جدال پرسپولیس و فولاد، دوباره هاشمی نسب و پرسپولیس؛ داستان عشقی که به نفرت تبدیل شد!
- ورزش سه نوشت: مهدی هاشمی نسب در نیمه دوم دهه ۷۰ بی تردید یکی از چهره‌های مهم فوتبال ایران بود. مدافعی با مختصات فوتبالی متفاوت که به قول خودش بازیکن آزاد پرسپولیس بود و علی پروین از او خواسته بود هر گاه دلش می‌خواهد خط دفاعی را رها کرده و به جمع مهاجمان پرسپولیس اضافه شود.
اولین بار در بعد در سال ۱۳۷۵ و بعد از مهار فوق العاده علی دایی با لباس سبز رنگ کوپتداق ترکمنستان نام مهدی هاشمی نسب را شنیدیم و چند ماه او لباس پرسپولیس را بر تن کرد. در دقایق پایانی دربی ۲۰ تیر ۷۶ و روز خداحافظی فرشاد پیوس به جای یحیی گل محمدی وارد میدان شد تا طعم شیرین تجربه اولین دربی را بچشد. بعد‌ها در همین دربی تا سال‌ها آقایی کرده و در لباس هر دو تیم بزرگ پایتخت موفق به درخشش شد.
بدشانسی هاشمی نسب این بود که فصل بعد پرسپولیس به علت تعدد ملی پوشان خود در مسیر جام جهانی ۹۸ از لیگ انصراف داد و درخشش او یک سال به تاخیر افتد. با بازگشت علی پروین به پرسپولیس، دوران اوج سرطلایی در ترکیب این تیم آغاز شد و او در تاریخ ۲۲ آبان ۷۷، با ضربه سر تماشایی خود و البته بهره گیری از اشتباه پرویز برومند، برای اولین بار دروازه استقلال را باز کرد.
فقط طی یک سال و چهار ماه و تا هشت اسفند ۷۸، هاشمی نسب سه بار دیگر نیز دروازه رقیب دیرینه را باز کرد و خیلی راحت است حدس بزنید چگونه تبدیل ستاره محبوب سکو‌های قرمزپوش آزادی شد.
کابوس استقلال بود و محبوبیتش تنه به علی پروین و احمدرضا عابدزاده می‌زد. طعنه بزرگ هواداران پرسپولیس به رقیب بعد از گلزنی‌های پیاپی هاشمی نسب به استقلال عدد "۴" بود و سال‌ها پیش از فرهاد مجیدی، این عدد توسط او به نماد هواداران پرسپولیس تبدیل شده بود.
در اواخر دهه ۷۰ یک صحنه در دربی‌ها تکراری شده بود. هاشمی نسب در میان سر و صدای هواداران خود را محوطه جریمه استقلال برساند و بعد هم انفجار بخش قرمز رنگ استادیوم.
اما در اردیبهشت سال ۷۸ بود که اگرچه هنگام نیمکت نشینی مقابل سپاهان حتی این شرایط را در مقابل دوربین نود افتخارآمیز توصیف کرد، اما همان روز‌ها بود که خبرورزشی با تیتر "هاشمی نسب، مرد ۷۰ میلیونی استقلال" خبر از جنجالی‌ترین انتقال تاریخ فوتبال ایران داد و کمتر از یک ماه بعد این کابوس غیرقابل باور برای هواداران پرسپولیس تبدیل به واقعیت شد.
بی شک انتقال هاشمی نسب به اردوی رقیب تلخ‌ترین خاطره آن روز‌های هواداران پرسپولیس بود. آس دربی را تقدیم رقیب کنی؛ چیزی از این تلخ تر؟
درگیری با وحید قلیچ در ریاض آغاز پایان دوران هاشمی نسب در پرسپولیس بود و در ادامه تلاش عابدینی برای حفظ این بازیکن اثری نداشت. به قول خودش ۱۰ دقیقه‌ای با نصی عبداللهی توافق کلامی کرده و بعد‌ها روی قول خود پایبند ماند.
وقتی در هفته پایانی برابر همین فولاد دسته گل خود را به سمت هواداران استقلال پرتاب کرد مشخص بود تصمیم خود را در مورد آینده گرفته است. وداع با لباس پرسپولیس با سر شکسته‌ای و لباسی آغشته به خون خیلی سینمایی بود؛ سکانسی که نشان می‌داد جنگ بزرگی در فوتبال ایران در راه است.
چند ماهی هر چه بود و نبود روی سکو‌ها شنید و برای انتقام منتظر ۹ دی و دربی برابر تیم سابق خود شد. البته کار هواداران در آن مقطع راحت شده بود و دیگر لیدر‌ها نیازی به قافیه سازی نداشتند. مثلا هواداران استقلال کلمه آخر همان شعار معروف "مهدی سرطلایی " را تغییردادند و طرف مقابل تمام شعار‌های هواداران استقلال علیه هاشمی نسب را مو به مو کپی کرده و علیه ستاره‌ای سر دادند که تا چند ماه قبل می‌پرستیدند.
۱۷ اردیبهشت ۷۸؛ هواداران پرسپولیس هنوز باور نمی‌کردند ستاره دربی‌های چند سال اخیر را از دست بدهند و دلخوش به چنین تیتر‌هایی بودند.
زمین و زمان به نفع هاشمی نسب پیش رفت و او که در نیمه اول مستاصل و عصبی یک کارت زرد به خاطر اعتراص گرفت و البته یک موقعیت طلایی روی اشتباه عابدزاده و در مقابل دروازه خالی را از دست داده بود، در اواخر بازی و با تکرار اشتباهی مشابه از سوی سنگربان رقیب، به راحتی دروازه پرسپولیس را باز کرد و خشم خود در قالب فریاد، بغض، گریه و در نهایت بیهوشی در کنار زمین خالی کرد.
داستان هاشمی نسب- پرسپولیس همان ۹ دی تمام شد و در دربی‌های بعدی صحنه قابل توجهی از این تقابل در ذهن نیست. در ادامه حضور در ترکیب پاس و سایپا برابر پرسپولیس نیز آنقدر جنجالی نبود و به همان شعار‌های تند روی سکو‌ها ختم می‌شد.
به قول خودش انتقامش را گرفته و دلش صاف شده بود. در مقابل دوربین با لحنی خشم آلود از تصمیم خود دفاع کرده و مدعی شد آن‌هایی که مادرش را اذیت کردند را هرگز حلال نخواهد کرد.
البته بخشی از هواداران پرسپولیس در همان مقطع نیز به هاشمی نسب حق می‌دادند، چرا که شاید علی پروین حضور ستاره‌ای محبوب در اندازه خودش را بر نمی‌تابید. زخمی که بین این دو تازه ماند و دو دهه بعد در بازی قدیمی‌های پرسپولیس و میلان دوباره سر باز کرد.
انگار دل سرطلایی با پرسپولیس هرگز صاف نشد. در آخرین موقعیت ممکن، او در نشست خبری بعد از مسابقه یک بار دیگر به تیم سابق خود تاخت. او با اشاره به دوران حضورش در پرسپولیس مدعی شد داوران پیش از دربی در مورد کارت دادن مماشات می‌کردند و در واقع با تکرار مکرر لقب "تیم خاص"، موفقیت پرسپولیس را زیر سوال برد.
البته درگیری لفظی او با مجموعه پرسپولیس در مراسم یادبود مرحوم مهرداد میناوند ختم به خیر شد و دو طرف با یکدیگر خوش و بش گرمی داشتند. البته شاید نه آنقدر از ته دل که بازی امروز فولاد– پرسپولیس در فضایی دوستانه و مهربانانه برگزار شود. این یک پیش‌بینی است!