شیربلال خوری در دشتی مه آلود و طعم عسل ناب با گردنه حیران

حیران، نام روستایی ییلاقی و زیبا است که از سه روستای حیران سفلی، حیران وسطی و حیران علیا تشکیل شده است.

زیبایی های منطقه همانند هر نقطه خوش آب و هوای دیگر منجر به هجوم ویلاها شده است به گونه ای که در فصول گرم سال جمعیت این روستا به بیش از 2 هزار نفر می‌رسد هر چند که جمعیت ثابت آن حدود ۳۰۰ نفر است.

اهالی این روستا بیشتر کشاورز هستند اما در طول سال بخصوص در بهار و تابستان، رستوران‌ها و مغازه‌هایی را در کنار جاده باز می کنند تا ضمن کسب درآمد از میهمان های منطقه نیز پذیرایی کنند.

اعجاب منطقه حیران به این دلیل است که از یک سو مشرف به کوه‌هایی با جنگل‌های انبوه‌است و از سوی دیگر مشرف به دره‌ای است که از میان آن رود آستارا – آقچای (مرز ایران و کشور آذربایجان ) عبور می کند.

گردنه حیران در بیشتر زمان ها در زیر پوششی از مه قرار دارد که ناشی از رطوبت دریای خزر است هرچند که این گردنه چندان مرتفع نیست و ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آب های آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است. این تصویر همراه با دره‌ها و کوهپایه‌هایی که پوشیده از گل‌ها و گیاهان جنگلی و مرتعی است باعث شده است این منطقه به عنوان یکی از روستاهای نمونه گردشگری معرفی شود و گردشگران فراوانی را همه ساله به سوی خود جذب کند.

گردشگران این منطقه از سال ۱۳۹۰ می توانند از تله کابین حیران استفاده کرده و بر فراز آسمان بیش از پیش از زیبایی های خداداد در این منطقه لذت ببرند.

در منطقه حیران آستارا جاده‌ای وجود دارد که مثل یک مار تنومند به یک کوه بزرگ پیچیده شده و هر چند دقیقه کوتاه با پیچ تندی روبرو می‌شویم زمانی که در ارتفاع بالا قرار میگریم نمایی از خودروهای را می بینیم که به دور این مار پیچیده شده.

در آخر می توان گفت این منطقه که تابستان معتدل و زمستان سرد و کوهستانی دارد قطعه ای از بهشت است که واقعا انسان را آنقدر حیران می کند تا گردشگران را بیش از پیش به سوی خود فرا بخواند.

انتهای پیام/