ترغیب به خودکشی در فضای مجازی/ والدین فرزندان خود را مدیریت کنند

مهرداد ویس کرمی عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با میزان پیرامون سند صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی گفت: به طور کلی ورود به فضای مجازی با توجه به اینکه تفاوت‌هایی با زندگی حقیقی انسان دارد دارای شرایط ویژه باید باشد.

ویس کرمی گفت: شما وقتی با موجودات خارجی طرف هستید حس واقع بینی و کسب تجربه پیدا می‌کنید و با مشکلات برای حل آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنید. اما در فضای مجازی چنین امکانی وجود ندارد. در دنیای مجازی این تفکر در ذهن افراد وجود دارد که انسان قادر به انجام هرکاری هست در حالیکه در واقعیت اتفاقی نیفتاده است و این موجب ایجاد تفکر انتزاعی و غیر واقعی می‌شود.

وی ادامه داد: عدم تفکیک این فضا در ذهن کودکان و نوجوانان موجب آسیب‌های روانی می‌شود که گاهی حتی موجب به بستری شدن برخی کودکان می‌شود.

نماینده مردم لرستان گفت: انفجار اطلاعات به تعبیر شهید آوینی موضوعی است باید مورد توجه قرار گیرد؛ در این فضا کودکان و نوجوانان در سنین پایین با اطلاعاتی برخورد می‌کنند که توانایی قضاوت و تجزیه و تحلیل آن را به دلیل عدم بلوغ فکری ندارند.

وی در مورد نقش موثر والدین در این حیطه گفت: اغلب آسیب‌ها بیشتر به جهت عدم کنترل والدین در این فضا است، زمانی که والدین تسلطی بر این فضا ندارند و نمی‌توانند مدیریت کنند آسیب‌های بیشتری متوجه کودکان و نوجوانان است. در نتیجه یک سیستم تعلیم و تربیت حساب شده همراه با افزایش سواد مجازی و نظارت والدین برای کاهش آسیب‌ها نیاز است.

عضو کمیسیون آموزش گفت: فضای مجازی آکنده است از معضلات امنیتی، سیاسی، و فضای تشویش افکار عمومی از این رو نیاز است که این فضا مدیریت شود. از این رو کودکانی که سن کمتری دارند در برابر انواع معضلات آسیب پذیری بالاتری دارند به همین جهت حمایت از آن‌ها باید در اولویت قرار گیرد، از این رو در این حیطه جدیت نیاز است.

وی در ادامه با اشاره به اینکه در کنار قانون گذاری اجرای موثر نیز لازم است گفت قانون گذاری و اجرا لازم و ملزوم یکدیگر هستند چرا که قانون اگر اجرایی نشود ارزشی نخواهد داشت ومجری باید به قانون اعتقاد داشته باشد. از سوی دیگری قانون باید ضمانت اجرایی داشته باشد و اقدامات تنبیهی موثری برای خاطیان وجود داشته باشد.

ویس کرمی در مورد ایجاد شبکه ملی اطلاعات گفت: شبکه ملی اطلاعات می‌تواند با طبقه بندی اطلاعات به کمک بیاید، دسترسی به شبکه اطلاات باید بر اساس سن کودکان اتفاق بیفتد، کودکان و نوجوانان به واسطه سن کم و عدم بلوغ فکری وقتی با حجم بالایی از اطلاعات مواجه می‌شوند دچار تشویش روانی می‌شوند چرا که ظرفیت ذهنی محدودی دارند در واقع فقط بعد ورودی دارند و توان تفکر و اولویت بندی ندارند، از این رو اگر اطلاعات طبقه بندی نشود و در اختیار آنها قرار نگیرد دچار مسائلی می‌شوند که نمونه‌هایی از آن را در مواجه با تبلیغات شبکه‌های مجازی پیرامون بازی‌های رایانه و ترغیب به خود کشی را همه در ذهن داریم.