بحران گرسنگی و تغذیه؛ جنبه تاریک همه گیری کرونا
- کووید-۱۹ در نتیجه سرازیر شدن میلیون‌ها انسان به سمت چرخه معیوب رکود اقتصادی، از دست دادن معیشت و بدتر شدن ناامنی غذایی، به یک بیماری همه گیر خاموش تبدیل شده که گرسنگی و بحران غذایی را به همراه داشته است.
به گزارش «دیلی گاردین»، بانک جهانی تخمین زده است که ۷۱ میلیون نفر در نتیجه بیماری همه گیر کرونا در سراسر جهان دچار فقر شدند.
طبق گزارش ارائه شده توسط دانشگاه هند، حدود ۱۰۰ میلیون نفر شغل خود را طی قرنطینه سراسری در ماه‌های آوریل و می ۲۰۲۰ در این کشور از دست دادهاند.
بیشتر آن‌ها تا ژوئن سال ۲۰۲۰ به کار خود بازگشتند، اما حتی تا پایان سال ۲۰۲۰، حدود ۱۵ میلیون کارگر هنوز هم بیکار هستند.
درآمد نیز کاهش یافته است؛ همانطور که مشاهده می‌شود موج دوم کُشنده کووید-۱۹، هند را ویران کرده و خانواده‌ها را با مشکل روبرو کرده است؛ بحران کمبود دستگاه‌های اکسیژن کل سیستم بهداشتی هند را تحت فشار قرار داد و این در حالی است که بحران غذایی و گرسنگی هر روز جدی‌تر می‌شود.
بر اساس آخرین آمارها، میزان بیکاری در هند از ۸ درصد در ماه آوریل به ۱۲ درصد در ماه می، رسید.
موج دوم و کُشنده کرونا در این کشور به تنهایی باعث بیکاری ۱۰ درصد از کارگران در این کشور شده است؛ همچنین به دلیل همه گیری ویروس کرونا، بیش از ۹۷ درصد خانوار‌های هندی با کاهش درآمد روبرو شده‌اند.
در کشوری مانند هند که بیشتر نیروی کار در بخش غیررسمی است، مردم نه تنها به دلیل از دست دادن شغل به طور گسترده تحت تاثیر همه گیری کرونا قرار گرفتهاند بلکه به مزایای ناشی از استخدام رسمی و برنامه‌های تامین اجتماعی دسترسی ندارند.
برنامه جهانی غذا تخمین می‌زند که ممکن است ۱۳۰ میلیون نفر دیگر در گروه ناامن غذایی به همراه بیش از ۸۲۰ میلیون نفر قرار بگیرند که در گزارش جهانی ناامنی غذایی در ۲۰۱۹ طبقه بندی شده بودند.
در شاخص جهانی گرسنگی در سال ۲۰۲۰، هند از بین ۱۰۷ کشور در رتبه ۹۴ قرار داشته است.
همه گیری ویروس کرونا این بحران گرسنگی را در هند وخیم‌تر کرده است.
با افزایش تورم مواد غذایی همراه با کاهش درآمدها در جهان، تعداد بیشتری از خانوار‌ها مجبور به کاهش کمیت و کیفیت مصرف مواد غذایی خود می‌شوند.