بی اعتنایی به تربیت کودکان، بی اعتنایی به فلسفه خلقت است
وزیر آموزش و پرورش در همایش «نظام تربیت اَوان کودکی؛ چشمانداز، تجارب و استلزامات» با تأکید بر توجه بیشتر به تربیت اوان کودکی، اظهار کرد: رها کردن تعلیم و تربیت کودک، بی اعتنایی به فلسفه خلقت و آموزههای دینی است و آموزش خانوادهها برای تربیت کودکان؛ از ویژگیهای حکمرانی خوب است.
-به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، محسن حاجی میرزایی، با اشاره به اهمیت آموزش و تربیت در اوان کودکی اظهار کرد: یکی از قابلیتهای ممتاز برای هر انسان و جامعه ای، «قدرشناسی» و «فهم درست از اندازه ها» است و یکی از مشکلات جوامع انسانی، جابجایی قدرها و اندازهها است، بنابراین موضوع تعلیم و تربیت اوان کودکی از موضوعاتی است که باید قدر، اندازه، اهمیت و ارزش این مفهوم و مأموریت آن به خوبی مشخص و تبیین شود.
وی با بیان این که انسان در شرایطی که هیچ نمیداند، متولد میشوند، اظهار کرد: آغاز زندگی انسان با ندانستن هاست و فرآیند یادگیری او از لحظه تولد آغاز میشود؛ با یادگیری است که انسانها هویت پیدا کرده و شخصیت، شکل میگیرد و فرهنگ و تمدن در جوامع زاده میشود.
وزیر آموزش و پرورش با بیان این که هیچ گاه هستی از تغدیه انسان، سترون نبوده است، گفت: خداوند همراه با خلقت انسان، برای تغذیه روح و جسم او تدبیر کرد؛ زمین، دریا و هوا، همه برای تأمین روزی و حیات انسانها خلق شده است؛ او برای تغذیه روح و جان انسانها نیز تمهید کرده است؛ «طبیعت» برای تغذیه روح و جان انسانها آفریده شده است. گوش، چشم و فؤاد انسانها را برای دیدن و شنیدن و تفکر کردن آفریده است، که ابزارهای اصلی انسان برای یادگیری است و نظام یادگیری، بر پایه این ابزارها استوار میشود و محصول این ابزارهای کلیدی، «فرهنگ و تمدن» است.
وی با بیان این که تمایز انسان ها، جوامع و تمدن ها، در نحوه به کارگیری این ابزارها است، اظهار کرد: تمایز انسانها نیز در بسط و بهره گیری از این ابزارهاست و تمام انسانها این قابلیت ممتاز و کلیدی را دارند. اما خطری نیز این ابزارها را تهدید میکند و قرآن کریم به وفور درباره آسیبهای این ابزارها سخن گفته است؛ بنابراین تمایزها، تمایز درکیفیت بکارگیری این ابزارهاست.
وزیر آموزش و پرورش با اشاره به موضوع «تغدیه روح انسان»، اظهار کرد: آنجایی که صحبت از تغذیه روح میشود، اولین معلم، خداست.
وی با اشاره به آیات و شواهد قرآنی و تأکید بر این که خداوند به وفور انسانها را به دیدن، شنیدن، تفکر و تأمل دعوت کرده است، اظهار کرد: اساس خلقت بر این وجه انسانی است که روح آدمی جلا پیدا کند. رسالت پیامبران هم برای تحقق همین هدف است (هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُوعَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ) لذا آنها هم معلم هستند، آنها آمده اند تا وجوه مختلف انسان را تغذیه کنند؛ از این روی، این عرصه، عرصه ای الهی است؛ چراکه «فلسفه خلقت»، از این مسیر جریان پیدا میکند.
وی با تأکید بر اهمیت نظام تعلیم و تربیت اوان کودکی، گفت: «تمدن»، «جامعه» و «کشور» بر اساس همین تربیت، شکل میگیرد و انسانها از همان لحظه اول تولد، در حال آموختن و یاد گیری هستند.
حاجی میرزایی تصریح کرد: رها کردن تعلیم و تربیت اوان کودکی، بی اعتنایی به فلسفه خلقت و تعالیم و آموزههای دینی است، بنابراین با نگاه اُخروی؛ رفیعترین جایگاه متعلق به نظام تعلیم و تربیت و رفیعترین دوره تعلیم و تربیت، «تعلیم و تربیت اوان کودکی» است.
وی با اشاره به این که ما هنوز آنگونه که باید، نظام یادگیری را درجایگاه رفیع آن لمس نکرده ایم، تصریح کرد: ما به میزانی که به نظام یادگیری وفادار هستیم، به پیشرفت و تعالی جامعه نیز وفاداریم. اما متأسفانه تمرکز برخلق نتایج قابل مشاهده، ملموس و کوتاه مدت، باعث شده تا نسبت به فعالیتهای زیربنایی و بسترساز توجه کمتری شود.
وزیر آموزش و پرورش، با تأکید بر تخصصی بودن نظام یادگیری و لزوم حضور دانش و اندیشههای ناب دراین حوزه، افزود: باید با تمرکز بیشتر بر نظام یادگیری، خلق نتایج ترکیبی و ایجاد هم افزایی هوشمند، نظام یادگیری را در جایگاه واقعی خود بنشانیم. امیدوارم این گام در نظام آموزش و پرورش ایران عملی شود.
وی با بیان این که انسان در شرایطی که هیچ نمیداند، متولد میشوند، اظهار کرد: آغاز زندگی انسان با ندانستن هاست و فرآیند یادگیری او از لحظه تولد آغاز میشود؛ با یادگیری است که انسانها هویت پیدا کرده و شخصیت، شکل میگیرد و فرهنگ و تمدن در جوامع زاده میشود.
وزیر آموزش و پرورش با بیان این که هیچ گاه هستی از تغدیه انسان، سترون نبوده است، گفت: خداوند همراه با خلقت انسان، برای تغذیه روح و جسم او تدبیر کرد؛ زمین، دریا و هوا، همه برای تأمین روزی و حیات انسانها خلق شده است؛ او برای تغذیه روح و جان انسانها نیز تمهید کرده است؛ «طبیعت» برای تغذیه روح و جان انسانها آفریده شده است. گوش، چشم و فؤاد انسانها را برای دیدن و شنیدن و تفکر کردن آفریده است، که ابزارهای اصلی انسان برای یادگیری است و نظام یادگیری، بر پایه این ابزارها استوار میشود و محصول این ابزارهای کلیدی، «فرهنگ و تمدن» است.
وی با بیان این که تمایز انسان ها، جوامع و تمدن ها، در نحوه به کارگیری این ابزارها است، اظهار کرد: تمایز انسانها نیز در بسط و بهره گیری از این ابزارهاست و تمام انسانها این قابلیت ممتاز و کلیدی را دارند. اما خطری نیز این ابزارها را تهدید میکند و قرآن کریم به وفور درباره آسیبهای این ابزارها سخن گفته است؛ بنابراین تمایزها، تمایز درکیفیت بکارگیری این ابزارهاست.
وزیر آموزش و پرورش با اشاره به موضوع «تغدیه روح انسان»، اظهار کرد: آنجایی که صحبت از تغذیه روح میشود، اولین معلم، خداست.
وی با اشاره به آیات و شواهد قرآنی و تأکید بر این که خداوند به وفور انسانها را به دیدن، شنیدن، تفکر و تأمل دعوت کرده است، اظهار کرد: اساس خلقت بر این وجه انسانی است که روح آدمی جلا پیدا کند. رسالت پیامبران هم برای تحقق همین هدف است (هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُوعَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ) لذا آنها هم معلم هستند، آنها آمده اند تا وجوه مختلف انسان را تغذیه کنند؛ از این روی، این عرصه، عرصه ای الهی است؛ چراکه «فلسفه خلقت»، از این مسیر جریان پیدا میکند.
وی با تأکید بر اهمیت نظام تعلیم و تربیت اوان کودکی، گفت: «تمدن»، «جامعه» و «کشور» بر اساس همین تربیت، شکل میگیرد و انسانها از همان لحظه اول تولد، در حال آموختن و یاد گیری هستند.
حاجی میرزایی تصریح کرد: رها کردن تعلیم و تربیت اوان کودکی، بی اعتنایی به فلسفه خلقت و تعالیم و آموزههای دینی است، بنابراین با نگاه اُخروی؛ رفیعترین جایگاه متعلق به نظام تعلیم و تربیت و رفیعترین دوره تعلیم و تربیت، «تعلیم و تربیت اوان کودکی» است.
وی با اشاره به این که ما هنوز آنگونه که باید، نظام یادگیری را درجایگاه رفیع آن لمس نکرده ایم، تصریح کرد: ما به میزانی که به نظام یادگیری وفادار هستیم، به پیشرفت و تعالی جامعه نیز وفاداریم. اما متأسفانه تمرکز برخلق نتایج قابل مشاهده، ملموس و کوتاه مدت، باعث شده تا نسبت به فعالیتهای زیربنایی و بسترساز توجه کمتری شود.
وزیر آموزش و پرورش، با تأکید بر تخصصی بودن نظام یادگیری و لزوم حضور دانش و اندیشههای ناب دراین حوزه، افزود: باید با تمرکز بیشتر بر نظام یادگیری، خلق نتایج ترکیبی و ایجاد هم افزایی هوشمند، نظام یادگیری را در جایگاه واقعی خود بنشانیم. امیدوارم این گام در نظام آموزش و پرورش ایران عملی شود.
بیشتر بخوانید:
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *