مشارکت در انتخابات؛ زمینه‌ساز امنیت پایدار و افزایش رفاه
کشوری که دارای چالش سیاسی است، در بحث امنیت نیز دچار چالش خواهد شد که خطر تحریم نیز در همین مقوله جای می‌گیرد. از این‌رو کارکرد اقتصادی بهتر و دستیابی به سطح رفاه بالاتر مستلزم مشارکت مردمی در عرصه انتخابات است.
- محمد یوسفی تحلیل‌گر روابط بین‌الملل- یکی از مؤلفه‌های تأثیر گذار بر اقتصاد آن‌هم در جغرافیای غرب آسیا و کشور با وجود دشمنان متعدد در سطح منطقه و جهانی بحث شرکت در انتخابات است چرا که نمی‌توان سیاست و اقتصاد را دو مقوله مجزا از یکدیگر پنداشت، بلکه این دو به‌مثابه بال‌های «دولت ملت» جهت حرکت به سمت رشد و تعالی هستند.
از این‌رو شاهد هستیم که کشورها برای پیشرفت اقتصادی خود از ابزارهای سیاسی بهره می‌برند یعنی با استفاده از سیاست در جهت رفع موانع اقتصادی اقدام میکنند تا به توسعه و بالندگی اقتصادی دست یابند و از سویی دیگر نیز با استفاده از اقتصاد در جهت تحکیم پایه‌های دولت ملت بهره می‌برند.
اما سیاست و اقتصاد خود در بستر امنیت پرورش می‌یابند، اما در عصر کنونی امنیت، تنها منحصر در امنیت نظامی به مفهوم استفاده از ارتش و جنگ‌افزار نیست، بلکه امنیت دارای ابعاد مختلفی است یکی از مواردی که می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در این زمینه داشته باشد بحث مشارکت مردمی در فرایند انتخاباتی و در نتیجه مقبولیت و ثبات سیاسی است.
به عبارتی دیگر نظامی که دارای مقبولیت مردمی است در سطح بین‌المللی نیز دارای امتیازات گسترده‌تری است، چرا که مقبولیت مردمی باعث ثبات سیاسی و در نتیجه امنیت سرمایه‌گذاری خارجی می‌شود. از این رو نمی‌توان اقتصاد، سیاست و امنیت را مقوله‌های جدا از یکدیگر تصور کرد، چنانچه شاهد بودیم در سال‌های ۸۸ و ۹۶ همزمان با گسترش ناآرامی‌ها و چالش امر مقبولیت و کمرنگ شدن ثبات در عرصه سیاست، سقوط ارزش پول ملی را نیز شاهد بودیم، یعنی همان تأثیر پذیری اقتصاد از سیاست.
همچنین پس از هردو واقعه شاهد شکل‌گیری تحریم‌های ضد ایرانی بودیم. این همان تأثیر ثبات سیاسی و مقبولیت بر امنیت است. به بیانی دیگر کشوری که دارای چالش سیاسی است، در بحث امنیت نیز دچار چالش خواهد شد که خطر تحریم نیز در همین مقوله جای می‌گیرد. از این‌رو کارکرد اقتصادی بهتر و دستیابی به سطح رفاه بالاتر مستلزم مشارکت مردمی در عرصه انتخابات است. در همین راستا کسانی که به تحریم انتخاباتی روی میاورند در درجه‌ی اول رفاه جامعه خویش و اعضای آن را هدف قرار می‌دهند از این‌رو دغدغه‌ی معیشت مردمان و تحریم انتخابات در عرصه عمل به‌نوعی تضاد و پارادوکس منتهی خواهد شد.
با توجه به عوامل فوق در شرایط حال حاضر و وضعیت بد اقتصادی جامعه ایران، با شرکت در انتخابات ریاست جمهوری باید نسبت به تحکیم پایه‌های قوه مجریه و تثبیت پایه‌های حکومت سیاسی در کشور اقدام کرد چراکه در سایه یک حکومت سیاسی قدرتمند و باثبات می‌توان اقتصاد با ثبات را تجربه کرد و با بهبود شرایط اقتصادی است که وضعیت معیشت مردم بهبود می‌یابد و زمینه اشتغال‌زایی ایجاد می‌شود و همچنین در کشوری که حکومت آن فاقد پشتوانه مردمی باشد ضریب امنیت نیز در آن کاهش می‌یابد چرا که طمع عوامل بیگانه نسبت به دارایی‌های آن کشور افزایش می‌یابد و جایی که در آن امنیت نباشد نیز اثری از پیشرفت و ثبات اقتصادی و آرامش نخواهد بود.
در همین راستا مقام معظم رهبری می‌فرمایند «انتخابات برای کشور ما و ملّت ما یک فرصت است، برای دشمنان ما یک تهدید است؛ انتخابات را دست‌کم نباید گرفت.» و در ادامه بیان می‌فرمایند: «انتخابات برای کشور ما یک فرصت بسیار بزرگی است: اوّلاً انتخابات اگر پُرشور انجام بگیرد و مردم به صورت کامل پای صندوق‌های رأی حضور پیدا کنند، این تضمین‌کننده‌ی امنیّت کشور است، امنیّت کشور را تضمین میکند؛ چرا؟ برای خاطر اینکه دشمنانی که کشور را، ملّت را تهدید میکنند، از پشتوانه‌ی مردمی بیشتر هراس دارند تا امکانات تسلیحاتی ما؛ بله، از موشک ما هم میترسند، امّا از پشتوانه‌ی مردمی نظام بیشتر میترسند. حضور در انتخابات نشان‌دهنده‌ی پشتوانه‌ی مردمی از نظام است، به همین دلیل موجب امنیّت است».
در توضیح این مطلب که انتخابات برای ما یک فرصت است و برای دشمن یک تهدید، باید گفت که حضور مردمی زمینه ساز ایجاد این فرصت است و همانطور هم حضور کمرنگ مردم در این عرصه می‌تواند از این فرصت تهدید بسازد چرا که همواره پشتیبانی مردمی از حکومت، سبب ثبات و تحکیم پایه‌های حکومت‌هاست.
البته این امر در کشور‌های مختلف از لحاظ درجه اهمیت یکسان نیست در برخی کشورها درصد شرکت کنندگان در عرصه انتخابات در مسئله امنیت کشورها تاثیر زیادی نخواهد داشت. اما در منطقه غرب آسیا و شرایط خاص حاکم بر آن و علی الخصوص کشور ایران که همواره با تهدیدات مختلف مواجه است اهمیت پشتیبانی و مقبولیت مردمی که جلوه‌ای از آن در بحث مشارکت انتخاباتی مردم تجلی می‌یابد اهمیت بسیار زیادی بر بحث امنیت خواهد داشت.
به عنوان مثال در سال ۷۵ و ۷۶ در اواخر دور دوم ریاست جمهوری آقای رفسنجانی وقتی کشور با تهدیدات عدیده‌ای مواجه شد و سفرای کشور‌های اروپایی تهران را ترک کردند و ایران تهدید به حمله نظامی شد و اوضاع رفته رفته سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌شد، اما با حضور گسترده مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶ و پس آنکه بالغ بر ۸۰ درصد مردم در انتخابات حاضر شدند اوضاع تغییر یافت و تهدیدات بین المللی علیه جمهوری اسلامی افول پیدا کرد و شرایط واگرایی ایجاد شده در تعاملات بین المللی با تهران به همگرایی تبدیل شد. این تنها نمونه‌ای از تاثیر مشارکت مردمی بر تامین امنیت در کشور ایران است.
بر همین اساس عقیده دارم که دولت روی کار آمده در سال‌های ۷۶ تا ۸۴ نه فقط بر اساس عملکرد قوه مجریه بلکه بر اساس درصد بالای مشارکت مردم در این دوره از انتخابات، با قدرت چانه زنی بیشتر توانست قدرت چانه زنی بهتری در معادلات جهانی نیز داشته باشد؛ لذا با استناد به همین استدلال مقام معظم رهبری که فرمودند: انتخابات برای ما یک فرصت است و برای دشمنان یک تهدید، باید از این موقعیت فرصتی ساخت که در پرتو حضور پرشور مردم و در بستر ثبات و امنیت حاصله از این حضور، به ثبات در عرصه اقتصادی رسید و مشکلات معیشتی را نیز تعدیل کرد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *