکه کارگران شما از زنان سرپرست خانوار و ناشنوایان تشکیل می‌شوند برای حل مشکلات و بهره وری همکارانتان چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
صالحیان: با توجه به همکاری دختران ناشنوا با شرکت که اغلب آنها سن بالا هستند و شرایط ازدواج ندارند به همین دلیل باوجود اینکه این افراد از طریق شرکت تعاونی بیمه‌شده و از حقوق اداره کار برخوردار هستند ولی متوجه شدم که مشکلات دیگری در زندگی خود به ویژه در حوزه مسکن دارند. و خانواده‌های آنها دغدغه داشتند، که اگر نباشند این دختران چطور زندگی خواهند کرد. به‌منظور ساماندهی به این‌ها یک تکه زمین ۲ هزار متری با هزینه شخصی خریداری کردم و مجوز ساخت واحد ۹۶ آپارتمانی را از نهادهای مربوط مثل سازمان مسکن و شهرسازی و ... گرفتم.
با سختی‌های زیاد و با مشاوره با مهندسین شروع به ساخت این پروژه کردم. در بدو کار و در مرحله خاک‌برداری از نهادهای مختلف تقاضای دریافت تسهیلات کردم که در نهایت وزارت را ه وشهرسازی با تقاضای من موافقت کرد، با این پیش شرط که باید سقف اول را بزنید تا این وام ۴ درصدی در قالب مسکن اجتماعی به شما پرداخت شود، که بعداز تحمل سختی‌های فراوان و پیشرفت کار و رساندن پروژه به سقف اول این وام به‌صورت مرحله‌ای از طریق بانک مسکن به من پرداخت شد، اما بیشتر هزینه‌ها را شخص خودم پرداخت کردم. این پروژه از سال ۸۹ استارت زده شد و امسال آماده تحویل‌شده است.
میزان: در زمینهٔ توانمند کردن بانوان سرپرست خانوار و ایجاد اشتغال برای آنها چه فعالیتی داشته‌اید و هدف شما از این کار چه بوده است؟
صالحیان: فعالیت دیگر من که با هدف ایجاد اشتغال و کمک به قشر آسیب‌پذیر جامعه به خصوص خانمهای سرپرست خانوار و توانمندسازی آنها برای دست یابی به استقلال مالی بود، اینگونه شکل گرفت که حدود یک سال و نیم پیش در قالب طرح «شهید شوشتری» آمادگی خود را برای آموزش خانمهای سرپرست خانوار در رشته های مختلف ازجمله خیاطی، بافتنی، عروسک‌سازی و ...اعلام کردم و تهیه لوازم مورد نیاز برای شروع کار را هم خودم به عهده گرفتم.
در این زمینه ادارات شهرستان گنبد کاووس از جمله فرمانداری، شهرداری و ... همکاری خوبی با ما داشتند و کمیته امداد این شهرستان نیز با توجه به تقاضای ما جهت تأمین مکان آموزش سالنی که مجهز به چرخ‌خیاطی و دار قالی بافی بود را در اختیار ما قرارداد، و برای شروع این طرح کمک زیادی به ما کرد، اما تهیه مواد اولیه را خودم با هزینه شخصی به عهده گرفتم و ۳۵۰ خانم را ظرف مدت ۶ ماه آموزش دادم بعد از آموزش آنها در سازمان فنی و حرفه‌ای امتحان دادند و مدرک معتبر هم گرفتند، بعدبه آنها پیشنهاد دادیم که ۱۰ نفر، ۱۰ نفر تشکیل تعاونی بدهند و هر کدام با آورده‌های کم مثل ۲ میلیون یا ۵ میلیون فعالیت کنند که این طرح هم خیلی موفق بود.
در حال حاضر اکثر این بانوان در حوزه مشاغل خانگی مشغول فعالیت هستند، و محصولات تولیدی آنها در بازارهای هفتگی و جمعه‌بازارها برای فروش عرضه می‌شود.