تشخیص محل تومورهای سرطانی با آزمایش ادرار
محققان موفق به توسعه روش جدیدی برای تشخیص سرطان و شناسایی محل قرارگیری تومورهای سرطانی شدند.
_ آنا به نقل از نیواطلس نوشت: هر چه سرطان زودتر تشخیص داد شود، احتمال درمان و بهبود بیمار نیز بیشتر است. حال محققان دانشگاه امآیتی سیستم تشخیصی جدیدی برای سرطان توسعه داده که شامل یک تست ادرار ساده میشود. در صورتی که جواب این تست مثبت باشد، با یک آزمایش دیگر محل سرطان در بدن نیز مشخص میشود.
سیستم امآیتی مبتنی بر یک نانوذره طراحی شده مخصوص است که در صورت ابتلای فرد به سرطان، نشانگرهای زیستی مصنوعی در ادرار تولید میکند. از این نانوذره در مطالعات قبلی حوزه تشخیص سرطان استفاده شده بود، اما قادر به شناسایی محل قرارگیری تومورهای سرطانی نبود. محققان امآیتی این چالش را نیز رفع کردهاند.
تشخیص سرطان با نانوذرات روشی هوشمندانه است. بسیاری از سرطانها برای گسترش در بدن از آنزیمی به نام «پروتئاز» استفاده میکنند که در ماتریکس خارج سلولی، پروتئینها را میبرد. نانوذرات تشخیصی دارای پوشش پپتیدی هستند که توسط پروتئازها بریده میشوند. بدینترتیب در صورتی که توموری وجود داشته باشد، پوشش نانوذرات بریده میشود.
تشخیص سرطان با شناسایی محل تومور سرطانی بسیار متفاوت است. گروه تحقیقاتی امآیتی برای پیدا کردن محل تومورهای سرطانی دستورالعمل نانوذره را تغییر دادند. دانشمندان یک پپتید به نانوذرات اضافه کردند که به محیطهای اسیدی جذب میشود، درست مانند محیطی که تومورهای سرطانی در اطراف خود ایجاد میکنند. بدینترتیب نانوذرات در اطراف تومورهای سرطانی جمع میشوند.
پژوهشگران ذرات مس ۶۴ را نیز به نانوذرات اضافه کردند که نوعی ردیاب رادیواکتیو است و در تصاویر PET یا برشنگاری با گسیل پوزیترون میدرخشد. بدینترتیب محل تومورهای سرطانی در بدن به وضوح مشخص میشود.
سیستم امآیتی مبتنی بر یک نانوذره طراحی شده مخصوص است که در صورت ابتلای فرد به سرطان، نشانگرهای زیستی مصنوعی در ادرار تولید میکند. از این نانوذره در مطالعات قبلی حوزه تشخیص سرطان استفاده شده بود، اما قادر به شناسایی محل قرارگیری تومورهای سرطانی نبود. محققان امآیتی این چالش را نیز رفع کردهاند.
تشخیص سرطان با نانوذرات روشی هوشمندانه است. بسیاری از سرطانها برای گسترش در بدن از آنزیمی به نام «پروتئاز» استفاده میکنند که در ماتریکس خارج سلولی، پروتئینها را میبرد. نانوذرات تشخیصی دارای پوشش پپتیدی هستند که توسط پروتئازها بریده میشوند. بدینترتیب در صورتی که توموری وجود داشته باشد، پوشش نانوذرات بریده میشود.
تشخیص سرطان با شناسایی محل تومور سرطانی بسیار متفاوت است. گروه تحقیقاتی امآیتی برای پیدا کردن محل تومورهای سرطانی دستورالعمل نانوذره را تغییر دادند. دانشمندان یک پپتید به نانوذرات اضافه کردند که به محیطهای اسیدی جذب میشود، درست مانند محیطی که تومورهای سرطانی در اطراف خود ایجاد میکنند. بدینترتیب نانوذرات در اطراف تومورهای سرطانی جمع میشوند.
پژوهشگران ذرات مس ۶۴ را نیز به نانوذرات اضافه کردند که نوعی ردیاب رادیواکتیو است و در تصاویر PET یا برشنگاری با گسیل پوزیترون میدرخشد. بدینترتیب محل تومورهای سرطانی در بدن به وضوح مشخص میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *